Καλημέρα σας!
Και καλό μήνα Ιούνιο!
Όσο προχωράει η Άνοιξη τόσο τα πρωινά στη Θεσσαλονίκη γλυκαίνουν. Και τόσο η απόλαυση του καφέ γίνεται πιο απαιτητική. Σήμερα θα ξεκινήσουμε τη μέρα με ένα φλιτζάνι που περιέχει την ποικιλία Sul de Minas. Για πολλούς πρόκειται για τον καλύτερο βραζιλιάνικο καφέ, που παράγεται στο Ρίο ντε Τζανέιρο και στο Σάο Πάολο και συνδυάζεται όμορφα με ποικιλίες της Κεντρικής Αμερικής επειδή μειώνει την οξύτητά τους. Έχει διακριτικό, μέτριο προς δυνατό, άρωμα, κρεμώδες σώμα, με μακριά επίγευση και απαλή γεύση. Τον σερβίρουν σε λεπτό γεμάτο φλιτζάνι.
Η δικαίωση του Ρασούλη!
Το 1997, περί τα 24 χρόνια πριν, η Θεσσαλονίκη ήταν Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, το ελληνικό μπάσκετ μεγαλουργούσε δέκα μόλις χρόνια μετά τον θρίαμβο του Eurobasket του 1987, ο Σημίτης βρισκόταν στον πρώτο… καθαρό χρόνο της πρωθυπουργίας του. Κατά κάποιον τρόπο ζούσαμε ακόμη στα χρόνια -έστω κάποιας- αθωότητας. Μετά ήρθε η ανάθεση των Ολυμπιακών Αγώνων, η «άνθιση» του Χρηματιστηρίου, η εξαχρείωση των ηθών και η εξαγρίωση των ανθρώπων. Μέχρι τότε η Ελλάδα είχε απλώς κατασπαταλήσει μερικά μόνο δισεκατομμύρια δραχμές από τα διάφορα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα και τα πακέτα Ντελόρ και Σαντέρ. Πταίσματα μπροστά σε ό,τι ακολούθησε αργότερα με τα ΕΣΠΑ. Τότε, λοιπόν, στα χρόνια μιας κάποιας αθωότητας, ο Μανόλης Ρασούλης, ο οποίος είχε ήδη πολιτογραφηθεί Θεσσαλονικιός, έγραψε:
«Κακοί ντυθήκανε καλοί και πιάσαν εξουσίες /
Κι υπερωρία πέσανε στις αγιοαμαρτίες /
Λύκοι ντυθήκανε αρνιά κάνουν πως μπεμπενίζουν /
Κι όσοι τους είδαν για ψητά στον Άδη αρμενίζουν /
Κακοί ντυθήκανε καλοί και κάνουν τη δουλειά τους /
Στον ήλιο δείχνουν οι αμνοί τώρα τα κόκαλά τους /
Κακοί ντυθήκανε καλοί και πιάσαν εξουσία /
Αυτοί που ξεγελάστηκαν φταίγανε κατ’ ουσία».
Προφητικό τραγούδι, αλλά πάντα οι ποιητές και οι τροβαδούροι έχουν τον τρόπο να προβλέπουν και να προλέγουν. Το ποιος θα τους ακούσει είναι άλλη… υπόθεση. Ένα τέταρτο αιώνα από τότε και στην Ελλάδα έγιναν πολλά. Και γίνονται ακόμη. Η νέα… αγελάδα στην οποία όλοι προσβλέπουν λέγεται Ταμείο Ανάκαμψης και το χρωστάμε στον κορωνοϊό και στην πανδημία, δηλαδή σε μια φυσική καταστροφή που παρέσυρε μεγάλο μέρος της κοινωνίας και της οικονομίας. Ας είναι! Το πιο εξοργιστικό, που αφορά και τη Θεσσαλονίκη, είναι ότι το χρήμα από το Ταμείο Ανάκαμψης, χρήμα το οποίο θα δανειστεί η Κομισιόν από τις αγορές και θα το ξοφλήσει με έσοδα –φορολογικά και άλλα- των 27 κρατών μελών της ΕΕ, κάποιοι το ονομάζουν… ιδιωτικό και αυτοί που προορίζονται να τους ελέγχουν δείχνουν να συμφωνούν. Για να δούμε παρακάτω τι θα… δούμε. Μέχρι που θα δικαιωθεί ο Ρασούλης; Μέχρι το τέλος;
Κλειστό το 10% των γυμναστηρίων στη Θεσσαλονίκη
Ξεκίνησαν να λειτουργούν από χθες τα γυμναστήρια στη Θεσσαλονίκη. Με ραντεβού και μέτρα. Με αποστάσεις και χωρίς μάσκες ή πιο κοντά και με μάσκες. Περίπλοκα πράγματα, τα οποία επιβαρύνουν την εικόνα επιχειρήσεων που τους περισσότερους από τους τελευταίους 15 μήνες παρέμειναν κλειστές. Στη Θεσσαλονίκη τουλάχιστον το 10% των γυμναστηρίων –ανάμεσά τους και ορισμένα μεγάλα- δεν πρόκειται να ανοίξουν μέχρι το φθινόπωρο επειδή δεν θα έχουν έσοδα –τα περισσότερα χρωστούν μέρος των συνδρομών στους πελάτες τους-, αλλά και για έναν πρόσθετο λόγο. Επειδή παραδοσιακά ο Ιούνιος, ο Ιούλιος και ο Αύγουστος θεωρούνται νεκροί μήνες. Την άνοιξη οι άνθρωποι ιδρώνουν για να έχουν αξιοπρεπές κορμί στην καλοκαιρινή παραλία και το φθινόπωρο τρέχουν στους διαδρόμους και παλεύουν με τα όργανα για να χάσουν αυτά που έβαλαν στα παραθαλάσσια ούζα και τσίπουρα του θέρους.
Οι Ρώσοι ψάχνουν αεροπλάνα για την Ελλάδα…
Σε μία φάση κατά την οποία το μπρα ντε φερ μεταξύ της Ρωσίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης παίζεται σε πολλά επίπεδα, συχνά με αφορμή τον κορωνοϊό, τη νύφη πληρώνουν οι αερομεταφορές. Σήμερα υπάρχουν τέσσερα καθημερινά δρομολόγια μεταξύ Ρωσίας – Ελλάδος, που δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες, κυρίως την επιθυμία των Ρώσων να έρθουν για διακοπές στις ακτές του Αιγαίου. Αυτήν τη στιγμή εκκρεμούν πολλές αιτήσεις για το άνοιγμα γραμμών τόσο προς την Ελλάδα όσο και προς άλλες τουριστικές χώρες, αλλά οι Ρώσοι εμφανίζονται αργοί, εάν όχι διστακτικοί. Κάποιοι εκτιμούν βασίμως ότι οι εξελίξεις στο πρώτο 15νθήμερο του Ιουνίου θα τρέξουν επιταχυνόμενες. Για την ιστορία, το 2019, τη χρονιά ορόσημο για τον ελληνικό τουρισμό, αφού ήταν η τελευταία με ελεύθερα ταξίδια, το τουριστικό συνάλλαγμα που ήρθε από τη Ρωσία στην Ελλάδα ήταν γύρω στο ένα δισ. δολ. Δεν τα λες και λίγα…
…και οι Έλληνες δουλειές στη Ρωσία
Και μιας και ο λόγος για τη Ρωσία, σημαντικό καταγράφεται το ενδιαφέρον ελληνικών επιχειρήσεων που θέλουν –και ψάχνονται- για να κάνουν δουλειές στη χώρα του Πούτιν. Σε κάποιες διαδικτυακές ενημερώσεις – ημερίδες που έγιναν το τελευταίο διάστημα από το Enterprise Greece και άλλους φορείς οι συμμετοχές διαμορφώθηκαν σε τριψήφιο νούμερο και όσοι παρακολούθησαν κάθισαν μέχρι το τέλος. Ενδιαφέρον υπάρχει, αλλά –ας μην ξεχνιόμαστε- δεν είναι και η πιο εύκολη αγορά του κόσμου. Αλλά, βλέπετε, έτσι είναι στη ζωή. Συχνά ό,τι αξίζει είναι δύσκολο, γι’ αυτό άλλωστε αξίζει.
Μπορούμε στ’ αλήθεια να επιταχύνουμε;
Αν κάτι λείπει από την Ελλάδα στην προσέλκυση επενδύσεων αυτό είναι η ταχύτητα. Ο παράγων χρόνος στη χώρα μας υπακούει περισσότερο στους κανόνες της Ανατολής παρά της ανεπτυγμένης Δύσης. Τώρα, η κυβέρνηση θέλει να οριοθετήσει τον χρόνο για την εξέταση των σχεδίων που υποβάλλονται στον αναπτυξιακό νόμο κάπου μεταξύ 60 και 70 ημερών. Μακάρι, αλλά δύσκολο. Ακόμη πιο δύσκολη είναι η προσπάθεια επιτάχυνσης των ρυθμών και ταχείας απονομής της Δικαιοσύνης. Δεν είναι τυχαίο ότι οι σοβαροί ξένοι επενδυτές πριν απ’ όλα αυτό ρωτάνε: πόσο χρόνο κάνει να εξεταστεί μια υπόθεση και να βγει μια δικαστική απόφαση;