Skip to main content

Οι υποκλοπές αλλάζουν τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη και βάζουν φωτιά στη φετινή ΔΕΘ

Τα συμπεράσματα που προκύπτουν όχι μόνο απ’ όσα είπε χθες για τις υποκλοπές ο Κ. Μητσοτάκης, αλλά και από τον τρόπο που μίλησε on camera.

Καλημέρα σας!

Δεν ήταν στα καλύτερα του χθες ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, όταν έκανε μπροστά στην κάμερα τη δήλωση – διάγγελμα με αφορμή τις τηλεφωνικές υποκλοπές και ειδικότερα με την παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη. Όχι σε σχέση με όσα είπε –αυτά έπρεπε να πει, ότι δεν γνώρισε, ότι η ΕΥΠ είναι σημαντική υπηρεσία για την εθνική ασφάλεια, ότι θα βελτιώσει άμεσα το θεσμικό πλαίσιο, ότι είναι ανοιχτός σε ιδέες κλπ. κλπ. Το ύφος του, όμως, δεν ήταν αυτό που έχουμε συνηθίσει. Ήταν ένας άνθρωπος μεταξύ τσατισμένου και… απογοητευμένου. Σαν να θεωρεί ότι κάποιοι πρόδωσαν την εμπιστοσύνη του και επιπλέον κλώτσησαν την καρδάρα με το γάλα που γέμιζε ο ίδιος σταγόνα – σταγόνα. Είναι, μάλιστα, χαρακτηριστικός ο τρόπος που τελείωσε τη δήλωσή του. «Εδώ και τρία χρόνια, άλλωστε, έχουμε αποδείξει ότι διδασκόμαστε από τις αστοχίες μας για να γινόμαστε καλύτεροι» ξεκίνησε την τελευταία παράγραφο σε πρώτο πληθυντικό. Για να συνεχίσει σε πρώτο ενικό υπογραμμίζοντας ότι σε αυτή την πορεία διακυβέρνησης της χώρας υπήρξαν στιγμές που ένιωσε μόνος. Είπε χαρακτηριστικά: «Εγώ, προσωπικά, δεν κρύφτηκα ποτέ μπροστά σε δυσκολίες ή ευθύνες. Σε μία συχνά μοναχική αλλά σταθερή μάχη αυτοκριτικής και προσπάθειας διαρκούς βελτίωσης. Χάνοντας, ίσως, προς στιγμήν κάποιες μάχες με χρόνιες παθογένειες. Κερδίζοντας, όμως, τον πόλεμο των μεγάλων στοιχημάτων. Και κυρίως, χωρίς να χάνω ποτέ μα ποτέ τον στόχο μιας ισχυρής, Δημοκρατικής, ευρωπαϊκής και εθνικά αυτοδύναμης Ελλάδας». Αμφιβάλλει κανείς για την απογοήτευση; Του βγήκε; Αυτό ήθελε να δείξει, ότι εσείς με ψηφίσατε να κυβερνήσω, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να τα κάνω όλα μόνος μου; Ο ίδιος το γνωρίζει. Και ο Κ. Μητσοτάκης ολοκλήρωσε τη δήλωσε με μία φράση που ξεκινάει σε πρώτο ενικό και καταλήγει στο σαφώς πολιτικά ορθότερο πρώτο πληθυντικό. «Σε αυτόν τον δρόμο θα συνεχίσω να πορεύομαι, ώστε να χτίσουμε όλοι μαζί ακόμη πιο στέρεους και ανθεκτικούς στο χρόνο Δημοκρατικούς θεσμούς» σημείωσε κι εμείς καταλάβαμε ότι από εδώ και μπρος τίποτα δεν θα είναι ίδιο στη διακυβέρνηση Μητσοτάκη.

Οικονομικά και εθνικά στο προσκήνιο

Πέρα από τα πολιτικά υπάρχουν τα οικονομικά, αλλά και τα εθνικά. Με τον πληθωρισμό πάνω από το 11,5% λόγω ηλεκτρικής ενέργειας, καυσίμων και τροφίμων, αλλά και το πλωτό γεωτρύπανο της Τουρκίας έτοιμο για νέες περιπέτειες στην Ανατολική Μεσόγειο η χώρα, η κοινωνία και η κυβέρνηση έχουν να αντιμετωπίσουν μεγάλες προκλήσεις. Για τις οποίες είναι εμφανώς ανέτοιμες κι ας μη μας τρομάζουν οι λέξεις. Ο πληθωρισμός τον Ιούλιο συμπλήρωσε ένα χρόνο από την επανεμφάνισή του και όπως αποδεικνύεται στη χώρα μας δεν υπάρχει μηχανισμός να τον περιορίσει. Κυρίως δεν λειτουργεί ο ανταγωνισμός, κάτι που να ίσχυε τουλάχιστον θα τον περιόριζε, όπως συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Διότι μπορεί στη συγκεκριμένη φάση ο πληθωρισμός να είναι κυρίως εισαγόμενος, αλλά ευνοείται από το καθεστώς ολιγοπωλίων που υπάρχει σε σημαντικό βαθμό στην ελληνική αγορά. Όσον αφορά τις νέες προκλήσεις που μετά βεβαιότητος ετοιμάζουν οι Τούρκοι στην Αν. Μεσόγειο, θίγοντας κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος και της Κύπρου, η ελληνική αντίδραση προβλέπεται να εξαντληθεί στις διπλωματικές παρεμβάσεις και την επίκληση του διεθνούς δικαίου. Δύο επίπεδα που όπως κατ’ επανάληψιν έχει αποδειχθεί δεν πτοούν τη γείτονα. Ο καθηγητής Γεωπολιτικής στο πανεπιστήμιο Αθηνών Ιωάννης Μάζης εάν από σήμερα και τις επόμενες ημέρες συμβούν αυτά που φανταζόμαστε και με το «Αμπντουλ Χαμίτ Χαν» το ελληνικό ναυτικό οφείλει να κάνει νηοψία και επίσης η Ελλάδα να λειτουργήσει ως εγγυήτρια δύναμη της Κύπρου –κάτι που προβλέπει το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Προφανώς πρόκειται για δύσκολες καταστάσεις, που απαιτούν ακόμη πιο δύσκολες και υψηλού ρίσκου αποφάσεις. Ποιος, όμως, ασχολείται με όλα αυτά τη στιγμή που υπάρχουν –κακώς, κάκιστα- τηλεφωνικές υποκλοπές πολιτικών προσώπων, έστω και με την άδεια και την υπογραφή ενός εισαγγελέα, που στο όνομα της κρισιμότητας λειτουργίας της ΕΥΠ και εφαρμογής των μεθόδων της θα γίνουν δύο;

Η ΔΕΘ της μεγάλης πολιτικής κόντρας

Με τούτα και μ’ εκείνα οι πολιτικές επισκέψεις στη φετινή, 86η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, αποκτούν αυτονόητα μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Στην κυριολεξία το σκηνικό παίρνει φωτιά. Στις ομιλίες, τις τοποθετήσεις και τις απαντήσεις των πολιτικών αρχηγών δίπλα στα οικονομικά θα έχουμε και άλλα σοβαρά πολιτικά θέματα, που θα πυροδοτήσουν κόντρες σε υψηλούς τόνους και άρα η Θεσσαλονίκη θα εξελιχθεί για ένα δεκαήμερο σε ολοζώντανο επίκεντρο των πολιτικών εξελίξεων. Για την εμπορικότητα της ΔΕΘ κάτι τέτοιο είναι αυτονόητα καλό, αφού χρόνια τώρα ένα οικονομικό και κοινωνικό γεγονός όπως είναι η Γενική Έκθεση τροφοδοτεί και ενισχύει τη φήμη του μέσω των πολιτικών επισκέψεων.

Και στην αμμουδιά και στην Θεσσαλονίκη

Μαζί με όλα αυτά υπάρχουν –Αύγουστος γαρ- και τα μπάνια του λαού. Που τα τελευταία χρόνια είναι διαφορετικά. Πέρσι και πρόπερσι υπήρχαν περιορισμοί στις μετακινήσεις και ειδικοί κανόνες στη λειτουργία των ξενοδοχείων. Φέτος οι μετακινήσεις είναι πλήρως απελευθερωμένες, αλλά η ακρίβεια καλπάζει. Από τη Σκύλα στη Χάρυβδη για πολλούς Θεσσαλονικείς. Όπως λέγαμε και χθες στάνταρ λύση και επιλογή για τους κατοίκους της πόλης οι κοντινές, ημερήσιες αποδράσεις. Γι’ αυτό τα τελευταία χρόνια, αλλά και φέτος, οι οργανωμένες παραλίες του δήμου Θερμαϊκού, αλλά και περιοχών της Χαλκιδικής που βρίσκονται πιο κοντά στη Θεσσαλονίκη, από την Ηράκλεια μέχρι την Καλλικράτεια, προσελκύουν πολύ κόσμο. Η διαφορά είναι ότι φέτος οι Έλληνες –κατά βάσιν Θεσσαλονικείς- είναι λιγότεροι, αφού όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα μπορούν να πάνε διακοπές. Αντίθετα, στα συγκεκριμένα σημεία –όπως λέει ο αντιπρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης και ιδιοκτήτης μπιτς μπαρ στην περιοχή- εμφανίζονται φέτος αρκετοί ξένοι, κατά βάσιν Βαλκάνιοι, αλλά και πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρόκειται για τουρίστες που είτε μένουν στην περιοχή, είτε μέσα στη Θεσσαλονίκη συνδυάζουν τα μπάνια τους με τη βόλτα στην πόλη, η οποία έτσι κι αλλιώς λόγω μεγέθους έχει πάντα το ενδιαφέρον της. Την παραλία, τα μνημεία, την αγορά, τα καφέ και τα εστιατόρια…