Εάν υποθέσουμε ότι το δίλημμα «Πάσχα στο χωριό» ή «ελεύθερο καλοκαίρι» ισχύει, τότε η Θεσσαλονίκη ψηφίζει το δεύτερο.
Για να είμαστε ακριβείς: η αγορά της πόλης και η οικονομία της περιοχής μόνο να κερδίσουν έχουν όσο απελευθερώνεται η κινητικότητα των ανθρώπων. Διότι μπορεί τους θερινούς μήνες οι επισκέψεις των ξένων στη Θεσσαλονίκη να μην συνιστούν άξια λόγου μεγέθη, αλλά εάν δουλέψουν οι γειτονικές τουριστικές περιοχές (Χαλκιδική, Πιερία, δήμος Δέλτα, δήμος Θερμαϊκού), κάτι θα εισπράξει η πόλη από τους διερχόμενους ή τους ημερήσιους επισκέπτες, κυρίως το λιανεμπόριο και η εστίαση. Το έχει αποδείξει αυτό η ιστορία των τελευταίων πριν από την πανδημία χρόνων.
Αντίθετα, όπως επίσης αποδεικνύεται δεκαετίες τώρα, η οικονομία της Θεσσαλονίκης χωρίς τη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων, των καφέ, των μπαρ, των fast food και των εστιατορίων, δεν διαθέτει προωθητικά καύσιμα. Καλώς ή κακώς μέχρι σήμερα η παροχή υπηρεσιών υπερισχύει τόσο στη δημιουργία πλούτου, όσο και στη στήριξη της απασχόλησης στη Θεσσαλονίκη. Όσο αυτά τα δύο βασικά πεδία κατανάλωσης υπολειτουργούν -σε ορισμένες περιπτώσεις δεν λειτουργούν καν επί μήνες- η οικονομία της περιοχής θα έχει μεγάλα προβλήματα. Οι πληγές που ανοίγουν είναι, πλέον, βαθιές και θα κάνουν πολύ καιρό μέχρι να επουλωθούν, ενώ είναι βέβαιο ότι θα καταγραφούν… παράπλευρες απώλειες. Με αναστολή δραστηριοτήτων, λουκέτα και απολύσεις.
Με αυτά τα δεδομένα -για να επανέλθουμε στα βασικά- στο δίλημμα «Πάσχα στο χωριό» ή «ελεύθερο καλοκαίρι» η απάντηση στη Θεσσαλονίκη είναι εύκολη. Ακόμη και εάν η απελευθέρωση δραστηριοτήτων επισπευσθεί για μία ή δύο εβδομάδες εάν δεν επιτραπούν οι μετακινήσεις το Πάσχα, το όφελος στην πόλη είναι προφανές. Καλώς ή κακώς το Πάσχα θα έρθει και του χρόνου και τα επόμενα χρόνια. Ενώ η ζημιά στην οικονομία της κλειστής Θεσσαλονίκης διευρύνεται καθημερινά. Ο λογαριασμός μεγαλώνει. Πολύ περισσότερο εάν όντως το ορόσημο για την έναρξη του τουρισμού στη χώρα είναι η 15η Μαΐου, η προοπτική θα πρέπει να διαφυλαχτεί.
ΥΓ. Το γεγονός ότι η κυβέρνηση μετέθεσε την αργία της Πρωτομαγιάς, που φέτος πέφτει το Μεγάλο Σάββατο, για την Τρίτη μετά το Πάσχα, μετατρέποντας ένα τετραήμερο σε πενθήμερο δεν υπήρξε καλή επιλογή. Το… σήμα του πενθημέρου για απόδραση για τους εργαζόμενους στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα είναι πολύ ισχυρό και έρχεται σε αντίθεση με την προσπάθεια περιορισμού των μετακινήσεων από τα αστικά κέντρα στην ύπαιθρο.
ΥΓ2. Κάθε πολύπλοκη επιλογή σχετικά με τη δυνατότητα μετακινήσεων τις ημέρες του Πάσχα θα καταλήξει υπέρ ενός γενικευμένου κύματος φυγής. Ακόμη και με το ρίσκο παρανομιών και παρατυπιών από όσους δεν θα έχουν ευθέως τις προϋποθέσεις. Ας το έχουν υπόψιν τους οι αρμόδιοι. Πολιτικοί και επιστήμονες.
ΥΓ3. Όλοι οι κανονικοί άνθρωποι είναι φυσικό να επιθυμούν κι Πάσχα στο χωριό» και «ελεύθερο καλοκαίρι». Μόνο που δεν βρισκόμαστε ακριβώς σε… κανονική εποχή, αλλά στην καρδιά μιας πανδημίας που στην ιστορία εκδηλώνεται μία φορά κάθε 100 χρόνια.