Skip to main content

Γιατί ενώ κάποιος έχει συμπτώματα δεν βγαίνει θετικός στα self test

Ο εμβολιασμένος οργανισμός βλέπει πολύ πιο γρήγορα τον ιό και ενεργοποιεί άμεσα τα συμπτώματα, εξηγεί ο διδάκτωρ Μοριακής Βιολογίας.

Γιατί ενώ έχω συμπτώματα δεν βγαίνω θετικός στα self test;.

O διδάκτωρ Μοριακής Βιολογίας του πανεπιστημίου του Τορόντο και μόνιμος ερευνητής στο πανεπιστήμιο Mount Sinai Hospital, Γιάννης Πρασσάς, απαντά στην απορία που διατυπώνεται όλο και πιο συχνά τελευταία.

Ο κ. Πρασσάς μέσω του iefimerida.gr εξηγεί ότι τα συμπτώματα, όπως ο βήχας, ο πυρετός και η βλέννα είναι κατά βάση η αντίδραση του ανοσολογικού μας συστήματος όταν αντιλαμβάνεται ότι έχει μπει στον οργανισμό ένα παθογόνο (πχ ιός) και προσπαθεί να τον μπλοκάρει στο άνω αναπνευστικό μην επιτρέποντας τον να κατεβεί προς τα πνευμόνια. Αυτό γίνεται είτε ωθώντας τον προς τα έξω μέσω του βήχα, του φτερνίσματος, είτε μπλοκάροντας τον δρόμο με τη βλέννα, είτε αυξάνοντας την παροχή αμυντικών εργαλείων από το αίμα με τον πυρετό που διαστέλλει τα αγγεία.

Ο εμβολιασμένος οργανισμός βλέπει πολύ πιο γρήγορα τον ιό και ενεργοποιεί άμεσα τα συμπτώματα

«Όσο ήμασταν ανεμβολίαστοι, ο οργανισμός μας χρειαζόταν αρκετές μέρες μέχρι να δει τον ιό και να ενεργοποιήσει τα παραπάνω συμπτώματα. Ο εμβολιασμός όμως έχει μειώσει πάρα πολύ τον χρόνο που ο ιός δρούσε ανεμπόδιστα στον οργανισμό μας. Έτσι, πλέον πολύ γρήγορα το διαβασμένο σώμα μας βλέπει τον ιό και ενεργοποιεί τα συμπτώματα πολύ γρηγορότερα μέσα σε 1 με 2 μέρες μετά την έκθεση ενώ παλιότερα τα συμπτώματα μπορεί να άρχιζαν μέσα σε 3 με 4 μέρες μετά την έκθεση. Έτσι, έχουμε φτάσει στο σημείο τα συμπτώματα να εμφανίζονται πλέον πριν προλάβει ο ιός να πολλαπλασιαστεί αρκετά στη μύτη μας ώστε θετικοποιεί ένα self test», αναφέρει ο κ. Πρασσάς.

Η καραντίνα λήγει με αρνητικό self test, όχι μετά το πέρας των συμπτωμάτων

Όπως τονίζει αυτό δεν συμβαίνει γιατί τα τεστ πιάνουν λιγότερο την «Όμικρον», όπως διάφοροι υποστηρίζουν, αλλά επειδή τα εμβόλια κάνουν ακριβώς αυτό που πρέπει να κάνουν, μειώνουν τον χρόνο που χρειάζεται ο ιός για να γίνει αντιληπτός. «Αυτή η «πρόωρη» έναρξη συμπτωμάτων σε σχέση με το ιικό φορτίο στη μύτη έχει και μια ακόμη βέβαια συνέπεια. Ότι πιθανότατα πλέον να είναι μεγαλύτερο το διάστημα μετά το πέρας των συμπτωμάτων που μπορεί κάποιος να μεταδίδει. Γι’ αυτό και είναι πολύ σημαντικό ο ασθενής να λήγει την απομόνωσή του όχι με βάση το πέρας των συμπτωμάτων αλλά με βάση το αρνητικό self test, κατά προτίμηση δυο συνεχόμενων self test», καταλήγει.