Για τα διαδικτυακά καταστήματα λιανικής πώλησης οι επιστροφές προϊόντων είναι ένα μεγάλο πρόβλημα. Ο Ράλφ Χάστεντ είχε μία ιδέα που εξελίχθηκε σε μία εξαιρετικά κερδοφόρα επιχείρηση: 15 με 20 φορτηγά ημερησίως μεταφέρουν προϊόντα στην εταιρεία του, στο χωριό Χεμσμπίντε, μεταξύ Αμβούργου και Βρέμης. Στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για πακέτα, τα οποία επιστρέφονται σε μεγάλα διαδικτυακά καταστήματα, όπως αυτό της Amazon – κάποια από αυτά ενδεχομένως μάλιστα να κατέληγαν και στα σκουπίδια.
Oικονομικό και οικολογικό το κόστος επιστροφής
«Βλέπουμε τη δουλειά μας ως έναν τρόπο να επεκτείνουμε τον χρόνο ζωής ενός προϊόντος», λέει ο Χάστεντ. Η εταιρεία του, Avides, ελέγχει τα αγαθά, τα επανασυσκευάζει και τα ξαναβγάζει στην αγορά. Από 10.000 μέχρι 15.000 Notebook, περίπου 20.000 τηλεοράσεις και πάνω από 300.000 ρούχα περνούν από τους χώρους την εταιρείας κάθε χρόνο. Με την διάδοση των ηλεκτρονικών παραγγελιών ήρθε το δικαίωμα υπαναχώρησης (δικαίωμα εγγυημένης επιστροφής προϊόντος) για τους πελάτες. Τώρα τα διαδικτυακά καταστήματα πλημμυρίζουν από πακέτα που επιστρέφονται. Τα προϊόντα είναι συνήθως δίχως φθορές ή βλάβες. Πολλοί πελάτες παραγγέλνουν παντελόνια σε διαφορετικά μεγέθη και επιστρέφουν εκείνα που δεν τους κάνουν. Ή απλά βρίσκουν το προϊόν σε καλύτερη τιμή. Σύμφωνα με μία έρευνα του Πανεπιστημίου της Βαμβέργης, κατά το προηγούμενο έτος ένα στα έξι πακέτα, μία στις οκτώ παραγγελίες επιστράφηκε. Πρόκειται για 487 εκατ. προϊόντα – μόνο στη Γερμανία. Η επεξεργασία που επιβαρύνει τα ίδια τα καταστήματα κόστισε κατά μέσο όρο 11,24 ευρώ ανά προϊόν.
«Πρόκειται για ένα τεράστιο πρόβλημα, το οποίο επιβαρύνει το περιβάλλον», υπογραμμίζει ο Χάστεντ – ακόμη και όταν πρόκειται για επιστροφή στο ίδιο το κατάστημα. Το οικονομικό και οικολογικό κόστος απασχολεί πλέον όμως και τους πολιτικούς. Στις περισσότερες περιπτώσεις αναλαμβάνουν την μεταπώληση οι ίδιες οι εταιρείες αποστολής. Όταν όμως το κόστος αποθήκευσης, μεταφοράς και επεξεργασίας του προϊόντος είναι αρκετά υψηλό για εκείνες, αναλαμβάνουν οι εταιρείες μεταπώλησης, όπως η Avides. «Θεωρώ ότι οι επιχειρήσεις αυτές έχουν θετικό αντίκτυπο, γιατί με τον τρόπο αυτό δημιουργούν ένα ακόμη σκαλοπάτι στην αξιοποίηση των προϊόντων», σημειώνει ο Μπγιόρν Ασντέκερ από το ερευνητικό πρόγραμμα του Πανεπιστημίου της Βαμβέργης.
Μεταπώληση: μια ιστορία επιτυχίας
Ο Χάστεντ και ο συνεργάτης του, Κρίστοφ Μπουρμέστερ, ξεκίνησαν τις διαδικτυακές πωλήσεις ήδη το 1997 – τότε με CD και DVD. «Ήμασταν πρωτοπόροι του διαδικτυακού εμπορίου», αναφέρει σήμερα. To 2000 ίδρυσαν μία συμμετοχική εταιρεία, ενώ δύο χρόνια αργότερα ξεκίνησαν τις μεταπωλήσεις. Από τότε η εταιρεία τους εξελίχθηκε και μεγάλωσε: Το 2017 η Avides σημείωσε -απασχολώντας πλέον 173 εργαζόμενους- τζίρο 54,2 εκ. ευρώ.
Βέβαια δεν έχουν όλες οι εταιρείες μεταπώλησης το ίδιο επιχειρηματικό μοντέλο. Η βερολινέζικη Rebuy αγοράζει μεταχειρισμένες ηλεκτρονικές συσκευές, βιβλία και CD από ιδιώτες-για ιδιώτες. Η Retourenking από το Μπίρκενφελντ κάνει εν μέρει τις πωλήσεις σε ιδιώτες. «Μοιάζει με έναν τυχερό τροχό η δουλειά μας», λέει ο Χάστεντ: «Ο ένας χρειάζεται κάρτα γραφικών και ο άλλος παπούτσια». Η τέχνη βρίσκεται δηλαδή στο να βρει κανείς για το κάθε προϊόν τον κατάλληλο ενδιαφερόμενο.
Φρίντμαν Κόλερ (dpa)
Επιμέλεια: Χρύσα Βαχτσεβάνου
Πηγή: Deutsche Welle