Καλημέρα σας!
Καλή εβδομάδα!
Είναι ορισμένα πράματα που δεν τα επιδιώκει κανείς, αλλά συμβαίνουν. Η σημερινή ημερίδα του Voria.gr για την ενεργειακή κρίση, που θα πραγματοποιηθεί μετά της 10 το πρωί στο δεύτερο κτίριο του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης -είναι το γυάλινο με την απέραντη και απρόσκοπτη θέα στο Θερμαϊκό κόλπο- δεν θα μπορούσε να γίνει σε καταλληλότερη συγκυρία. Όχι μόνο επειδή πρόκειται για το σημαντικότερο πρόβλημα της περιόδου μας, αφού οι υψηλές τιμές στην ενέργεια και τα καύσιμα επηρεάζουν τα νοικοκυριά, τις επιχειρήσεις, τον πληθωρισμό, τον προϋπολογισμό, δηλαδή το σύνολο της οικονομίας και της κοινωνίας, αλλά διότι οι εξελίξεις στην Ευρώπη επί του θέματος κινούνται σε τεντωμένο σχοινί. Μόλις την περασμένη Πέμπτη, στο Συμβούλιο Υπουργών Ενέργειας, οι «27» εμφανίστηκαν διχασμένοι για το πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου, οι τόνοι ανέβηκαν και η προσπάθεια για να βρεθεί η χρυσή τομή έχει ως νέο ορόσημο την 13η Δεκεμβρίου, όταν οι υπουργοί Ενέργειας θα συναντηθούν και πάλι στις Βρυξέλλες. Στο μεταξύ πιέσεις ασκούνται, προτάσεις μπαινοβγαίνουν στην ατζέντα, λύσεις προτείνονται πάνω και κάτω από το τραπέζι. Για όλα αυτά -μεταξύ πολλών άλλων- θα τοποθετηθεί στη σημερινή ημερίδα του Voria.gr ο Έλληνας υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κώστας Σκρέκας, ο οποίος προωθεί την ατζέντα της χώρας στο συγκεκριμένο πεδίο και θα βρίσκεται στο πρώτο πάνελ ενός ημερίδας. Όπως και να το κάνουμε πάντα έχει αξία η μαρτυρία ενός ανθρώπου που ζει τα γεγονότα από πρώτο χέρι.
Κίνηση στην αγορά
Σχετικώς ικανοποιημένοι είναι οι έμποροι της Θεσσαλονίκης από την καταναλωτική κίνηση του τριημέρου, που ξεκίνησε την Παρασκευή – Black Friday και ολοκληρώθηκε χθες Κυριακή, που η αγορά ήταν ανοιχτή. Ιδιαιτέρως ευνοημένα φαίνεται πως ήταν τα μαγαζιά του κέντρου της πόλης, καθώς στις περιφερειακές αγορές χθες πολλές εμπορικές επιχειρήσεις παρέμειναν κλειστές. Η προ-εορταστική περίοδος δημιουργεί προσδοκίες για τις επόμενες εορταστικές εβδομάδες, αν και ο πληθωρισμός και η μεγάλη ακρίβεια σε βασικά είδη -κυρίως στην ενέργεια, τα τρόφιμα και τις μεταφορές- έχουν αποδυναμώσει τους καταναλωτές, οι οποίοι είναι σαφές ότι είναι επιφυλακτικοί και λιγότερο ενθουσιώδεις.
Έρχεται η… Ελληνική Αξία
Την Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου θα οργανωθεί φέτος στη Θεσσαλονίκη από τον Σύνδεσμο Βιομηχανιών Ελλάδος η εκδήλωση για την απονομή των βραβείων «Ελληνική Αξία». Ο θεσμός έχει καθιερωθεί τα τελευταία χρόνια, γίνεται πάντα λίγο πριν τα Χριστούγεννα, έχει πανηγυρικό χαρακτήρα και στοχεύει στη βράβευση ελληνικών επιχειρήσεων, που με την παραγωγή τους παράγουν υπεραξία για την εθνική οικονομία. Ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη οι διαδικασίες υποβολής των υποψηφιοτήτων -οι επιχειρήσεις που πιστεύουν ότι πληρούν τις προδιαγραφές αυτοπροτείνονται-, ενώ παράλληλα εξελίσσεται και η αξιολόγηση των προτάσεων. Η αλήθεια είναι ότι τα προηγούμενα χρόνια ο ΣΒΕ τίμησε στα συγκεκριμένα βραβεία πολύ σημαντικές ελληνικές επιχειρήσεις, οπότε ο πήχης έχει μπει πολύ ψηλά.
Χωρίς κυλικεία το ΑΠΘ
Πέραν όλων των προβλημάτων δυσλειτουργίας που δημιούργησε η πανδημία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (αναστολή μαθημάτων, τηλεκπαίδευση, εξετάσεις εξ’ αποστάσεως) και όλα όσα επέβαλε με βίαιο τρόπο ο κορωνοϊός τα προηγούμενα χρόνια, υπάρχει και ζήτημα παρουσίας των φοιτητών στα αμφιθέατρα και την τρέχουσα χρονιά. Απόδειξη γι’ αυτό δεν είναι κάποιες φωτογραφίες με μισογεμάτες αίθουσες, που προφανώς υπάρχουν, αλλά η εικόνα των «ηρωικών» κυλικείων του ΑΠΘ. Κατ’ αρχάς σε δύο σχολές (Χημικό, Θεολογική) ενώ τα κυλικεία είναι μισθωμένα από ιδιώτες δεν λειτουργούν. Αλλά και όσα είναι ανοιχτά καταγράφουν μειωμένη κίνηση και περιορισμένο τζίρο (Ιατρική, Κτηνιατρική, γυμναστήριοο κλπ.). Ως αποτέλεσμα κάποιοι από τους επαγγελματίες που τα μισθώνουν και τα διαχειρίζονται να διαπραγματεύονται με το ΑΠΘ τη μείωση του μισθώματος ή τη λύση του συμβολαίου, έστω κι αν χρειαστεί να πληρώσουν κάποιο πέναλτι, αφού στα μισθωτήρια συμβόλαια υπάρχουν ρήτρες. Κι αυτό επειδή το πανεπιστήμιο ως δημόσια αρχή δεν μπορεί να έχει απόλυτη ευελιξία στις οικονομικές του διαπραγματεύσεις, ούτε να αγνοεί τους όρους στα συμφωνητικά. Σε κάθε περίπτωση τα άλλοτε πολύβουα κυλικεία του ΑΠΘ, από τα οποία ξεκίνησαν φιλίες ζωής, έρωτες και… επαναστάσεις, έχουν απωλέσει σε αυτή τη φάση τη δυναμική τους ως χώροι συνάθροισης και ζύμωσης. Κακό αυτό.
Μνημόνιο Συνεργασίας
Οι πάσης μορφής συλλογικότητες υπάρχουν για να δραστηριοποιούνται επ’ ωφελεία των μελών τους. Ενίοτε κάνουν κινήσεις άνευ ουσιαστικού νοήματος, ίσα ίσα για να αποθεώσουν τη γραφειοκρατία και -κυρίως- για να υποστηρίξουν οι διοικήσεις τους ότι παράγουν έργο και να δικαιολογήσουν κάποια φωτογραφία με νόημα, είτε γεμάτη χαμόγελα, είτε με το γνωστό βλοσυρό ύφος που αρέσει σε όσους θεωρούν τον εαυτό τους επαΐοντα. Για παράδειγμα το Μνημόνιο Συνεργασίας που υπέγραψαν προ ολίγων ημερών ο Εμπορικός Σύλλογος Ευόσμου - Κορδελιού και το Ινστιτούτο Καταναλωτών, έτσι ώστε να ξεκινήσει μία συνεργασία των επαγγελματιών-εμπόρων με το καταναλωτικό κίνημα, «με σκοπό να είμαστε αυτοί που ενωμένοι θα προχωρούμε στη φιλική εξωδικαστική επίλυση καταναλωτικών διαφορών». Μία παρατήρηση: Η συνεργασία επαγγελματιών και εμπόρων με το καταναλωτικό κίνημα είναι κάτι θεωρητικά καλό, αν υποθέσουμε ότι αυτοί που συνεργάζονται εκπροσωπούν αυθεντικά τις δύο πλευρές, κάτι που σε ό,τι αφορά τουλάχιστον τους καταναλωτές είναι συζητήσιμο. Και μερικές απορίες: Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις καταναλωτών, οι οποίοι αγοράζουν κάτι από ένα κατάστημα και για κάποιο λόγο διαφωνούν με τον επαγγελματία και τον έμπορο για την ποιότητα, για κάποιο ελάττωμα, για την τιμή, για το ύφος της εξυπηρέτησης και καταλήγουν στα δικαστήρια; Οι δύο φορείς προσπαθούν να μας πείσουν ότι μία συναλλαγή λίγων ευρώ μπορεί να οδηγήσει σε έξοδα εκατοντάδων ευρώ και δικαστική διαμάχη πολλών ετών; Αλλά ακόμη κι αν σε βάθος δεκαετιών υπάρχουν μία ή δύο περιπτώσεις, που προφανώς δεν θα οφείλονται στην ουσία του θέματος, αλλά στο χαρακτήρα των εμπλεκομένων, δικαιολογούν την υπογραφή Μνημονίων Συνεργασίας;