Καλημέρα!
Χρόνια πολλά!
Δεν ξέρει κανείς τι να πιστέψει για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ότι οι Ρώσοι παίζουν από άποψη τακτικής παιχνίδι αναμονής; Ή ότι οι Ουκρανοί όχι μόνο αντέχουν, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις αντεπιτίθενται και κερδίζουν χαμένα εδάφη; Το βέβαιο είναι ότι η ιστορία αυτή δεν θα τελειώσει σύντομα. Ήδη χθες το ΝΑΤΟ αποφάσισε να συνεχίσει να ενισχύει στρατιωτικά τον πρόεδρο Ζελένσκι, κάτι που σημαίνει ότι ο πόλεμος θα… τραβήξει. Με όλες τις φρικτές συνέπειες του για τους ανθρώπους και όλα τα δυσάρεστα για την παγκόσμια οικονομία.
Οι μεγάλες κουβέντες στη Βουλή
Στην Ελλάδα ώρες – ώρες μοιάζουμε να ζούμε στον κόσμο μας. Όχι μόνο επειδή ο Τσίπρας ανακάλυψε υπερκέρδη 1,4 δισ. ευρώ στις πέντε εταιρείες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, ούτε επειδή ο Μητσοτάκης σήκωσε το γάντι δηλώνοντας από βήματος της Βουλής, πως αν υπάρχουν αυτά τα συγκυριακά υπερκέρδη θα τα φορολογήσει με 90% για να στηρίξει το εισόδημα των Ελλήνων έναντι της ακρίβειας σε ενέργεια και καύσιμα. Αν υπάρχουν αυτά τα κέρδη και βγήκαν με παράνομο ή ανήθικο τρόπο να το συζητήσουμε. Αν και στην αντίθετη περίπτωση, εάν δηλαδή κάποιες επιχειρήσεις μπουν μέσα λόγω κυβερνητικών αποφάσεων ή ενεργειών, το κράτος κάνει από λίγα πράγματα έως απολύτως τίποτα, καλυπτόμενο πίσω από τη γενική αρχή ότι ο ιδιωτικός τομέας έχει ρίσκο και επομένως ας αντιμετωπίσει τις δυσκολίες. Αυτό δεν ισχύει μόνο σε περιπτώσεις σαν την πανδημία, για την οποία δεν μπορούσε κανείς να κάνει τίποτα, και το υπουργείο Οικονομικών έριξε στην οικονομία –επιχειρήσεις και νοικοκυριά- 43 δισ. ευρώ, τα οποία για άλλους έφτασαν, για άλλους… περίσσεψαν και για άλλους ήταν ασπιρίνη στον καρκίνο. Θα έπρεπε να ισχύει και για περιπτώσεις όπως η χρεοκοπία της χώρας το 2010, για την οποία οι ευθύνες έχουν ονοματεπώνυμο. Μόνο που ο πρωθυπουργός του 2015 Τσίπρας δεν καταδέχθηκε να κάνει εξεταστική επιτροπή. Όπως και ο διάδοχος του πρωθυπουργός του 2019 Μητσοτάκης δεν έψαξε θεσμικά να βρει τι έγινε στο α΄ εξάμηνο του 2015, όταν ο Βαρουφάκης και οι λοιποί λέγεται ότι κόστισαν στη χώρα 80 – 100 δισ. ευρώ. Αυτές οι καταστροφές εκτός από μεγάλους αριθμούς είχαν και πολλά θύματα, τα οποία ούτε δικαιώθηκαν, ούτε θα δικαιωθούν ποτέ.
Οι προβλέψεις σε… κενό αέρος
Στην Ελλάδα ώρες ώρες ζούμε στον κόσμο μας επειδή οι διάφοροι οργανισμοί, από την Τράπεζα της Ελλάδος μέχρι την Ελληνική Στατιστική Αρχή και από το Ινστιτούτο Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών μέχρι τον κάθε οικονομολόγο κάνουν προβλέψεις για την πορεία της ελληνικής οικονομίας το 2022 με βάση την περσινή χρονιά και τον φετινό Ιανουάριο. Λες και δεν έγινε τίποτα στις 24 Φεβρουαρίου 2022. Λες και δεν έχουν ακούσει τα ονόματα Ρωσία, Ουκρανία, Πούτιν, Ζελενσκι. Αντί οι πάσης φύσεως… μελλοντολόγοι να τραβήξουν χειρόφρενο και να ομολογήσουν ότι σε αυτή τη φάση και μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο δεν θα κάνουν εκτιμήσεις, παρουσιάζουν τη… μαντεψιά τους. Για την κατανάλωση, τις εξαγωγές, τον τουρισμό. Το εσωτερικό γραφειοκρατικό γρανάζι αυτών των φορέων και των ίδιων των ανθρώπων αρνείται να παραδεχθεί την αδυναμία τους στη δεδομένη συγκυρία. Ίσως διότι γνωρίζουν καλά ότι στην Ελλάδα επί της ουσίας δεν υπάρχουν απολογιστικές διαδικασίες, δηλαδή κανείς δεν ελέγχει κανέναν συστηματικά στο πεδίο της αξιοπιστίας.
Τα no name πρόστιμα
Όταν πριν από 10 – 15 ημέρες το υπουργείο Ανάπτυξης ανακοίνωσε ότι επέβαλε πρόστιμο σε αλυσίδα σούπερ μάρκετ για αισχροκέρδεια εν καιρώ πανδημίας πολλοί ζήτησαν από τον κ. Άδωνη Γεωργιάδη να κατονομάσει την επιχείρηση, ώστε οι καταναλωτές να γνωρίζουν. Χθες το ίδιο υπουργείο έβγαλε μια παρόμοια ανακοίνωση, για την επιβολή διοικητικού προστίμου 647.000 ευρώ με την υπογραφή του κ. Γεωργιάδη, το οποίο διαφημίζει ως το μεγαλύτερο πρόστιμο στην ιστορία της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου & Προστασίας του Καταναλωτή, κάτι που πιθανώς είναι αληθές. Και πάλι όμως, το πρόστιμο αυτό της αισχροκέρδειας δεν έχει ονοματεπώνυμο. Μόνο που αυτή τη φορά ο κ. Γεωργιάδης υποχρεώθηκε να απαντήσει λέγοντας δεν επιτρέπει ο νόμος να πει το υπουργείο το όνομα της αλυσίδας που παρανόμησε, διότι κάθε διοικητική πράξη μπορεί να προσβληθεί στο δικαστήριο. «Αν εγώ πω το όνομα της αλυσίδας αλλά η δικαιοσύνη πει ότι το πρόστιμο δεν έπρεπε να μπει, για τους Χ λόγους που θα κρίνει το δικαστήριο, η εταιρία αυτή θα μπορεί να κυνηγάει και εμένα και το κράτος στα δικαστήρια» δήλωσε ο υπουργός αφήνοντας τους πάντες άναυδους. Διότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Για παράδειγμα οι πρωτόδικες ποινές των δικαστηρίων ανακοινώνονται, αλλά δεν εφαρμόζονται μέχρι τα τελεσιδικήσουν. Σε διαφορετική περίπτωση βάζεις το πρόστιμο και ή δεν το ανακοινώνεις καθόλου, αλλά το θέμα τρέχει υπηρεσιακά, ή περιμένεις μέχρι τα ξεκινήσει η διαδικασία είσπραξης και το λες τότε με κάθε… υπερηφάνεια. Διότι τι συμβαίνει τώρα; Πρώτον, ένας υπουργός εμφανίζεται ως ο... Ζορό της αγοράς, που προστατεύει τους καταναλωτές, κάτι που ενδεχομένως ισχύει, αλλά αν το πρόστιμο ανακληθεί δικαστικά δεν θα το μάθει κανείς. Δεύτερον, ένας ολόκληρος κλάδος διασύρεται, κάτι που μπορεί να το αξίζει, αλλά [πιθανόν να μην αφορά όλα τα μέλη του. Τρίτον, η συγκεκριμένη επιχείρηση μπορεί άνετα να συνεχίσει όχι απλώς να προσελκύει περισσότερους πελάτες, αλλά να εμφανίζεται με διάφορα προγράμματα Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης ως… καλός Σαμαρίτης. Διότι ας μη ξεχνάμε, ότι τα σούπερ μάρκετ είναι επιχειρήσεις με τζίρους δεκάδων και εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, ενώ οι πωλήσεις των μεγαλύτερων ξεπερνούν το ένα δισ. ευρώ. Οπότε ο καθένας αντιλαμβάνεται πόσο τις καίνε τα περίπ9υ 650.000 ευρώ του κ. Γεωργιάδη.
Επιτέλους άνοιξη
Κόντρα στις εξελίξεις της συγκυρίας η άνοιξη κατέπλευσε στη Θεσσαλονίκη, στον Θερμαϊκό και στην παραλία της πόλης, όπου το βραδάκι γίνεται, πλέον, το αδιαχώρητο. Το σούρουπο. Η θάλασσα. Τα φωτισμένα καράβια που παραμένουν αρόδο, δηλαδή αγκυροβολημένα στα ανοιχτά περιμένοντας να μπουν στο λιμάνι για να φορτώσουν ή να ξεφορτώσουν. Τα κόκκινα φώτα στους στύλους της παραλίας που διαγράφουν την πορεία προς το Μέγαρο Μουσικής και προς τον Λευκό Πύργο. Οι ομπρέλες του Ζογγολόπουλου, λουσμένες στο άσπρο φως, που από μακριά μοιάζουν να πετούν στον ουρανό. Οι άνθρωποι που περπατούν κατά μόνας ή ζευγαράκια, βιαστικά ή νωχελικά. Και ο μουσικός, ο σαξοφωνίστας που βγήκε για μεροκάματο και αποτελεί το σάουντρακ της σκηνής (φωτο). Που πυκνώνει η αραιώνει το χρόνο, ανάλογα με τα κέφια, τα δικά τους και όσων τον ακούνε, έστω σαν απόηχο από κάπου μακριά. Η Θεσσαλονίκη της άνοιξης. Ή –αν προτιμάτε- η άνοιξη της Θεσσαλονίκης.
