Το πόσο κοντά στα Βαλκάνια είναι η χώρα μας το διαπιστώνουμε καθημερινά, τόσο από τη λειτουργία –στην πραγματικότητα την ανεπάρκεια- του κράτους, όσο και στον… πλάγιο τρόπο που σκέφτονται και λειτουργούν οι θεσμικοί παράγοντες της πολιτείας. Διότι ακόμη κι αν το αποτέλεσμα είναι θετικό, ο τρόπος που επέρχεται μετράει, διότι δείχνει τι θα συμβεί σε ανάλογες περιπτώσεις στο μέλλον. Χθες –για παράδειγμα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης διαμεσολάβησε στη διοίκηση της Αττικής Οδού και στα γρήγορα συμφώνησε σε αποζημίωση για τους επί πολλές ώρες εγκλωβισμένους λόγω του χιονιά, στα 2.000 ευρώ ανά αυτοκίνητο. Ομοίως ο υπουργός Υποδομών Κώστας Καραμανλής, συμφώνησε με τους Ιταλούς της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, για την αποζημίωση των επιβατών που εγκλωβίστηκαν σε τέσσερα τρένα με 1.000 ευρώ κατ’ άτομο. Προφανώς όλοι αυτοί οι ταλαίπωροι και ταλαιπωρημένοι θα χαρούν αν εισπράξουν κάτι γι’ αυτά που έπαθαν –και μάλιστα χωρίς γραφειοκρατία-, αλλά σε ένα κράτος που τα πρακτικά προβλήματα διευθετούν απευθείας ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί κάτι δεν πάει καλά. Ή μάλλον πολλά δεν πηγαίνουν καλά. Αντίστοιχες συμπεριφορές σε θέματα που δεν παίρνουν πολύ μεγάλη δημοσιότητα έχει να επιδείξει και ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνης Γεωργιάδης. Η περίφημη παρέμβαση κάποιου… πατερούλη υπέρ των… υπηκόων του ανήκει στην παλιά σχολή και, πάντως, δεν μπορεί να αποτελεί λύση υπό την έννοια ότι απέχει από τη θεσμική λειτουργία ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού κράτους. Και αν κάποιοι πιστεύουν ότι σημασία έχει η ουσία, δηλαδή το αποτέλεσμα, ας το ξανασκεφτούν. Διότι αν για κάθε πρόβλημα της καθημερινότητας ο πολίτης ζητάει παρέμβαση των στελεχών της κυβέρνησης και δεν βασίζεται στη λειτουργία των θεσμών της πολιτείας, τότε –πολύ απλά- παύει να είναι πολίτης, κάτι που την επόμενη ημέρα θα το βρει μπροστά του. Σήμερα εισπράττεις τα χίλα ή τα δύο χιλιάδες ευρώ και μεθαύριο που έρχεται καπέλο ο οικονομικός, κοινωνικός και πολιτικός λογαριασμός. Άλλωστε άλλη είναι η δουλειά του κάθε πρωθυπουργού και των εκάστοτε υπουργών! Μη τρελαθούμε κιόλας!
Φταίει ο… Χατζηπετρής
Όσο για την ουσία, δηλαδή για την επιπολαιότητα με την οποία η εταιρεία Αττική Οδός αντιμετώπισε τους πελάτες της, δηλαδή τους διερχόμενους οδηγούς, ότι κι αν πει κανείς θα είναι λογικό. Τα τελευταία χρόνια από τα διόδια στο συγκεκριμένο δρόμο έχουν εισπραχθεί περί τα 15 δισ. ευρώ. Δεν τα λες και λίγα. Γι’ αυτό και θα περίμενε κανείς μεγαλύτερη ετοιμότητα και άμεσα παρέμβαση με μηχανήματα για να μείνει ο δρόμος ανοιχτός. Αντ’ αυτού τα χέρια ψηλά και ανακοινώσεις που λένε «δεν φταίμε εμείς, φταίει ο Χατζηπετρής». Αλλά και οι οδηγοί –οι περισσότεροι από αυτούς εξίσου ανεύθυνοι». Κάποιος παρατήρησε ότι αλυσίδες δεν φορούσε κανέναν –ή σχεδόν κανένα- αυτοκίνητο, αν και για την έλευση της… Ελπίδας, όπως με έντονη αίσθηση χιούμορ ονόμασαν οι μετεωρολόγοι την κακοκαιρία των ημερών, άπαντες ήταν ενημερωμένοι.
Κουλτούρα 5νθημέρου στα δημόσια έργα
Στην Αττική οδό και σε άλλους μεγάλους δρόμους της Αθήνας οι οδηγοί ταλαιπωρήθηκαν λόγω του χιονιού και των ακραίων καιρικών συνθηκών. Την ίδια ώρα, χθες το πρωί, στην παγωμένη πλην ηλιόλουστη Θεσσαλονίκη, οι οδηγοί στη δυτική έξοδο προς Αθήνα, από τον κόμβο της παλιάς Λαχαναγοράς μέχρι την είσοδο της Σίνδου, ταλαιπωρήθηκαν για κάτι που μπορούσε να αποφευχθεί. Διότι το πρόβλημα δεν ήταν τόσο τα φορτηγά, στα οποία λόγω καιρού, δεν επετράπη να μπουν στην ΠΑΘΕ, όσο τα έργα που γίνονταν, με αποτέλεσμα τα αυτοκίνητα που εκείνη την ώρα κινούνται μαζικά από την πόλη προς τη Σίνδο (Βιομηχανική περιοχή, Διεθνές Πανεπιστήμιο κλπ.) να είναι διαθέσιμη μία μόνο λωρίδα. Δυστυχώς στην Ελλάδα η κουλτούρα για τα δημόσια έργα είναι ότι γίνονται πέντε ημέρες την εβδομάδα, από το πρωί μέχρι το μεσημέρι. Όταν σε πολλές άλλες χώρες –ορισμένες εκ των οποίων τις θεωρούμε υποδεέστερες στην οργάνωση, όπως η Τουρκία- τα δημόσια έργα δε σταματούν ούτε το Σαββατοκύριακο, ούτε τη νύχτα, ώστε να τελειώσουν και να αποδοθούν προς χρήση στην κοινωνία γρηγορότερα, στην Ελλάδα το ωράριο στα δημόσια έργα είναι περίπου το ωράριο του Δημοσίου. Κυριακές και γιορτές όλοι στα σπίτια μας, ποιος βιάζεται άλλωστε;
Έσπασε το ρόδι για Ταμείο Επενδύσεων Βορείου Ελλάδος
Στη Pragma IoT, μια spin-off εταιρεία που γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη –και συγκεκριμένα στο ΕΚΕΤΑ- το 2017, επενδύει το πρώτο του εκατομμύριο ευρώ το Ταμείο Επενδύσεων Βορείου Ελλάδος (NGIF.gr). Πρόκειται για εταιρεία που προσφέρει ολοκληρωμένες λύσεις λογισμικού, καθώς και συμβουλευτικές υπηρεσίες στον τομέα του Διαδικτύου των πραγμάτων (Internet of things). Κάπως έτσι ένας διευθυντής μιας βιομηχανίας μπορεί να ελέγχει και να βελτιώνει σε ελάχιστο χρόνο την αποδοτικότητα μιας μηχανής στο εργοστάσιο ή να εντοπίζει έγκαιρα ένα πιθανό πρόβλημα στην λειτουργία της και να προλαμβάνει μια πιθανή ζημιά. Αλλά και ένα σούπερ μάρκετ να παρακολουθεί σε πραγματικό χρόνο την καταναλωτική συμπεριφορά χιλιάδων πελατών του, χωρίς να παραβιάζει τα προσωπικά τους δεδομένα και με βάση τα «ευρήματα» να αναπροσαρμόζει άμεσα την εμπορική πολιτική του. Την ομάδα των εννέα επιστημόνων της Pragma–IoT, που είναι εγκατεστημένη στην περιοχή της Θέρμης, αποτελούν ο Στέλιος Κρηνίδης, ο Δημήτριος Τζοβάρας –γνωστός και επειδή είναι επικεφαλής του ΕΚΕΤΑ-, ο Δήμος Ιωαννίδης, ο Λάμπρος Μακρής, ο Κώστας Κιτσικούδης, ο Αναστάσιος Δρόσου, ο Αθανάσιος Τσακίρης, ο Σταύρος Παπαδόπουλος και ο Κωνσταντίνος Βότης. Ο τζίρος της εταιρείας το 2021 ήταν ένα εκατ. ευρώ και στο πελατολόγιο της συμπεριλαμβάνονται επιχειρήσεις με παραγωγική δραστηριότητα στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Πορτογαλία, Σλοβενία, ΗΠΑ, στη Βρετανία, καθώς και η Samsung από τη Ν. Κορέα). Το ένα εκατ. ευρώ του fund θα αξιοποιηθεί στην οργάνωση της εταιρίας, από τη δημιουργία εγκαταστάσεων μέχρι το μάρκετινγκ και τις πωλήσεις, καθώς ήδη υπάρχει άνοιγμα στη ναυτιλία, όπου οι μηχανικές ζημιές κοστίζουν πολλά και έγκαιρη πρόβλεψή τους ακόμη περισσότερα. Όσο για το NGIF.gr, που μέσω της Pragma IoT «σπάει το ρόδι», ιδρύθηκε το 2021 και είναι το μοναδικό Growth Fund με έδρα τη Θεσσαλονίκη. Έχει ήδη δεσμεύσει κεφάλαια ύψους 30 εκατ. ευρώ, από θεσμικούς επενδυτές –κυρίως την Ελληνική Αναπτυξιακή Τράπεζα- και ιδιώτες, ενώ στόχος του είναι να επενδύσει σε δυναμικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις στα τρόφιμα, στην τεχνολογία, στην υγεία, τον τουρισμό και την ενέργεια.