Ο κ. Ολάντ, για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της τρομοκρατίας με επιχειρήσεις εκτός Ευρώπης, ζητά την ενεργοποίηση του Ευρωστρατού ή μιας μορφής αυτού που σχεδιάζεται να είναι ο Ευρωστρατός. Ο οποίος αυτή τη στιγμή είναι ένας στρατός "φάντασμα", έχει όμως Αρχηγό τον Έλληνα στρατηγό, τέως αρχηγό ΓΕΕΘΑ, στρατηγό Μιχάλη Κωσταράκο.
Ο στρατηγός Κωσταράκος ανέλαβε το τιμόνι της Στρατιωτικής Επιτροπής της Ε.E., με τριετή θητεία, αντικαθιστώντας Γάλλο στρατηγό. Και Ευρωστρατό μεν δεν έχει, λόγω του ότι η Ε.Ε. φροντίζει αποκλειστκώς για την ύπαρξη Στρατού Οικονομολόγων, όμως οι ευρωπαϊκές χώρες είναι υποχρεωμένες να προσφέρουν κάποια στρατιωτική βοήθεια.
Φυσικώ τω λόγω, η Ελλάδα δεν μπορεί να διαθέσει στρατεύματα, ούτε υλικά, άρα εκείνο που θα της ζητηθεί είναι το μονίμως προσφερόμενο Στρατηγείο της Λάρισας, όπως συνέβη και με τις τερματισθείσες επιχειρήσεις στην Αφρική, προς εξυπηρέτηση των γαλλικών οικονομικών συμφερόντων.
Η Γαλλία έχει ζητήσει την βοήθεια συμφώνως προς το άρθρο 42.7 και -όπως σημειώνει η ιστοσελίδα onalert, ειδικευμένη σε στρατιωτικά θέματα- είναι η πρώτη φορά που κράτος-μέλος της Ε.Ε. επικαλείται το άρθρο αυτό, αντίστοιχο του άρθρου 5 της συνθήκης του ΝΑΤΟ, το οποίο είχαν επικαλεστεί οι ΗΠΑ, μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου και βάσει του οποίου πραγματοποιήθηκε η στρατιωτική επέμβαση της Ατλαντικής Συμμαχίας στο Αφγανιστάν.
Είναι όμως γεγονός, πως τα κράτη μέλη της Ε.Ε. δεν έχουν "παραχωρήσει" μέχρι σήμερα στρατιωτικές δυνάμεις, όπως συμβαίνει στην περίπτωση του NATO, όπου όλες οι χώρες μέλη έχουν δεσμεύσει δυνάμεις για παν ενδεχόμενο. Ποια θα είναι η "σύνθεση" της στρατιωτικής δύναμης που θα "βαφτιστεί" ευρωστρατός, αν τελικά προχωρήσει η υπόθεση της στρατιωτικής επέμβασης, θα καθοριστεί σε Σύνοδο των ηγετών της Ε.Ε. και των υπουργών Εθνικής Άμυνας των χωρών μελών.
Να σημειώσω όμως, πως και το άρθρο 5 της συνθήκης του ΝΑΤΟ, ναι μεν υποχρεώνει τα κράτη μέλη να συντρέξουν τον πάσχοντα σύμμαχο, αλλά ο τρόπος που θα συμβεί αυτό επαφίεται στην βούληση κάθε κυβέρνησης. Όταν προ καιρού διαπίστωσα αυτού του είδους την «υποχρέωση» των συμμάχων -δηλαδή καμία, ουσιαστικώς, αν δεν το επιθυμούν οι ΗΠΑ- είχα γράψει πως η βοήθεια ενδεχομένως να αρκεστεί σε εμψυχωτικό τηλεγράφημα.
Μπορεί, όμως η Ευρώπη μόνη της, χωρίς την συνεργασία των ΗΠΑ, να αντεπεξέλθει με επιτυχία σε έναν πόλεμο; Η απάντηση έρχεται αβίαστα: Όχι. Και όπως γράφει η αναφερόμενη ιστοσελίδα, η Ευρώπη καλείται να πληρώσει τις επιλογές των "ηγετών" της, οι οποίοι ασχολήθηκαν και ασχολούνται πάρα πολύ σοβαρά με τα χρηματοπιστωτικά και πώς θα μετατρέψουν την ΕΕ σε "ενωμένη τράπεζα" αφήνοντας όλα τα υπόλοιπα στην άκρη.
Πράγματι, περί όλων ασχολείται η Ε.Ε. όταν πρόκειται να εξυπηρετηθούν επιχειρηματικά συμφέροντα -από την αποδοχή μεταλλαγμένων τροφίμων, έως τον εμπαιγμό της "πράσινης ανάπτυξης", την οποία προπαγανδίζει ο άλλοτε αντιπρόεδρος των ΗΠΑ κ. Γκορ, σύμβουλος της μεγαλύτερης πολυεθνικής του είδους, την οποία και ενστερνίστηκε ο συζητήσιμης πολιτικής ευφυΐας κ. Γ. Παπανδρέου.
Δεν ασχολείται όμως η Ευρώπη με την "κοινή ευρωπαϊκή άμυνα"! Ο ευρωπαϊκός παραλογισμός σ΄ αυτό το κρίσιμο τομέα αποτυπώνεται -πέραν της ανυπαρξίας του Ευρωστρατού- κυρίως στην αμυντική βιομηχανία, όπου δεν υπήρξε και δεν υπάρχει κοινός σχεδιασμός.
Γερμανοί και Γάλλοι παράγουν δυο διαφορετικά πανάκριβα μαχητικά αεροσκάφη. Στον δε ανταγωνισμό μεταξύ τους είναι και ο τομέας των πολεμικών πλοίων αλλά και αλλού. Η Ευρώπη με τις μεγάλες αμυντικές βιομηχανίες ακόμη έχει εξαρτήσεις από τις ΗΠΑ, με τη Γερμανία για παράδειγμα να ζητά αντιαεροπορικά-αντιπυραυλικά συστήματα από τις ΗΠΑ και τη Γαλλία να έχει αιτηθεί περισσότερα C-130.
Η αλήθεια είναι πως η Ευρώπη είχε "βολευτεί" και είχε μάθει να ακολουθεί απλά τις ΗΠΑ σε πολεμικές επιχειρήσεις εκτός των συνόρων της. Ακόμη και στη Λιβύη που δεν ήταν δα και τόσο μακρυά από τα ευρωπαϊκά σύνορα, πάλι τον "θείο Σαμ" είχαμε φωνάξει. Τώρα όμως η "εμπροσθοφυλακή" των ΗΠΑ δεν είναι διαθέσιμη, τελευταίο προεκλογικό έτος, όπου κατά πάγιο κανόνα οι ΗΠΑ "συμμαζεύονται".
Απορώ πάντως, τι είδους Ενωμένες Πολιτείες Ευρώπης, πίστεψαν κάποιοι ότι μπορεί να ιδρυθούν.