Skip to main content

Οι έξι «επίμονοι κηπουροί» του λαχανόκηπου της Θέρμης

Δράση – παράδειγμα κοινωνικοποίησης και μάθημα ισότητας στο λαχανόκηπο της Θέρμης. Έξι παιδιά του Αγκαλιά-Ζω καλλιεργούν το δικό τους περιβόλι.

Έξι παιδιά του Κέντρου Δημιουργικής Απασχόλησης Ατόμων Με Αναπηρία «ΑΓΚΑΛΙΑ-ΖΩ» του δήμου Θέρμης καλλιεργούν στο δικό τους περιβόλι εποχιακά λαχανικά, από την αρχή μέχρι το τέλος.

Κάθε Τρίτη οι «επίμονοι κηπουροί» φορούν τα κατάλληλα ρούχα, παίρνουν τα εργαλεία τους και πηγαίνουν στον μπαχτσέ τους για να βγάλουν... παραγωγή από τις 20 ντοματιές και τις 20 πιπεριές που φύτεψαν.

Η δράση υλοποιείται για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, με τη στήριξη του κέντρου κοινωνικής προστασίας του δήμου Θέρμης, και ωφελούμενα δεν είναι μόνο τα παιδιά με αναπηρίες, αλλά και άποροι της περιοχής, δικαιούχοι του κοινωνικού παντοπωλείου Θέρμης, για τους οποίους προορίζεται η σοδειά των παιδιών.

Κοινωνικοί λειτουργοί και εθελοντές βοηθούν στη μετακίνηση των έξι κηπουρών από το «ΚΔΑΠ ΜΕΑ» στο λαχανόκηπο, που παραχώρησε ο δήμος και αποτελεί τμήμα του μεγάλου δημοτικού λαχανόκηπου, στον οποίο καλλιεργούν τα δικά τους προϊόντα δεκάδες κάτοικοι της Θέρμης.

Η πρόεδρος του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας, Άννα Μίχου, τονίζει ότι τα παιδιά περιμένουν με ανυπομονησία κάθε Τρίτη να πάνε στο λαχανόκηπο και να φροντίσουν τις καλλιέργειές τους, κάτι που ωθεί τους αρμόδιους να εντάξουν περισσότερα παιδιά στη συγκεκριμένη πρωτοβουλία, εφόσον βέβαια και τα ίδια είναι σε θέση να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις της δράσης, που δεν είναι εύκολες για παιδιά με αναπηρία.

Η κ. Μίχου αναφέρθηκε στα ψυχολογικά οφέλη των παιδιών από την επαφή τους με τη φύση, από την κοινωνικοποίησή τους, από την ένταξή τους στην εργασία για ένα σκοπό, από την εκμάθηση νέων γνώσεων, από τη βελτίωση των δεξιοτήτων τους και κυρίως από τη φροντίδα και την αγάπη σε κάτι που μεγαλώνει και έχει μέσα του ζωή... Κι από την άλλη, τα παιδιά νιώθουν τη χαρά της προσφοράς και της αλληλεγγύης, διαθέτοντας τα προϊόντα τους σε συμπολίτες τους που τα έχουν ανάγκη. Το μήνυμα, σύμφωνα με την κ. Μίχου είναι: «Δεν είμαστε όλοι ίδιοι, αλλά είμαστε όλοι ίσοι».