Οι περισσότεροι με ρωτάνε πως τα καταφέρνω και χαμογελώ, με συχνές φράσεις «εσύ δεν έχεις ανάγκη», η «όλα στρωμένα τα έχεις, τι να μπούμε κι εμείς» κλπ. Με αυτή την έννοια, όλοι έχουμε στο περιβάλλον μας ανθρώπους «τυχερούς», «στρωμένους», «χωρίς προβλήματα». Βεβαίως δεν γνωρίζουμε καν τι συμβαίνει στο σπίτι, στην εργασία ή στην ψυχή τους, αλλά μένουμε στην εικόνα. Ο εγκέφαλος του ανθρώπου είναι «φτιαγμένος» να εστιάζει και να προσελκύεται πάντα από αρνητικά σενάρια και αρνητικές εικόνες. Συνήθως θυμόμαστε περισσότερο τα αρνητικά παρά τα θετικά. Επομένως όταν συναντούμε θετικές συμπεριφορές από τους γύρω μας, όπως χαμόγελο, ευγένεια, καλοσύνη, ενδιαφέρον, ταραζόμαστε (συνήθως) και η εσωτερική φωνή μας λέει «τώρα όλο αυτό είναι αλήθεια ή μας δουλεύει ο άλλος»; ή «τι ανάγκη έχει αυτός/η»; Φαντάζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας ότι ο άλλος έχει πιθανώς πολύ σοβαρά προβλήματα και δυνατές προκλήσεις στη ζωή του αλλά παρόλα αυτά χαμογελάει ή ακόμη και λάμπει. Για να πιστέψουμε ότι ο άλλος έχει πρόβλημα πρέπει να το δούμε στην έκφρασή του, με μία κακή συμπεριφορά, γκρίνια, κακοκεφιά, αγένεια πολλές φορές κλπ. Για σκεφτείτε το...
Διαβάστε περισσότερα στο Vwoman.