Εν όψει των συζητήσεων που θα επακολουθήσουν, μεταξύ των ΥΠΕΞ Ελλάδας-Αλβανίας, καλό να υπενθυμίσουμε κάποια γεγονότα που συνέβησαν προ καιρού, πιστεύοντας ότι τα σχετικά τηλεγραφήματα δεν τα καταχώνιασαν σε κάποια συρτάρια βραδυπορούντες υπάλληλοι του ελληνικού ΥΠΕΞ.
Είχαν αποκαλυφθεί τηλεγραφήματα από το Wikileaks, που μέχρι σήμερα δεν αμφισβήτησε κανείς την εγκυρότητά τους. Όμως, η επιχειρηματολογία των Αλβανών που εμπεριεχόταν σ’ αυτά δεν επαναλήφθηκε, τουλάχιστον δημοσίως. Και επειδή τα διαλεγόμενα προέρχονται από την Ledia Hysi, αξιωματούχο των νομικών και θεμάτων συνθηκών του Υπουργείου Εξωτερικών της Αλβανίας, διατηρώ φυσικά κάθε επιφύλαξη, χωρίς όμως και να απορρίπτονται.
Δύο από τα τηλεγραφήματα που δημοσιεύτηκαν στον αλβανικό τύπο προβληματίζουν, ιδιαίτερα για τις "περίεργες" πληροφορίες που μεταβιβάζουν στην Ουάσιγκτον οι Αμερικανοί διπλωμάτες.
Στο πρώτο τηλεγράφημα εμφανίζονται οι Αμερικανοί να είναι θετικοί στα αιτήματα των Αλβανοτσάμηδων, κάτι που η αλβανική πλευρά προβάλλει δεόντως. Σημαντικό είναι και το δεύτερο τηλεγράφημα, που αφορά την υπόθεση της ελληνοαλβανικής συμφωνίας για τον καθορισμό της ΑΟΖ, συμφωνία που ακύρωσε η Αλβανία, παρά την υπογραφή της.
Σύμφωνα λοιπόν με το τηλεγράφημα της αμερικανικής Πρεσβείας των Τιράνων, η Ελλάδα εκβίασε την Αλβανία να αποδεχθεί τη συμφωνία για την ΑΟΖ και την κατασκευή ελληνικών στρατιωτικών νεκροταφείων. Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι, ότι φερόμαστε να ζητούμε από τους Αλβανούς να μη επιτρέψουν την εμπλοκή των Αμερικανών στις συμφωνίες μας! [Είναι η εποχή των συνεχών επαφών με τους Ρώσους, τόσο για την προώθηση του έργου του αγωγού, όσο και για την περαιτέρω ανάπτυξη των οικονομικών συναλλαγών μας].
Οι πληροφορίες που μεταφέρει η αμερικανική Πρεσβεία, όπως είπα, παρέχονται από την Ledia Hysi. Είναι φυσικό επομένως να διακρίνονται αφενός από τη μονομέρειά τους, αφετέρου από πρόθεση να μας εκθέσει στα μάτια των Αμερικανών, ότι θέλουμε να μείνουν μακριά από τις συζητήσεις. Θα περίμενε κάποιος, να εκφραστούν αμφιβολίες για την εγκυρότητα των πληροφοριών, κάτι που δεν είχε γίνει όταν δημοσιοποιήθηκαν.
Στο τηλεγράφημα αναφέρεται πως οι Αλβανοί διαπραγματευτές είχαν πλήρη επίγνωση ότι η συμφωνία ήταν εις βάρος τους, αλλά δεν ήταν σε θέση να την απορρίψουν ή να την διαπραγματευτούν, επειδή η Αθήνα χρησιμοποιούσε την επικύρωση της Συμφωνίας για την ένταξή τους στην Ε.Ε., ως "ένα όπλο στο κεφάλι της αλβανικής κυβέρνησης".
Βέβαια, δεν μας έχει συνηθίσει η ελληνική διπλωματία στη χρησιμοποίηση τέτοιων μεθόδων, διότι αν ήταν έτσι θα τις χρησιμοποιούσε στις περιπτώσεις των Σκοπίων και της Τουρκίας. Έρχεται όμως η δήλωση του τότε ΥΠΕΞ, Στ. Λαμπρινίδη, που δημιουργεί ερωτηματικά.
Είπε τότε ο Σ. Λαμπρινίδης για το θέμα της Συμφωνίας: «Η συμφωνία έχει υπογραφεί, από δύο ελεύθερα κράτη για αυτό αναμένουμε την εφαρμογή της. Θέλουμε η Αλβανία να είναι σαν τις χώρες της περιοχής, σε θέση να είναι υποψήφια για ένταξη. Θέλουμε η Αλβανία να έχει προοπτική και μέλλον στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Η δήλωση αυτή χαρακτηρίστηκε από τον αλβανικό Τύπο ως έμμεσος εκβιασμός.
Υπενθυμίζω και τις κατηγορίες που απηύθυνε -και απευθύνει συνεχώς- ο Έντι Ράμα κατά του Σ. Μπερίσα, ότι υπέγραψε τη συμφωνία διότι δωροδοκήθηκε από την ελληνική πλευρά.
Ο εκβιασμός, άμεσος ή έμμεσος, είναι συνήθης πρακτική, όχι μόνον κατά τις συνδιαλλαγές μεταξύ κρατών, αλλά και μεταξύ ατόμων. Το θέμα δεν είναι αυτό. Αλλά κατά πόσο πιστευτός γίνεται ο εκβιασμός, ή επί το γλυκύτερο, η απειλή. Και φαίνεται πως, σήμερα, ο Έντι Ράμα, δεν την λαμβάνει υπόψη του. Το γιατί, ελπίζω ότι το ανέλυσαν οι αρμόδιοι, αναμένοντας και έμπρακτη στάση από μέρους μας, ώστε να γίνουμε πιστευτοί.