Καλημέρα σας!
Το Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου θα εγκαινιαστεί η φετινή 86η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης, που θα διαρκέσει μέχρι την Κυριακή 18 του μηνός και όλοι στη ΔΕΘ – Helexpo εύχονται και ελπίζουν να πραγματοποιηθεί κανονικά μετά από δύο χρόνια ταλαιπωρίας και προβλημάτων λόγω της πανδημίας. Αυτό άλλωστε –η πανδημία και μια απευκταία αναζωπύρωσή της- συνιστά και το μεγάλο άγχος των ανθρώπων που τρέχουν τη διοργάνωση κι έχουν δει τα τελευταία χρόνια το αντικείμενό τους να… μην υπάρχει, αφού οι εκθεσιακές και συνεδριακές δραστηριότητες ισοπεδώθηκαν από τον κορωνοϊό. Σύμφωνα με πληροφορίες στην 86η ΔΕΘ θα υπάρχουν ειδικά αφιερώματα στην ενέργεια και την κυκλική οικονομία, στην καινοτομία και στις startups, στην ηλεκτροκίνηση, ενώ θα συμμετάσχουν όλα τα επιμελητήρια της χώρας – τουλάχιστον αυτός είναι ο στόχος. Σε ό,τι αφορά την τιμώμενη χώρα, που η ΔΕΘ – Helexpo καθιέρωσε τα τελευταία χρόνια, η πρόταση στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έχει κατατεθεί εδώ και καιρό, αλλά ακόμη απάντηση από το Άμπου Ντάμπι δεν υπάρχει. Άλλωστε ο αραβικός κόσμος εν γένει δεν φημίζεται για τα άμεσα αντανακλαστικά του. Σε αντίθεση με το σημαντικό οικονομικό, εμπορικό και επενδυτικό ενδιαφέρον, που έχουν οι αραβικές χώρες και ιδιαιτέρως τα ΗΑΕ, τα οποία τα τελευταία χρόνια ενισχύουν συνεχώς τη σχέση τους με την Ελλάδα σε πολλά επίπεδα.
Άνθρωποι και δουλειές
Στην Ελλάδα πάντα υπάρχει ένας σωτήρας. Συνήθως κάποιος επιχειρηματίας την εποχή που επεκτείνεται, οπότε τον… κυνηγούν όλοι προσφέροντας του ευκαιρίες, ενώ η πιάτσα βοά ότι είναι… κρυμμένος πίσω από κάθε πραγματικό ή φανταστικό πρότζεκτ. Τις περισσότερες φορές ο άνθρωπος αυτός μπορεί να μην έχει καν ιδέα για το τι ακριβώς συμβαίνει, αλλά και ότι κάποιοι τον συζητούν. Στην Ελλάδα κατά καιρούς σε τέτοια θέση έχουν βρεθεί ο Βαρδινογιάννης, ο Κόκκαλης, ο Λάτσης, εσχάτως ο Μαρινάκης. Ορισμένες φορές σε ρόλο «πάρτα όλα» οι επιτήδειοι της πιάτσας της Θεσσαλονίκης εμφάνισαν για την αγορά της Βορείου Ελλάδος τον Μυτιληναίο, όταν λόγω ΕΛΒΟ και Ηρακλή βρισκόταν συχνά στη Θεσσαλονίκη, αργότερα τον μακαρίτη Κοντομηνά και τα τελευταία χρόνια τον Ιβάν Σαββίδη. Εσχάτως έναν ανάλογο, αλλά ασφαλώς πιο εξειδικευμένο ρόλο, επιφυλάσσει η πιάτσα των επιτήδειων στον Άλμπερτ Μπουρλά. Το γεγονός ότι ο επικεφαλής της Pfizer, που τα τελευταία δύο χρόνια βρίσκεται στην επικαιρότητα λόγω του εμβολίου κατά covid-19, είναι Θεσσαλονικιός, δεν έχει κουραστεί να εισπράττει διεθνείς διακρίσεις και επιπλέον έχει ήδη ξεκινήσει μια σημαντική, όσο και πραγματική, επένδυση της μεγάλης φαρμακοβιομηχανίας στη Θεσσαλονίκη προσλαμβάνοντας ήδη 700 ανθρώπους, τον αναδεικνύει σχεδόν αυτόματα σε οικονομικό παράγοντα, ο οποίος βρίσκεται ή μπορεί δυνητικά να βρεθεί σε οποιαδήποτε δουλειά φαντάζεται κάποιος στην ευρύτερη περιοχή ότι του ταιριάζει. Από την έρευνα και την καινοτομία, μέχρι τα ακίνητα, το ποδόσφαιρο και το… μπάσκετ. Φυσικά, όπως ακριβώς συνέβη και με όλες τις άλλες περιπτώσεις, οι άνθρωποι που κάνουν πραγματικές δουλειές έχουν τα δικά τους ρεαλιστικά κριτήρια, έχουν συγκεκριμένους στόχους, δεν ανακατεύονται παντού, δεν τους ενδιαφέρουν τα πάντα και μετράνε τα πράγματα με απόλυτη ακρίβεια. Άλλωστε εάν δεν έκαναν έτσι τις δουλειές τους δεν θα ήταν επιτυχημένοι. Μέχρι, όμως, να αποφασίσουν κάποιοι ότι έχουν απέναντί τους σοβαρούς ανθρώπους που ξέρουν από δουλειές, τους περιτριγυρίζουν και τους… διαφημίζουν, αποσκοπώντας φυσικά στη δική τους προβολή, λεζάντα και ψυχοθεραπεία ή -ακόμη καλύτερα- σε κάποια δουλίτσα.
Κουτσό και τζαμί
Μια πολύ ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία θα πάρει από τον Σεπτέμβριο η αντιδημαρχία Παιδείας του δήμου Θεσσαλονίκης για να τιμήσει με ιδιαίτερο τρόπο τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή. Σύμφωνα με την αντιδήμαρχο Παιδείας Ιωάννα Κοσμοπούλου το πλάνο είναι να γίνουν εκδηλώσεις στα δημοτικά σχολεία, στα οποία θα συμμετέχουν οι μαθητές, στις οποίες θα παρουσιαστούν τα σχολικά παιχνίδια που έπαιζαν οι μαθητές στα σχολεία της Μικράς Ασίας. Παιχνίδια όπως το κουτσό –χαράσσουμε το δάπεδο της αυλής σε τετράγωνα και μετακινούμε μια πέτρα με το ένα πόδι από τετράγωνο σε τετράγωνο, χωρίς να παραβιάσουμε τα όρια- και το τζαμί –τοποθετούμε οριζόντιες πέτρες (ή κεραμίδια) τη μία πάνω στην άλλη και προσπαθούμε χωρισμένοι σε δύο ομάδες να τις ρίξουμε με μια μπάλα και στη συνέχεια κτυπώντας με τη μπάλα να ακυρώσουμε τους αντιπάλους που θα προσπαθήσουν να ξαναστήσουν το τζαμί και πάει λέγοντας. Στόχος είναι να υπάρξει βιωματική προσέγγιση των σημερινών μαθητών στον κόσμο της Μικρασίας. Να καταλάβουν ότι και τότε υπάηρχαν χιλιάδες μικρά παιδιά που πήγαιναν σχολείο, έκαναν μαθήματα, είχαν φίλους, έπαιζαν παιχνίδια και τα έχασαν όλα από τη μια στιγμή στην άλλη.
Οι Κυριακές της αγοράς
Για όσους δεν το ξέρουν εδώ και μερικά χρόνια ο δήμος Θεσσαλονίκης –για την ακρίβεια το κέντρο της πόλης- έχει κηρυχθεί επισήμως τουριστική περιοχή. Ως αποτέλεσμα από τον Μάιο ως τον Οκτώβριο όσα εμπορικά καταστήματα επιθυμούν μπορούν να λειτουργούν και τις Κυριακές, άνευ οποιασδήποτε άλλης αδείας. Και το κάνουν. Τουλάχιστον στην Τσιμισκή και τους άλλους πολύ κεντρικούς δρόμους. Το κάνουν σίγουρα οι αλυσίδες και οι πολυεθνικές, αλλά και κάποιοι ντόπιοι έμποροι, που είναι καλά πλασαρισμένοι στην πιάτσα. Προχθές Κυριακή που ο καιρός ήταν πολύ καλός υπήρχε κίνηση, ίσως όχι πολύ μεγάλη, αλλά πάντως πελάτες μπαινόβγαιναν στα μαγαζιά. Κάποιοι, μάλιστα, αγόραζαν κιόλας. Πάντως, οι πιο ευνοημένοι από τους καταναλωτές είναι όσοι θέλουν να ψωνίσουν από κάποιο συγκεκριμένο κατάστημα που είναι ανοιχτό τις Κυριακές, διότι σίγουρα η πρόσβαση είναι πολύ πιο άνετη απ’ ότι –για παράδειγμα- το πρωί του Σαββάτου που γίνεται το αδιαχώρητο.