Skip to main content

Γιατί η δημιουργία Αναπτυξιακής Τράπεζας «καίει» τη Βόρεια Ελλάδα

Η Ελλάδα είναι το μοναδικό κράτος στην Ευρωζώνη που δεν διαθέτει αυτό το χρήσιμο και στην ουσία μηδενικού δημοσιονομικού αποτυπώματος εργαλείο.

Η ιστορία έχει αποδείξει ότι τα κράτη που πηγαίνουν μπροστά στην οικονομία και οι κοινωνίες τους ευημερούν δεν είναι ούτε τα πιο πλούσια σε φυσικούς πόρους, ούτε αυτά που βρίσκονται σε στρατηγικά από άποψη γεωγραφίας σημεία. Αν ήταν έτσι σήμερα οι πιο ισχυρές χώρες του κόσμου θα ήταν η Ρωσία, η Σαουδική Αραβία και η Βενεζουέλα και όχι οι ΗΠΑ, η Γερμανία και η Κίνα. Από τα χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας οικονομικά αναπτύσσονται τα κράτη που έχουν ισχυρούς πολιτικούς και οικονομικούς θεσμούς. Ένα μάθημα που η Ελλάδα αρνείται να αφομοιώσει και να εφαρμόσει, ώστε να αξιοποιήσει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα και να βρίσκεται σταθερά ανάμεσα στις ευημερούσες κοινωνίες του πλανήτη. Και αν μεταπολιτευτικά το δημοκρατικό σύστημα έκανε αρκετά βήματα προόδου –απομένουν, βέβαια, ακόμη περισσότερα- η οικονομία παραμένει εγκλωβισμένη στον κρατισμό, τη γραφειοκρατία, τη διαφθορά και τον υπερδανεισμό του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα.

Η είδηση ότι οι Θεσμοί άναψαν το «πράσινο φως» για τη δημιουργία Αναπτυξιακής Τράπεζας στη χώρα μας είναι θετική. Η Ελλάδα είναι το μοναδικό κράτος στην Ευρωζώνη που δεν διαθέτει αυτό το πολλαπλώς χρήσιμο και στην ουσία μηδενικού δημοσιονομικού αποτυπώματος εργαλείο. Για να μιλήσουμε με οικείους όρους, πρόκειται για ένα αναπτυξιακό νόμο διαρκείας, που δεν επιχορηγεί, αλλά χρηματοδοτεί, ξαναμαζεύει τα δανεικά και τα επαναχορηγεί. Κι αυτό με σοβαρούς όρους και ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, ώστε να βγαίνουν κερδισμένοι όσοι επιχειρηματίες κάνουν σοβαρά τη δουλειά τους.

Εννοείται ότι το θέμα αφορά σε σημαντικό βαθμό την ελληνική μεταποίηση, άρα τη Βόρεια Ελλάδα. Οι βιομηχανίες της χώρας –ιδιαίτερα της Μακεδονίας, της Θράκης και της Ηπείρου- απέδειξαν τα τελευταία χρόνια την αντοχή τους, τη δυναμική της εξωστρέφειας τους, την οποία καλλιεργούν συστηματικά τα τελευταία 40 – 50 χρόνια, αλλά και τη δυνατότητα να αναπτύσσονται σε δυσμενείς συνθήκες και παρά την περιθωριακή θέση της χώρας στις διεθνείς οικονομικές εξελίξεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι υπό συνθήκες Μνημονίων και capital controls ο τρέχον αναπτυξιακός νόμος -αν και ενεργοποιημένος μόνο κατά 50%- έχει συγκεντρώσει επενδυτικά πλάνα άνω των δύο δισ. ευρώ, τα οποία θα αρχίσουν να εντάσσονται και να προχωρούν από τον προσεχή Ιούλιο. Τομείς όπως είναι η αγροδιατροφή σε όλο το φάσμα των εκφάνσεων της και τα δομικά υλικά δίνουν ώθηση, ενώ η Ελλάδα μπορεί να αναδειχθεί σε παράδεισο της «πράσινης οικονομίας» και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Εκείνο που λείπει είναι η κατάλληλη πολιτική και κανονιστική υποστήριξη, μακριά από επιφυλάξεις και ιδεοληψίες.

Τις τελευταίες δεκαετίες η Θεσσαλονίκη και η Βόρεια Ελλάδα έχουν στη θεωρία αναπτυξιακές δυνατότητες σε διάφορους οικονομικούς τομείς. Από την ανάδειξη της περιοχής σε χρηματοπιστωτικό κέντρο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και διεθνές εκπαιδευτικό κέντρο, μέχρι θύλακας καινοτομίας και νέων τεχνολογιών. Μόνο που στην πράξη τον πλούτο και την απασχόληση της περιοχής προσφέρουν μέχρι στιγμής κυρίως η μεταποίηση, το εμπόριο, οι μεταφορές και ο τουρισμός, δηλαδή τομείς με μεγάλη παράδοση, που ευνοούνται επίσης από την ιστορία και τη γεωγραφία. Επομένως η πραγματικότητα δείχνει το δρόμο, μέχρι τουλάχιστον τα οράματα για αλλαγή του παραγωγικού προτύπου της περιοχής υλοποιηθούν. Μια Αναπτυξιακή Τράπεζα έχει να προσφέρει πολλά για τις επενδύσεις και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας σε τρεις περιφέρειες που διαθέτουν σημαντικές υποδομές -από Βιομηχανικές Περιοχές για την εγκατάσταση παραγωγικών μονάδων μέχρι λιμάνια και δρόμους για τις μεταφορές προϊόντων- αλλά και την κρίσιμη μάζα ικανών επιχειρήσεων που μπορούν να τις αξιοποιήσουν.

Με δεδομένο ότι ο τροχός έχει ανακαλυφθεί από άλλους και η φωτιά έχει κλαπεί από τους Θεούς για να προσφερθεί στους ανθρώπους η δουλειά στην Ελλάδα είναι πιο εύκολη. Σε αυτήν τη φάση της γενικευμένης στασιμότητας και της εμφανούς αμηχανίας δε μπορούμε να περιμένουμε να ξελασπώσουμε από το… πετρέλαιο και το φυσικό αέριο του Ιονίου πελάγους, του Κρητικού πελάγους και του Λυβικού πελάγους! Δε χρειάζεται να εκπονήσουμε ούτε καινούρια διδακτορικά, ούτε να κάνουμε νέες μελέτες, ούτε να φτιάξουμε νέες επιτροπές, ούτε να οργανώσουμε νέες ημερίδες και συνέδρια για την ανάπτυξη.

Πώς προχώρησαν οι άλλοι επιτυχημένοι Ευρωπαίοι; Έτσι οφείλουμε να βαδίσουμε, εκ παραλλήλου με όλα τα άλλα! Να αντιγράψουμε, να προσαρμόσουμε και να υπηρετήσουμε το στόχο με επιμονή και αξιοπιστία.