Skip to main content

Ο «Κλεισθένης» ως χρυσή ευκαιρία για μια νέα ισχυρή Αυτοδιοίκηση

Άρθρο στη Voria.gr του Μίλτου Τασούλη, Αγρονόμου – Τοπογράφου Μηχανικού, πρ. Γενικού Γραμματέα Δήμου Κορδελιού – Ευόσμου.

του Μίλτου Τασούλη*

Ο «Κλεισθένης», με την απλή αναλογική, θέτει μια βασική προϋπόθεση για τις επόμενες δημοτικές εκλογές: Τις ευρείες συνεργασίες. Σε άλλη περίπτωση, κάθε δήμος απειλείται με ακυβερνησία και με αδυναμία λειτουργίας.

Ασχέτως αν κάποιος διαφωνεί ή όχι με το νέο εκλογικό σύστημα, είναι δεδομένο ότι η όποια προετοιμασία των παρατάξεων για τις δημοτικές εκλογές θα πρέπει να έχει ως βασική παράμετρο την υπέρβαση των κομματικών στεγανών και των αγκυλώσεων. Με άλλα λόγια θα πρέπει όλοι όσοι ενδιαφέρονται να είναι υποψήφιοι δήμαρχοι να καθίσουν κάποια στιγμή μαζί και να συνεννοηθούν. Όχι όλοι μαζί στο ίδιο τραπέζι... Δεν έχω την αυταπάτη ότι θα καταρρίψει ο «Κλεισθένης» βασικές πολιτικές διαφορές. Όμως δίνει την ευκαιρία να αμβλυνθούν σε τοπικό επίπεδο, προς όφελος της τοπικής κοινωνίας, οι όποιες διαφορές προσωπικές, κομματικές ή ιδεοληπτικές. Ανοίγει δρόμο σε ωφέλιμες και κρίσιμες συγκλίσεις.

Προϋπόθεση αυτής της δυναμικής, ιδιαίτερα στους δήμους που δεν έχουν επιτευχθεί μέχρι σήμερα τέτοιες ευρείες συνεργασίες, είναι οι όποιες συνεργασίες να δομηθούν προεκλογικά και να καταλήξουν στη διαμόρφωση μιας προγραμματικής συμφωνίας. Προφανώς αυτό δε γίνεται ούτε από ανθρώπους με παλαιοκομματικές αντιλήψεις, ούτε με την αναμόχλευση, αναπαλαίωση ή ανακύκλωση του ίδιου πολιτικού, αυτοδιοικητικού προσωπικού των σημερινών δημοτικών παρατάξεων, που η μακροχρόνια παρουσία του στην Αυτοδιοίκηση μέσα από διαφορετικές παρατάξεις έχει ορθώσει τείχη αδυναμίας επικοινωνίας μεταξύ τους.

Απαιτείται ανανέωση και μάλιστα ριζική. Σε καμιά περίπτωση δεν είναι για… απόσυρση όλος ο «παραδοσιακός» κόσμος της Αυτοδιοίκησης. Όμως, μπορεί να αναλάβει έναν άλλο ρόλο και να αφήσει χώρο στους νεότερους και σε ηλικία και σε πολιτική σκέψη και σε διάθεση προσφοράς, μέσα από την προσαρμογή στα δεδομένα της εποχής, μέσα από την αλλαγή που ούτως ή άλλως έπρεπε να είχε συντελεστεί τα τελευταία χρόνια.

Η ευκαιρία για συνεργασία των ενεργών και ικανών ατόμων είναι μπροστά μας, όμως δυστυχώς κινδυνεύουμε να τη χάσουμε, όταν αυτή εκλαμβάνεται (ή και χρησιμοποιείται) ως ευκαιρία για προσωπική ανάδειξη, για διάσπαση με σκοπό την εξυπηρέτηση προσωπικών φιλοδοξιών ή για στήσιμο νέων οικοδομημάτων με παλιά υλικά, σε αρκετές δε περιπτώσεις, πολλαπλά ξαναχρησιμοποιημένα. Αυτό το φαινόμενο φαίνεται να ενισχύεται με το νέο νόμο στην Αυτοδιοίκηση και τις προβλέψεις του για την εκλογή των δημοτικών και κοινοτικών συμβούλων. Ξυπνάει τυχοδιωκτικές «κουτοπόνηρες» συνειδήσεις για τη δημιουργία παρατάξεων μόνο και μόνο επειδή με την απλή αναλογική θα μπορούν να καταλαμβάνουν έστω και μια έδρα στο δημοτικό συμβούλιο και στη συνέχεια να διεκδικούν, με όχι και τόσο διαφανή τρόπο, τη νομή ενός κομματιού της εξουσίας. Το μίγμα που θα δημιουργήσει αυτή η νοοτροπία είναι εκρηκτικό για την επομένη των αυτοδιοικητικών εκλογών. Ένα μίγμα που μπορεί να υποθηκεύσει το μεσοπρόθεσμο μέλλον των πόλεων και τη μακροπρόθεσμη προοπτική τους.

Οφείλουν όσοι ασχολούνται με την Αυτοδιοίκηση να ξεπεράσουν αυτές τις απαρχαιωμένες λογικές πολιτικαντισμού, αμετροέπειας και λεηλασίας συνειδήσεων, που αλλοιώνουν έμμεσα τις επιλογές των πολιτών, και να αντιληφθούν την αναγκαιότητα για τη δημιουργία πολυσυλλεκτικών μεν, συμπαγών ομάδων δε, οι οποίες θα έχουν σχεδιάσει και θα μπορούν να υλοποιήσουν ένα σοβαρό, αξιόπιστο, ρεαλιστικό και οραματικό πρόγραμμα δράσης, κοινωνοί του οποίου θα γίνουν οι δημότες κατά την προεκλογική περίοδο. Αυτές τις συνεργασίες πρέπει να τις επιβάλουν οι ίδιοι οι πολίτες.

Αναφέρομαι σε ένα πρόγραμμα που θα δίνει απαντήσεις και θα προτείνει εφικτές λύσεις στα προβλήματα της καθημερινότητας, που θα βλέπει το Δήμο ως μέρος ενός ευρύτερου συνόλου, που θα υιοθετεί την κουλτούρα της συνεργασίας και με τους άλλους Δήμους, που θα αναδεικνύει την ταυτότητα της πόλης, αξιοποιώντας γνώσεις, καλές πρακτικές, νέες τεχνολογίες, δίνοντας στην περιοχή μια προοπτική εξωστρέφειας. Ένα πρόγραμμα που θα απαντά στα ελλείμματα υποδομών, που θα δίνει προοπτική στην επιχειρηματικότητα, θα βελτιώνει το αστικό περιβάλλον και θα δίνει διέξοδο στους νέους.

Δεν νοείται επικεφαλής μιας τέτοιας ομάδας, ενός τέτοιου εγχειρήματος, ενός συνολικού, συλλογικού, υλοποιήσιμου προγράμματος, που θα συνενώσει μάλιστα ευρύτερες πολιτικές δυνάμεις και θα στοχεύσει σε ευρύτερο ακροατήριο από μια παραδοσιακή αυτοδιοικητική παράταξη υποστηριζόμενη από ένα κόμμα, να υπακούει σε παρωχημένες νοοτροπίες. Ο επικεφαλής οφείλει να είναι απαλλαγμένος από προσωπικές έριδες του παρελθόντος, να είναι στην πράξη συνεργάσιμος, ικανός και με γνώσεις για τα θέματα της Αυτοδιοίκησης, να έχει μια νέα οπτική για τις προοπτικές του Δήμου και να έχει τη δυνατότητα να βρει εναλλακτικές λύσεις σε χρονίζοντα προβλήματα, σε συνεργασία με την ομάδα της διοίκησής του, αλλά και σε πολλές, κυρίως κρίσιμες για τον τόπο περιπτώσεις και με όλα τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου. Κάτι που απαιτεί αφενός ανοιχτό μυαλό και τεχνοκρατική αντίληψη, αφετέρου ένα συνολικό όραμα για το Δήμο και διαρκή επικαιροποίηση των γνώσεων για τις καλές πρακτικές που ακολουθούνται σε αντίστοιχες πόλεις της χώρας αλλά και του εξωτερικού.

Οι σημερινές εποχές είναι απαιτητικές από το δήμαρχο και την ομάδα του. Απαιτούν συνεργασία των δομών της Αυτοδιοίκησης με τον ιδιωτικό παράγοντα και ταυτόχρονα προστασία των δημοσίων αγαθών και της δημοτικής περιουσίας, απαιτούν ενεργοποίηση των πολιτών με κοινό στόχο και με προσδοκία την εθελοντική τους προσφορά, που προαπαιτεί με τη σειρά της κινητοποίηση και ενέργειες από το δήμο προς τον πολίτη.

Η αυτοδιοίκηση (όπως και η πολιτική) από τα πάνω προς τα κάτω τελείωσε. Πλέον υπάρχει αναγκαιότητα για την αντίθετη πορεία. Οι πολίτες και οι ανάγκες τους, επιβάλλουν τις πολιτικές και τις δράσεις. Γι’ αυτό η ζύμωση με την κοινωνία πρέπει να είναι διαρκής, διαδραστική, ανατροφοδοτούμενη από όλες τις πλευρές για να μπορεί να έχει αποτελέσματα στη σύγχρονη κοινωνία της ταχύτητας των εξελίξεων και της γρήγορης πληροφορίας.

Η ενασχόληση με την Αυτοδιοίκηση πρέπει να προέρχεται από την ανάγκη προσφοράς στους πολίτες και να εντάσσεται σε ένα πλαίσιο με αρχή και τέλος. Κάποτε το έργο πρέπει να ολοκληρώνεται. Ο δήμαρχος είναι ο πρώτος πολίτης στο δήμο του και ταυτόχρονα ο πρώτος υπάλληλος – υπηρέτης των δημοτών του. Δεν είναι επάγγελμα, όπως πολλοί υποψήφιοι θεωρούν το δήμαρχο, ούτε το όχημα για μια πολιτική καριέρα εκτός δήμου. Η δημαρχία δεν μπορεί να είναι η μέθοδος για να βγει κάποιος στη σύνταξη. Με αυτές τις λογικές η Αυτοδιοίκηση κινδυνεύει να οδηγηθεί με γοργούς ρυθμούς προς την απαξίωση. Και μαζί της η πόλη και οι πολίτες.

*Ο Μίλτος Τασούλης είναι Αγρονόμος – Τοπογράφος Μηχανικού, πρ. Γενικού Γραμματέα Δήμου Κορδελιού – Ευόσμου.