Επειδή το θέμα της νέας παραλίας δεν είναι τόσο απλό, όσο θέλουν οι περισσότεροι να το παρουσιάζουν κι επειδή το θεωρώ εξαιρετικά κρίσιμο, αφού είναι ένα έργο που οι ίδιοι οι Θεσσαλονικείς ανέδειξαν τη σπουδαιότητά του για την καθημερινότητα στην πόλη, θα ήθελα άμεσα να δοθεί μια λύση συνολική, η οποία κατά τη γνώμη μου είναι αποκλειστικά θέμα συνεννόησης.
Όσο ζητούμενο είναι η προστασία και περαιτέρω ανάδειξη της νέας παραλίας, άλλο τόσο είναι και η συνεννόηση. Θα ξεκαθαρίσω ευθύς εξ αρχής ότι για μένα κανείς δεν εχθρεύεται το έργο. Δεν είναι λίγες οι φορές που τα φαινόμενα με έκαναν κι εμένα να ταχθώ με τη θέση ότι η σημερινή δημοτική αρχή θεωρεί βαρίδιο (αν όχι μισεί...) το συγκεκριμένο έργο, ως μέρος μιας ιδεοληψίας απέναντι στη διοίκηση Παπαγεωργόπουλου.
Την έχω αντιπαρέλθει αυτή την άποψη. Μπορεί να του κάθεται στραβά το έργο του σημερινού δημάρχου, Γιάννη Μπουτάρη, όπως πολλοί λένε στην πόλη (και ο ίδιος έχει προκλητικά ή προβοκατόρικα πει), όμως είναι πολύ πιο έξυπνος ο δήμαρχος από όσο τον... ζυγίζει αυτή η άποψη. Δεν έχει κανένα λόγο ο κ. Μπουτάρης να απαξιώσει τη νέα παραλία. Για την ακρίβεια έχει κάθε λόγο να τη διατηρεί στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, ειδικά σε μια προεκλογική χρονιά.
Από την άλλη, όσο κι αν επιμένει η διοίκηση του δήμου να βλέπει ότι όλα βαίνουν καλώς στη νέα παραλία, τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι υπάρχουν πολλά που πρέπει να βελτιωθούν και πάντως η κατάστασή της απέχει από αυτό που θα χαρακτηρίζαμε επιθυμητή.Η νέα παραλία έχει την τύχη να έχει αγαπηθεί περισσότερο από το αναμενόμενο από πολλούς Θεσσαλονικείς. Έχει επίσης την τύχη να την περιβάλουν με ευαισθησία οι αρχιτέκτονες που τη σχεδίασαν, ο Πρόδρομος Νικηφορίδης και ο Bernard Cuomo. Μπορεί για ορισμένους αυτό το σφιχταγκάλιασμα να είναι υπερβολικό και ενοχλητικό, όμως σίγουρα είναι προτιμότερο σε σχέση με την αδιαφορία και με τη λογική «μετά την απομάκρυνση από το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται», με την οποία πολλοί αρχιτέκτονες αντιμετωπίζουν τα έργα τους. Και η ανάδειξη των προβλημάτων που κατά καιρούς αντιμετωπίζει η νέα παραλία, προερχόμενη από τους ίδιους τους εμπνευστές της, δεν μπορεί να θεωρείται εχθρική ενέργεια για όσους έχουν την αρμοδιότητα για τη συντήρηση και καλή λειτουργία της.
Βεβαίως, αυτό προϋποθέτει να αναγνωρίσουμε όλοι κάποια στιγμή ότι ακόμη και το καλύτερο έργο θα αντιμετωπίσει προβλήματα, βανδαλισμούς, βλάβες, φυσιολογική φθορά, ελλιπή συντήρηση, απαξίωση λόγω ανυπαρξίας χρημάτων και άλλα ζητήματα για διάφορους λόγους. Ακόμη και κάτι που το προσέχουμε σαν τα μάτια μας μπορεί να πάθει κάτι κακό κάποια στιγμή. Αν όχι αυτό μπορεί τα μάτια μας... Άρα, και η ανάδειξη των προβλημάτων που κατά καιρούς αντιμετωπίζει η νέα παραλία καλό θα ήταν να μην αντιμετωπίζεται από ορισμένους ως επιχείρηση έκθεσης των αρμοδίων. Πόσο πιο ομαλά θα ήταν τα πράγματα αν αντί της υπερβολής αντιμετωπίζαμε με ψυχραιμία και νηφαλιότητα αυτά τα ζητήματα; Δε γίνεται όμως αυτό. Δε γίνεται... δέκα σπασμένα πλακάκια αμέσως να προκαλούν οργισμένα σχόλια και υβριστικές επιθέσεις. Έσπασαν τα πλακάκια, το επισημαίνουμε και πρέπει να αποκατασταθούν. Κι αν αργήσει να γίνει αυτό, ενοχλούμε ξανά. Η οργή προς τι; Ούτε στα social media βρίσκονται οι λύσεις, ούτε οι δημοσιογράφοι τις υπαγορεύουν. Καθένας με το ρόλο του και με την αξία του.
Επίσης πιστεύω ότι ο αρμόδιος αντιδήμαρχος, Θανάσης Παππάς, την αγαπάει τη νέα παραλία. Ξέρω ότι μπορεί να φανεί σε πολλούς αιρετικό, αλλά και μόνο η αντίδρασή του σε όλο το κύμα των «επιθέσεων» που αντιμετώπισε αυτό δείχνει. Διότι να μην κρυβόμαστε ο δέκτης των υβριστικών σχολίων και της κριτικής, που ορισμένες φορές φτάνει στην προσωπική απαξίωση, αυτός είναι. Ως δημοσιογράφος δε θα τον ρωτούσα ποτέ αν όντως αγαπά τη νέα παραλία κι ο ίδιος νομίζω δε θα έβγαινε ποτέ να κάνει μια τέτοια δημόσια δήλωση. Έκανε κάτι καλύτερο. Αν δεν τον ενδιέφερε η νέα παραλία, αν την εχθρευόταν (όπως θεωρούν πολλοί), δε θα έμπαινε στον κόπο να βγάλει μια τόσο αναλυτική ανακοίνωση για όσα του προσάπτουν και θα απέφευγε αυτό το σκληρό ύφος, δείγμα της προσωπικής του ενόχλησης. Στην ουσία της μάλιστα η απάντηση έχει αναλυτικά στοιχεία, που εν πολλοίς δικαιολογούν τα προβλήματα τα οποία εντοπίζουν όλοι στη νέα παραλία. Δεν μπορώ να πω εγώ αν τα δικαιολογούν επαρκώς, όμως αποδεικνύουν ότι δεν είναι καθόλου αδιάφορος για το έργο. Αυθαίρετη και πολύ υποκειμενική η εκτίμησή μου, αλλά πιστεύω τον πονάει.
Δεν προσπαθώ να τους βγάλω όλους λάδι. Προφανώς και υπάρχουν ευθύνες για τα προβλήματα. Και για εκείνους που τα δημιουργούν και για εκείνους που δεν τα αντιμετωπίζουν. Θεωρώ όμως ότι πρέπει να μπει το ζήτημα στο σύνολό του στη σωστή βάση. Να δούμε πώς θα προστατευτεί η νέα παραλία, πώς θα αποκαθίστανται τα προβλήματα εγκαίρως, πώς θα συντηρείται τακτικά, πώς θα αξιοποιείται σε όφελος των πολιτών... Και να τα δούμε όλοι μαζί, με καλή πίστη. Διότι, όπως αρχικά έγραψα, το θέμα δεν είναι απλό. Δεν έχει να κάνει μόνο με τη συντήρηση, ούτε καν με την αγάπη ή το ενδιαφέρον.
Λανθασμένα η διοίκηση του δήμου απέφυγε να συμμετάσχει στο διάλογο που διοργάνωσαν οι «Φίλοι της Νέας Παραλίας». Ας το ξεπεράσουν όλοι. Καμιά φορά έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από την πραγματική το timing. Και δυστυχώς η συγκεκριμένη εκδήλωση δεν έγινε σε καλό timing.
Αν είναι να γίνει διάλογος, αυτός θα πρέπει να έχει στόχο τη συνεννόηση και τελικά τη λύση κι όχι την επίρριψη ευθυνών, τις κατηγορίες, την ένταση, την εύρεση θυμάτων.
Γι' αυτό και πρέπει να καθίσουν, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και τις ιαχές των «δημοσίων κατηγόρων» και των «εισαγγελέων», οι αρχιτέκτονες, ο αντιδήμαρχος και ορισμένοι ακόμη αρμόδιοι, με καλή διάθεση και να συζητήσουν πώς θα βελτιωθεί η σημερινή κατάσταση. Χωρίς παρωπίδες, χωρίς προσωπικές αντιπαραθέσεις, με ένα και μόνο στόχο: Να καταγράψουν τα προβλήματα, να δουν τις δυνατότητες, να προτείνουν και να καταλήξουν σε λύσεις. Για όλους το ζητούμενο είναι ένα: Να διαφυλάξουμε το σημαντικότερο έργο ανάπλασης που έγινε στη Θεσσαλονίκη τα πολλά τελευταία χρόνια. Η συνεννόηση είναι το πρώτο βήμα για τη λύση.