Με τις τράπεζες κλειστές και τη χώρα με την πλάτη στον τοίχο, οι επιχειρήσεις είναι κυριολεκτικώς... στα κάγκελα, είτε εμπορικές, είτε παραγωγικές. Οι μεγάλες ταράζονται στα πρώτα απόνερα της απότομης όξυνσης της κρίσης και της απόλυτης ανασφάλειας, ενώ οι μικρότερες βλέπουν να πηγαίνουν ολόισια πάνω στα βράχια.
Οι μεγάλες εξαγωγικές που διαθέτουν οργάνωση και έχουν υποχρεωθεί να βρούνε διεξόδους στα χρόνια της κρίσης, έχουν φροντίσει να εξασφαλίσουν χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες στο εξωτερικό, αν και διατηρούν την έδρα και το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγικής τους βάσης στην Ελλάδα.
Οι πολύ μεγάλοι συνεχίζουν να παράγουν κανονικά και σε πρώτη φάση δεν αντιμετωπίζουν άμεσα και, εφ' όσον δε συνεχιστεί το λεγόμενο...."bank holiday", πρόβλημα λειτουργικό λόγω μη δυνατότητας εξασφάλισης πρώτων υλών.
Αλλά και οι μικροτέρου μεγέθους επιχειρήσεις, έχουν εξασφαλίσει πηγές χρηματοδότησης στο εξωτερικό, όσες τουλάχιστον είχαν τη δυνατότητα και την πρόνοια να λάβουν μέτρα για να θωρακίσουν τη λειτουργία τους.
Όπως χαρακτηριστικά διερωτήθηκε παράγοντας του επιχειρηματικού κόσμου, "θα φτάσουμε να πληρώνουμε από το εξωτερικό, για να πουλάμε στην Ελλάδα;"
Αλλά για πόσο μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, αν δεν ανοίξουν οι Τράπεζες την επόμενη εβδομάδα; Και ποιος μπορεί να εγγυηθεί, μετά την πίεση που ασκήθηκε από την τελευταία απόφαση της ΕΚΤ, ότι οι ελληνικές Τράπεζες θα μπορέσουν να ανοίξουν την ερχόμενη Τρίτη;
Ωστόσο ακόμη και από σήμερα, υπάρχουν εταιρείες που ουσιαστικά κατέβασαν ρολά αποφασισμένες να μη κάνουν πωλήσεις σε πελάτες τους, στο εσωτερικό, αν δεν μελετήσουν προσεκτικά την τακτική που θα ακολουθήσουν προκειμένου να αποφύγουν καινούργιες "μαύρες τρύπες" στα βιβλία τους.
Η εβδομάδα άνοιξε με μεγάλα προβλήματα, γιατί σε μία οικονομία της αγοράς όλα γίνονται μέσα από το τραπεζικό σύστημα. Προβλήματα στις εισαγωγές, στον εκτελωνισμό προϊόντων και πρώτων υλών, στην καταβολή δασμών, ΦΠΑ, προβλήματα για τα ασφαλιστικά ταμεία, πιθανότατα αδυναμία στην καταβολή μισθών στον ιδιωτικό τομέα.
Ο όρος "στάση πληρωμών" αποκτά πλέον ένα πολύ πιο γενικευμένο νόημα από αυτό που μέχρι το βράδυ της Παρασκευής γνωρίζαμε, ο τροχός ενός αρνητικού ντόμινο μπήκε σε κίνηση.
Το κλείσιμο των τραπεζών ήταν μια γροθιά στη λειτουργία επιχειρήσεων και αγοράς και το μόνο που οι παράγοντες της βορειοελλαδικής οικονομίας εύχονται σε αυτή τη φάση είναι, να βρεθεί το ταχύτερο τρόπος επαναφοράς το τραπεζικού συστήματος σε λειτουργία, ομαλή, κάτι που συνδέεται αναμφίβολα με τις πολιτικές εξελίξεις που έχουν δρομολογηθεί.