Εάν ο Νίκος Αλεξούδας είχε αποδεχθεί στα τέλη της δεκαετίας του ‘60 την πρόταση ελληνοαμερικανού επιχειρηματία να εργαστεί για αυτόν ως ζαχαροπλάστης στις ΗΠΑ, πιθανόν η Θεσσαλονίκη να μη γνώριζε ποτέ το προφιτερόλ που έμελλε να αγαπηθεί από κατοίκους και επισκέπτες και να γίνει σήμα κατατεθέν των Ζαχαροπλαστείων Αλεξούδα για τέσσερις και πλέον δεκαετίες.
Ο νεαρός τότε ζαχαροπλάστης εργαζόταν στο ξενοδοχείο Athos Palace, στην Ιερισσό Χαλκιδικής. Μία ημέρα ετοίμασε για τους πελάτες μιλφέιγ. Αφότου το γλυκό σερβιρίστηκε τον κάλεσαν επειγόντως στο λόμπι του ξενοδοχείου, όπου έσπευσε θεωρώντας ότι έκανε κάποια γκάφα. Εκεί βρισκόταν ένας ελληνοαμερικανός επιχειρηματίας, με αλυσίδα εστιατορίων στις ΗΠΑ, ο οποίος εντυπωσιάστηκε από τη γεύση και την ποιότητα του μιλφέιγ και τον κάλεσε να εργαστεί για αυτόν. «Μου είπε ότι σε 10 μέρες επιστρέφει στις ΗΠΑ και θέλει να με πάρει μαζί του. Με διαβεβαίωσε ότι στην αρχή τουλάχιστον θα μείνω μαζί του και θα μου μάθει τη γλώσσα. Εγώ τότε ήμουν 18-19 ετών, δεν είχα ολοκληρώσει ακόμη την στρατιωτική μου θητεία, δεν ήξερα και τι άνθρωπος είναι, οπότε απέρριψα την πρότασή του», λέει ο κ. Αλεξούδας.
Ωστόσο, το μεράκι του για τη ζαχαροπλαστική και η τέχνη που έβαζε – και εξακολουθεί να βάζει – στα γλυκά που φτιάχνει τον έκαναν πολυζήτητο στη Θεσσαλονίκη. Εργάστηκε σε αρκετά ζαχαροπλαστεία της πόλης, μεταξύ των οποίων αυτά του Νίκου Κουφού και το Ροδίνι στην Πατριάρχου Ιωακείμ. Στο τελευταίο γνώρισε την μετέπειτα γυναίκα του, Σωτηρία, που δούλευε ως ταμίας. Οι δυο τους αρραβωνιάστηκαν το 1975 και λίγους μήνες μετά αποφάσισαν να κάνουν το επιχειρηματικό τους βήμα.
Το πρώτο ζαχαροπλαστείο Αλεξούδα άνοιξε το 1976 επί της Μακεδονίας 20, λίγο πάνω από τη Δελφών. Ο κ. Αλεξούδας θυμάται ότι τα πράγματα τότε ήταν δύσκολα, δεν υπήρχε μια διαδεδομένη κουλτούρα για τα γλυκά, ωστόσο, με σκληρή δουλειά κατάφεραν να βγάζουν καθημερινά φρέσκα προϊόντα υψηλής ποιότητας. Η προσπάθειά που κατέβαλε το ζευγάρι ευδοκίμησε και η ζήτηση για τα γλυκά τους άρχισε να αυξάνεται. «Στην αρχή έγιναν πολύ γνωστά τα βουτήματα και τα πτι φουρ που βγάζαμε, τα οποία γίνονταν ανάρπαστα. Έρχονταν κόσμος από όλη την πόλη για να τα αγοράσει. Λίγο μετά άρχισε να γίνεται δημοφιλές και το προφιτερόλ, το οποίο είναι μία κλασική συνταγή, με κάποιες τροποποιήσεις και ιδιαιτερότητες στην κατασκευή του, που του δίνουν τη διάσημη πλέον γεύση του», εξηγεί ο κ. Αλεξούδας. Ο ίδιος θυμάται τις ουρές πελατών που σχηματίζονταν τη δεκαετία του ‘80 κατά την περίοδο των γιορτών, ακόμη και στο πεζοδρόμιο έξω από το κατάστημα.
Η μεγάλη επιτυχία που είχε το πρώτο ζαχαροπλαστείο δημιούργησε την ανάγκη για ένα νέο κατάστημα, το οποίο άνοιξε το 1991 στον αριθμό 48 της Κασσάνδρου. Η σταθερά ανοδική πορεία της επιχείρησης είχε ως αποτέλεσμα να ανοίξουν κι άλλα καταστήματα: Βασιλίσσης Όλγας 45 το 2001, επί του Προφήτη Ηλία 77 στην Πυλαία το 2007, Δημοκρατίας 54 στους Νέους Επιβάτες το 2010 και επί της Αγίου Νικολάου 2 στην πλατεία Θέρμης το 2017. Μάλιστα, η αυξημένη ζήτηση οδήγησε τον κ. Αλεξούδα να ανοίξει και μία μονάδα παραγωγής στο 17ο χλμ Θεσσαλονίκης-Περαίας το 2002.
Σήμερα τα ζαχαροπλαστεία Αλεξούδας απαριθμούν επτά καταστήματα και ένα εργοστάσιο, με πάνω από 70 άτομα προσωπικό. Το μυστικό της επιτυχίας βρίσκεται, σύμφωνα με τον κ. Αλεξούδα, στο δίπτυχο ποιότητα και φρεσκάδα. «Είναι βασικός κανόνας το γλυκό να είναι πάντα φρέσκο, ποιοτικό και πάντα με την ίδια γεύση, όποτε και από όπου και αν το αγοράσει ο πελάτης», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Μεταξύ των διάσημων πελατών των ζαχαροπλαστείων ήταν ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο οποίος επισκεπτόταν σε κάθε ευκαιρία το κατάστημα στη Μακεδονίας, η Μαρινέλλα που προτιμούσε τα ανώμαλα σοκολατάκια και τα αλμυρά κεράσματα, αλλά και ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος.
Η επίδραση της κρίσης και το άνοιγμα στο εξωτερικό από τη νέα γενιά
Παρότι τα ζαχαροπλαστεία Αλεξούδας έχουν εδραιώσει τη φήμη τους στη Θεσσαλονίκη και έχουν αποκτήσει σταθερό κοινό, η κρίση που χτύπησε την Ελλάδα από το 2009 έχει επηρεάσει αρνητικά τους τζίρους των καταστημάτων, καθώς τα γλυκά έγιναν για πολλούς είδος πολυτελείας. «Η κρίση συνεχίζει να υπάρχει και η αγοραστική δύναμη των πελατών έχει μειωθεί σημαντικά. Όταν παλαιότερα οι 100 αποδείξεις που εκδίδαμε είχαν αξία 800-1000 ευρώ σήμερα μπορεί να είναι 50-70 ευρώ», αναφέρει ο κ. Αλεξούδας.
«Απάντηση» σε αυτή την κατάσταση επιχειρεί να δώσει η νέα γενιά της επιχείρησης, οι δύο κόρες και ο γιος του κ. Αλεξούδα. Η Κική, η Πόπη και ο Στέλιος έχουν εμπλακεί ενεργά στην εταιρεία, ο καθένας από διαφορετικό πόστο, και με όπλο τις φρέσκιες ιδέες, τις σύγχρονες πρακτικές μάνατζμεντ και μάρκετινγκ, αλλά και το μεράκι και την αγάπη για τη ζαχαροπλαστική που τους έχει μεταλαμπαδεύσει ο πατέρας τους, έχουν αναλάβει να εξελίξουν και να κάνουν διεθνώς γνωστά τα γλυκά Αλεξούδα. Μάλιστα, έχουν γίνει ήδη οι πρώτες επαφές με αγορές-στόχους της εταιρείας όπως η Γερμανία, η Μεγάλη Βρετανία και η Ρωσία.
Η Κική Αλεξούδα, με σπουδές μάρκετινγκ και διακόσμησης, έχει εργαστεί στην επιχείρηση από τα 13 της χρόνια και σήμερα είναι υπεύθυνη των καταστημάτων, των προμηθειών και των social media. Η αδερφή της Πόπη έχει σπουδάσει μάνατζμεντ και είναι υπεύθυνη του καταστήματος της Θέρμης και του catering, ενώ ο αδερφός της, Στέλιος, απασχολείται στο εργαστήριο.
Όπως εξηγεί η Κική, το βασικό συστατικό της επιτυχίας του προφιτερόλ Αλεξούδα είναι η αγάπη και το μεράκι που το συνοδεύει. «Ήμασταν οι πρώτοι που καθιερώσαμε την οικογενειακή συσκευασία, καθώς και οι πρώτοι που εξελίξαμε το προϊόν, δημιουργώντας προφιτερόλ με διάφορες γεύσεις. Πέρα από το προφιτερόλ, αυτό που μας ξεχωρίζει στην αγορά είναι η καθημερινή παραγωγή μας, η όποια δουλεύει και τις Κυριακές δίνοντας το πλεονέκτημα του φρέσκου αλλά και ποιοτικού γλυκού επτά ημέρες την εβδομάδα», λέει.
