Skip to main content

Οι καλές εντυπώσεις που άφησε ο Σταϊκούρας και οι αντιφάσεις του επιχειρηματικού κόσμου

Μία αντίφαση που δεν είναι… αντίφαση στην έρευνα του ΕΒΕΘ, ο ρεαλιστής Σταϊκούρας και τα κενά της ΕΕ στην ενεργειακή κρίση

Καλημέρα σας!

Καλή εβδομάδα!

Στο κέντρο της Θεσσαλονίκης υπάρχουν σημεία, στα οποία μπορούν να γίνουν διακριτικές και ταυτόχρονα χαλαρές συζητήσεις. Μακριά από αδιάκριτα μάτια και… αφτιά. Ξενοδοχεία με καφέ που έχουν άπλετη θέα και εστιατόρια με καλή κουζίνα, όπου η ατμόσφαιρα συμβάλλει στις δημιουργικές προσεγγίσεις διαφόρων θεμάτων. Σε αυτό το πνεύμα το Σαββατοκύριακο πραγματοποιήθηκαν τουλάχιστον δύο συναντήσεις, που είχαν στο επίκεντρο τους αφενός ένα μεγάλο πρότζεκτ της περιοχής, που αντιμετωπίζει δυσκολίες και προβλήματα και για την υλοποίηση του οποίου αναζητούνται λύσεις στην… εσπερία και αφετέρου έναν παραγωγικό φορέα της περιοχής, ο οποίος βρίσκεται σε φάση εξελίξεων, που αφορούν πρόσωπα και κατευθύνσεις. Το επόμενο διάστημα θα φανεί εάν οι συναντήσεις αυτές αποδειχθούν καθοριστικές.

Μία αντίφαση που δεν είναι… αντίφαση

Σήμερα θα δημοσιοποιήσει το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης τα αποτελέσματα έρευνας που πραγματοποίησε ζητώντας από τα μέλη του να αποτιμήσουν το 2021 και να κάνουν εκτιμήσεις για 2022. Στην έρευνα καταγράφεται μία εκ πρώτης όψεως αντίφαση, η οποία –τελικά- ίσως και να μην είναι αντίφαση. Για το 2022, λοιπόν, τα μέλη του ΕΒΕΘ εμφανίζονται αισιόδοξα για το σύνολο του έτους, αφού συγκρίνοντας με το 2021 το 31% κάνει λόγο για καλύτερη χρονιά, το 19% για χειρότερη και το 44% για ίδια. Στην ειδικότερη, όμως, ερώτηση για το πώς θα πάνε οι πωλήσεις τους στο α΄ τρίμηνο του 2022 το 51% λέει ότι θα μειωθούν και το 21% πιστεύει ότι θα αυξηθούν. Προφανώς οι ερωτήσεις έγιναν τις πρώτες ημέρες της νέας χρονιάς, όταν η πανδημία βρισκόταν σε φάση κορύφωσης, κάτι που σαφώς επηρεάζει τις βραχυπρόθεσμες εκτιμήσεις των επιχειρηματιών, οι οποίοι, ταυτόχρονα, θεωρούν ότι το κακό θα περάσει μέχρι την άνοιξη ή τις αρχές καλοκαιριού και η κανονικότητα θα επιστρέψει πλήρως. Μακάρι! Διότι υπάρχουν και σοβαροί άνθρωποι, οι οποίοι, επικαλούμενοι τόσο τα πραγματικά δεδομένα της οικονομίας όσο και την ιστορία, επισημαίνουν ότι μετά από κάθε πανδημία, που έτσι κι αλλιώς προκαλεί ύφεση στην οικονομία, ακολουθούν σε πρώτη φάση δύσκολες μέρες –αυτό που λέμε κρίση- πριν η κατάσταση επανέλθει.

Ο ρεαλιστής Σταϊκούρας και…

Καλή εντύπωση προκάλεσε ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας, ο οποίος το βράδυ της περασμένης Πέμπτης συμμετείχε μέσω τηλεδιάσκεψης στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΒΕΘ. Έβγαλε την εικόνα του ρεαλιστή, αφού απέφυγε τις υποσχέσεις, ενώ δεν απέφυγε να τοποθετηθεί επιφυλακτικά σε εξειδικευμένα θέματα που εκείνη τη στιγμή δεν γνώριζε με λεπτομέρειες. Βλέποντας, μάλιστα, την επιμονή των ερωτήσεων –και των παραπόνων- σε θέματα μη φορολογικής διοίκησης, κάλεσε την ηγεσία του ΕΒΕΘ να οργανώσει εντός 15 ημερών ειδική συνεδρίαση του ΔΣ, στην οποία εκτός από τον ίδιο θα είναι παρών και ο επικεφαλής της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων Γιώργος Πιτσιλής, ώστε να δοθούν υπεύθυνες απαντήσεις.

…τα κενά της ΕΕ στην ενεργειακή κρίση

Ο Χρ. Σταϊκούρας μιλώντας στη διοίκηση του ΕΒΕΘ δεν δίστασε να αναγνωρίσει το πρόβλημα που δημιουργείται στην αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης από το γεγονός ότι στην ΕΕ δεν υπάρχει ομοφωνία για τον τρόπο αντιμετώπισης, αλλά πολλές διαφορετικές απόψεις. Στην ουσία αυτό που υπονόησε είναι ότι για το συγκεκριμένο θέμα σε ευρωπαϊκό επίπεδο έχουμε ανυπαρξία κοινής πολιτικής –ιδιαίτερα γύρω από το μέλλον του αγωγού North Stream 2-, που μεγεθύνει ένα πρόβλημα, στο οποίο οφείλεται το 50% του πληθωρισμού που βιώνουμε τους τελευταίους μήνες. Επίσης, ο ΥΠΟΙΚ αναφέρθηκε στις συνέπειες από τη διαταραχή στην εφοδιαστική αλυσίδα λόγω της πανδημίας στην Άπω Ανατολή, σχολιάζοντας ότι πρόκειται για ένα σοβαρό και δύσκολο θέμα, που θα μας ταλαιπωρήσει για κάποιο διάστημα.

Η νοοτροπία του προστατευτισμού

«Χαρίστε την επιστρεπτέα να τελειώνουμε» είναι ένα από τα συνθήματα των ημερών, που ακούγεται από τοςυ εκπροσώπου του επιχειρηματικού κόσμου και ιδιαίτερα από τους μικρομεσαίους. Περί τα 7,3 δισ. ευρώ δόθηκαν σε αυτόν τον τρόπο, τα 5,5 δισ. έχουν ήδη χαριστεί και δεν θα επιστραφούν. Τι μένει; Μόλις 1,8 δισ. ευρώ, σιγά το πράγμα. Στην καταχρεωμένη Ελλάδα βρισκόμαστε, που χρωστάει πάνω από 350 δισ. ευρώ, τι είναι το 1,8 δισ. παραπάνω; Και στην υπεπροστατευτική Ευρώπη, που «βιάστηκε» να δημιουργήσει το ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, βγήκε στις αγορές και δανείστηκε κοινό χρέος, για να ακούει ότι δεν πρέπει να ισχύσουν τραπεζικά κριτήρια στις χρηματοδοτήσεις, ώστε οι… μπαταξήδες ή όσοι επιχειρηματίες απέτυχαν έστω κι αν είχαν καλή πρόθεση, να έχουν μια ευκαιρία ακόμη να καταναλώσουν χρήμα. Φανταστείτε τώρα τον επιχειρηματία –μικρό, μεσαίο ή μεγάλο-, στις ΗΠΑ, όπου η έννοια της κρατικής υποστήριξης επί της ουσίας δεν υπάρχει, να τα ακούει και να τα διαβάζει όλα αυτά. Παθαίνει σοκ, το λιγότερο. Είναι η διαφορά νοοτροπίας, πρακτικών και συστήματος. Το ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, φαίνεται στο τελικό αποτέλεσμα. Προφανώς κάθε σύστημα έχει τα θετικά και τα αρνητικά του σημεία, αλλά η μεγάλη εικόνα είναι ξεκάθαρη. Νοοτροπία, λοιπόν! Κορυφαία συνθήκη που κινεί την ιστορία και την οικονομία.