Μιάμιση ώρα περίπου με το αυτοκίνητο νότια του Λονδίνου βρίσκεται ο αμπελώνας Μπόλνεϊ. Οι εργαζόμενοι προετοιμάζονται ήδη για την πιο απαιτητική εποχή του χρόνου. Σε λίγες μέρες όλοι θα εργάζονται πυρετωδώς για την παραγωγή κρασιού. 120.000 φιάλες λευκού, κόκκινου και αφρώδους οίνου παράγει το κτήμα κάθε χρόνο. Τα σταφύλια στο κτήμα 15 εκταρίων δεν αρκούν για αυτή την ποσότητα. «Αγοράζουμε περίπου τα μισά σταφύλια από άγγλους παραγωγούς» λέει η αμπελουργός Λιζ Γκάρετ από το κτήμα Μπόλνεϊ.
Τα τελευταία χρόνια στη Μ. Βρετανία παράγεται όλο και περισσότερο κρασί. Σύμφωνα με στατιστική της βρετανικής υπηρεσίας προστασίας του καταναλωτή το 2015 διατέθηκαν περίπου 5 εκατομμύρια φιάλες κρασιού στην αγορά. Συγκριτικά, δέκα χρόνια πριν ήταν μόλις 1,7 εκ., δηλαδή το ένα τρίτο.
Το ήπιο κλίμα αυξάνει την παραγωγή
Ένας από τους βασικότερους λόγους αυτής της ανάπτυξης είναι η αλλαγή του κλίματος στη χώρα. «Ως συνέπεια της κλιματικής αλλαγής η Μ. Βρετανία θα παράγει όλο και περισσότερο κρασί» εξηγεί ο πρόεδρος της Ένωσης Σομελιέ Γερμανίας Πιέρ Χολμ. Ήδη εταιρείες κρασιού του εξωτερικού έχουν αντιληφθεί αυτή την αλλαγή και καλλιεργούν σταφύλια στη Βρετανία, όπως για παράδειγμα η εταιρεία παραγωγής σαμπάνιας Taittinger, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Guardian. Πράγματι η Βρετανία εντυπωσιάζει κυρίως με τους αφρώδεις οίνους της, οι οποίοι βραβεύονται διεθνώς.
Ωστόσο εκτός Βρετανίας και ιδιαίτερα στο μη εκπαιδευμένο κοινό τα βρετανικά κρασιά δεν είναι ιδιαίτερα γνωστά. Αυτό βέβαια οφείλεται και στην ποσότητα εξαγωγής που είναι ακόμη πολύ μικρή. Το 2015 η Γερμανία για παράδειγμα εισήγαγε 18 τόνους κρασί από τη Βρετανία. Την ίδια χρονιά εισήγαγε από την Ιταλία 564.675 τόνους.
Δημιουργία μιας νέας παράδοσης
Οι αμπελουργοί της Βρετανίας έχουν περάσει όμως και πολύ πιο δύσκολες εποχές, όπως θυμάται ο Κρις Φος, διευθυντής στο τμήμα Οίνου στην Ανώτερη Σχολή του Πλάμπτον. Πρόκειται για τη μοναδική σχολή στη Βρετανία που προσφέρει δυνατότητα σπουδών επιπέδου μπάτσελορ στον τομέα της παραγωγής οίνου. Όταν ο καθηγητής ξεκίνησε να εργάζεται στο Πλάμπτον το 1988, στον αμπελώνα της σχολής υπήρχαν μόλις δύο κληματαριές. Τα φρούτα δεν ωρίμαζαν. Στο μεταξύ οι φοιτητές καλλιεργούν οκτώ εκτάρια και καταγράφουν σημαντικές επιτυχίες.
Ο καθηγητής πιστεύει ότι θα υπάρξουν ακόμη περισσότερες αλλαγές στην οινοποιεία της Βρετανίας πέρα από την αναγνωσιμότητα των κρασιών και την αύξηση των εξαγωγών. Ο Κρις Φος εκτιμά ότι δημιουργείται μια νέα παράδοση. «Μέχρι σήμερα η ηλικία των φοιτητών μας ήταν κατά μέσο όρο γύρω στα 30. Στο μέλλον αυτό θα αλλάξει εάν περισσότεροι φοιτητές αναλάβουν τις επιχειρήσεις των γονιών τους όπως γίνεται και σε άλλες οινοπαραγωγές χώρες».
dpa / Αλεξάνδρα Κοσμά
Πηγή άρθρου: Deutsche Welle