Εντείνονται οι ανησυχίες στην Άγκυρα ότι επίκειται καθορισμός της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου. Γιατί το γεγονός προβληματίζει τόσο πολύ τους Τούρκους, που φτάνουν στο σημείο ακόμα και να απειλούν; Σύμφωνα με πηγές που είναι σε γνώση του πολιτικο – διπλωματικού παρασκηνίου που εξελίσσεται το τελευταίο διάστημα, εφόσον δρομολογηθεί μια τέτοια εξέλιξη, τότε θα συνιστά την πρώτη αναγνώριση ελληνικής ΑΟΖ και το γεγονός, όπως είναι φυσικό, δεν προκαλεί κύματα ενθουσιασμού στους Τούρκους για πολλούς λόγους. Ο κυριότερος; Φοβούνται τι ακολουθεί σε αυτή την περίπτωση.
Βεβαίως η Άγκυρα προβάλει τη δικαιολογία ότι ενοχλείται επειδή «καταπατώνται» δικά της κυριαρχικά δικαιώματα. Κάτι ανάλογο με ό,τι συμβαίνει και με το θαλάσσιο οικόπεδο 7 της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ωστόσο είναι κοινό μυστικό ότι τέτοια δικαιώματα, σε αυτό το γεωγραφικό σημείο, δεν υπάρχουν. Στην πραγματικότητα, αυτό που φοβάται η τουρκική πλευρά είναι ότι η ελληνική, αργά αλλά σταθερά, αρχίζει να δημιουργεί δεδικασμένα στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου.
Όσοι ξέρουν επίσης τονίζουν με νόημα ότι η μεγάλη ένταση θα προκληθεί όταν τεθεί προς συζήτηση το θέμα της ΑΟΖ με την Κύπρο, στη βάση της υφαλοκρηπίδας με το Καστελόριζο που δεν αναγνωρίζει η Άγκυρα. Προς το παρόν, ωστόσο, η Αθήνα δεν έχει σκοπό να το θέσει αυτό το θέμα. Αντιθέτως, προτιμά να κινείται περιφερειακά, όπως δείχνει και η προαναγγελία Κοτζιά για επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 μίλια στο Ιόνιο, έως ότου θεωρήσει ότι τα δεδομένα είναι ώριμα για να κάνει το μεγάλο βήμα. Η πρόβλεψη είναι πως κάτι τέτοιο θα αργήσει πολύ.