Το ρεπορτάζ του Politico, αναφερόμενο σε πολιτικούς "σκληροπυρηνικούς οπαδούς του Μαδούρο", όπως αναφέρει, εντάσσοντας και τον πρωθυπουργό, έπρεπε να εμβάλλει σε ανησυχία την ελληνική κυβέρνηση, η οποία κατ’ αυτόν τον τρόπο περιθωριοποιείται από τις ισχυρές χώρες της Δύσης, φοβάμαι όμως πως μάλλον της προσέδωσε κύμα ευφορίας.
Είναι αλήθεια ότι το Politico, τουλάχιστον η ευρωπαϊκή του έκδοση των Βρυξελλών, δεν έχει δείξει φιλικές διαθέσεις έναντι της Ελλάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως, θεωρείται έγκυρο έντυπο και επηρεάζει καταστάσεις. Κι αυτό είναι το ανησυχητικό.
Πώς είναι δυνατόν να θεωρηθεί τίτλος τιμής για τον Α. Τσίπρα, που σχεδίαζε να αλλάξει την Ευρώπη και με επηρμένο ύφος πραγματοποιούσε τις πρώτες του εμφανίσεις στα δυτικά σαλόνια, αντικαθιστάμενο στη συνέχεια από αύθεις, όταν τοποθετείται ομού με τον Πάμπλο Ιγκλέσιας, ηγέτη του ισπανικού αριστερού κόμματος των Podemos, ή τον Ζαν Λουκ Μελανσόν, ηγέτη του γαλλικού αριστερού κόμματος La France Insoumise, και με το ιταλικό κίνημα των 5 αστέρων;
Και ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε την επιθυμία να εμφανίζεται ως σημαντική προσωπικότητα στο παγκόσμιο στερέωμα, φρόντιζε όμως να συνδιαλέγεται με ηγέτες που δεν ήσαν στο περιθώριο, ούτε ανυπόληπτοι. Θυμίζω την "Κίνηση των 6", στην οποία συμμετείχαν: Οι πρόεδροι της Αργεντινής Ραούλ Αλφανσίν, του Μεξικού Μιγκέλ Ντελαμαντρίτ, της Τανζανίας Τζούλιους Νιερέρε, και οι πρωθυπουργοί της Σουηδίας Ούλοφ Πάλμε και της Ινδίας Ίντιρα Γκάντι (μετά τη δολοφονία της το 1984 την διαδέχτηκε ο Ρατζίβ Γκάντι).
Όταν ο Α. Τσίπρας, ως μοναδικός ηγέτης χώρας του δυτικού κόσμου παρέστη στην κηδεία του Κάστρο, όπου και εκφώνησε λόγο, υπουργός της κυβέρνησης με ενθουσιασμό απάντησε σε όσους κατέκριναν την εν λόγω ενέργεια, ότι «100 εκατομμύρια Νοτιοαμερικανοί εκτίμησαν την ενέργεια του πρωθυπουργού». Αν υπάρξει πρόβλημα με τους Τούρκους, θα αποταθούμε στα 100 εκατομμύρια Νοτιοαμερικανών, ή σε έναν (1) Βορειομερικανό, που είναι πρόεδρος των ΗΠΑ;
Και πως θα αιτηθεί βοήθεια από αυτόν, καθ’ ην στιγμή ό Έλληνας πρωθυπουργός κατά την προεκλογική περίοδο στις ΗΠΑ και στην προοπτική να εκλεγεί ο Τραμπ, ανεφώνησε «Θεός φυλάξοι»; Αυτές τις "μαγκιές" θα τις ξεχάσει ο Τραμπ; Και μη πει κάποιος σοβιετικός από την κυβέρνηση ότι δεν έχουμε ανάγκη τις ΗΠΑ, επειδή τα φιλοκυβερνητικά φύλλα μετέδωσαν την παρακάτω είδηση:
«Η κυβέρνηση εμφανίζεται διατεθειμένη να υπογράψει στο μέλλον πολυετή συμφωνία για την αξιοποίηση της βάσης της Σούδας από τις ΗΠΑ, υπό την προϋπόθεση ότι η Exxon θα κάνει έρευνες εξόρυξης υδρογονανθράκων στην ελληνική ΑΟΖ και πως η αμερικανική κυβέρνηση θα στηρίξει αποφασιστικά τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις μέσω της ανανέωσης του εξοπλισμού τους». Και φυσικά, όταν η Exxon ερευνήσει περιοχές που αμφισβητεί η Τουρκία την ελληνική κυριότητα, ο Ερντογάν θα μείνει με τις απειλές, όπως ακριβώς συμβαίνει σήμερα στην Κύπρο.
Και για να καταλάβουμε ποιο κλίμα επικρατεί στην Βενεζουέλα, το οποίο υποστηρίζουμε και θέλουμε να μιμηθούμε, στην αναίτια και απαράδεκτη δήλωση του Τραμπ, περί στρατιωτικής επεμβάσεως, ο γιος του προέδρου της Βενεζουέλας... ξεσπάθωσε! Ο Νικολάς Ερνέστο Μαδούρο, πήρε το μικρόφωνο και απευθυνόμενος στο φακό, έστειλε το δικό του μήνυμα στον Ντόναλντ Τραμπ. Μεταξύ άλλων τον κάλεσε να λύσει τα δικά του προβλήματα και απείλησε ότι αλλιώς, τα όπλα θα φτάσουν στη Νέα Υόρκη. «Θα φτάσουμε να πάρουμε τον Λευκό Οίκο. Το Βιετνάμ θα φαίνεται μικρό σε σύγκριση με αυτό που θα γίνει», είπε μεταξύ άλλων.
Πώς θα αποκτήσει αξιοπιστία η χώρα μας, όταν η ελληνική κυβέρνηση δίνει δείγματα αναξιοπιστίας, τα οποία εκμεταλλεύονται όσοι μας επιβουλεύονται; Έχει προσεχθεί, ότι οι τρεις Έλληνες, που βρίσκονταν δίπλα στον πρόεδρο Τραμπ, δεν είναι πια εκεί;
Μέσα σε λίγες μέρες εγκατέλειψαν τον Λευκό Οίκο οι δύο Ελληνοαμερικανοί στους οποίους βάσιζαν πολλές ελπίδες κυβερνώντες στην Αθήνα και ορισμένα μέλη της ομογένειας. Ο Ρέινς Πρίμπους εξεδιώχθη με τον πιο υποτιμητικό τρόπο από τη θέση του προσωπάρχη. Ο Τζορτζ Τζιτζίκος, ο άνθρωπος που ξόδεψε τις περισσότερες ώρες δίπλα στον Ντόναλντ Τραμπ κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, άφησε και εκείνος τη θέση του στον Λευκό Οίκο. Υπ’ ατμόν είναι και ο Παπαδόπουλος, σύμβουλος για θέματα ενέργειας, κατηγορούμενος ότι πίεζε τον Τραμπ να συναντηθεί με Ρώσους.
Τα χάλασε η κυβέρνηση με τους Ρώσους, επειδή παραδόθηκε στους Αμερικανούς. Να τα χαλάσουμε τώρα και με τους Αμερικανούς, επειδή η αραχνιασμένη ιδεολογία του Τσίπρα τον φέρει θαυμαστή του Μαδούρο και του Τσάβες. Ίσως επειδή είχαν κοινά γενέθλια.