Στη συνέντευξη του δημάρχου Θεσσαλονίκης, Κωνσταντίνου Ζέρβα, στη Voria.gr αν κάποιος εστιάσει στα σημαντικά έργα που έχει στην ατζέντα της να υλοποιήσει η δημοτική αρχή και που θεωρούνται τα μεγαλύτερα έργα υποδομής στην πόλη, ο ορίζοντας ολοκλήρωσης είναι η περίοδος 2023 – 2024.
Διαβάστε: Ζέρβας - Νέο Τελ Αβίβ η Θεσσαλονίκη του 2023 - Στήνω ήδη το ψηφοδέλτιο του 2023
Με βάση και τα χρονοδιαγράμματα σε μια σειρά από έργα άλλων φορέων (Πολιτεία, Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, άλλοι δήμοι κτλ.), που είναι επίσης εμβληματικά για τη Θεσσαλονίκη (μετρό, πρώτη φάση μετατροπής του πρώην στρατοπέδου Παύλου Μελά σε πάρκο, ανάπλαση ΔΕΘ, fly over, διάνοιξη της οδού Πόντου στην Καλαμαριά κ.ά.), αλλά και την πορεία του mega project της ανάπλασης του παραλιακού μετώπου της πόλης, σε μήκος 40 χλμ., φαίνεται ότι η Θεσσαλονίκη θα αρχίσει από το 2023 και για τα επόμενα χρόνια να εμφανίζει άλλο πρόσωπο, καθώς πολλές από τις ανεκπλήρωτες προσδοκίες δεκαετιών μοιάζει πια να γίνονται πράξη.
Αν θέλουμε να βάλουμε ένα ορόσημο, που στην πόλη αναμένεται να αλλάξουν ριζικά οι σημερινές συνθήκες, θα πρέπει να κοιτάζουμε στο 2030. Στο μεσοδιάστημα κι από το 2023 και μετά θα γίνονται σταδιακά μεγάλες αλλαγές στην καθημερινότητα των πολιτών, θα αλλάζουν δεδομένα, θα βελτιώνονται προβλήματα και θα χτίζεται μήνα με το μήνα η νέα Θεσσαλονίκη της επόμενης δεκαετίας.
Προφανώς και όλα τα χρονοδιαγράμματα που εξαγγέλλονται για τους περισσότερους πολίτες είναι στον αέρα. Η δυσπιστία εξάλλου που δημιούργησαν οι καθυστερήσεις και οι παλινωδίες σε μια σειρά από υποδομές τις προηγούμενες δεκαετίες συντέλεσαν στην καλλιέργεια αυτής της νοοτροπίας των καχύποπτων και δύσπιστων πολιτών. Ποιος όμως μπορεί να κατηγορήσει τους πολίτες για τη στάση τους; Είτε αμφισβητούν, είτε ακόμη χλευάζουν ένα δίκιο το έχουν. Οι «ουτοπίες της Θεσσαλονίκης» άλλωστε δεν είναι και λίγες...
Τα πράγματα όμως έχουν αλλάξει. Τα τελευταία χρόνια υπουργοί και αυτοδιοικητικοί πέφτουν ελάχιστα έξω από τα χρονοδιαγράμματα που εξαγγέλλουν και δεν είναι λίγα πια τα έργα που έχουν αρχίσει να ολοκληρώνονται στην ώρα τους ή με μικρότερες καθυστερήσεις. Αυτό δίνει ίσως μια ελπίδα ότι αυτή η δεκαετία δεν θα είναι χαμένη, όπως πολλές άλλες στο παρελθόν, αλλά θα κερδίσουμε όλοι μαζί το στοίχημα της αλλαγής, το στοίχημα της νέας Θεσσαλονίκης.
Κρίσιμο κομμάτι σε αυτό το παζλ είναι η ολοκλήρωση του μετρό. Αν η κυβέρνηση πέσει τελικά μέσα στο χρονοδιάγραμμα που εξήγγειλε και παραδώσει σε χρήση το μετρό της Θεσσαλονίκης μέσα στο 2023 (εγώ λέω ας είναι και στις αρχές του 2024...) θα έχει πείσει πολύ κόσμο ότι τα τελευταία χρόνια κάτι αλλάζει προς το καλύτερο.
Πέρα από το μετρό όμως, η νέα Τούμπα, η ανάπλαση της ΔΕΘ και αρκετά έργα για την ανάπλαση του παραλιακού μετώπου (αρχής γενομένης από τα έξι χιλιόμετρα δυτικά του λιμανιού μέχρι τις εκβολές του Γαλλικού ποταμού, που θα ολοκληρωθούν ως το 2023 σε επίπεδο επισκέψιμου χώρου – η ανάπλαση θα ακολουθήσει) πρέπει εκείνη την περίοδο και ίσως ένα δύο χρόνια μετά να έχουν ολοκληρωθεί.
Για το 2026 αναμένεται η ολοκλήρωση της μεγάλης παρέμβασης στην ανατολική περιφερειακή οδό (fly over) και νωρίτερα οι παρεμβάσεις στη δυτική περιφερειακή οδό με την ολοκλήρωσή της επιτέλους ως τη συμβολή με την εθνική οδό Θεσσαλονίκης – Αθηνών, στον κόμβο της Λαχαναγοράς (Κ16), που είναι μια από τις πολύ σημαντικές υποδομές της Θεσσαλονίκης, η οποία ολοκληρώθηκε στην ώρα της.
Ταυτόχρονα με όλα αυτά τα πρότζεκτ θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί και τα σημαντικά έργα υποδομής στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, τον ένα από τους δυο πολύ σημαντικούς αναπτυξιακούς πυλώνες της πόλης (μαζί με το αεροδρόμιο «Μακεδονία»). Έκτος προβλήτας, σύνδεση του λιμανιού με τον ΠΑΘΕ και την Εγνατία, σιδηροδρομική σύνδεση του λιμανιού και άλλες παρεμβάσεις εντός του λιμένα επίσης εντός αυτού του χρονικού διαστήματος (2023 – 2026) υπολογίζεται να έχουν ολοκληρωθεί.
Και πριν το 2030 φαίνεται να αποκτά η πόλη και το Μουσείο Ολοκαυτώματος, ενώ είναι εξαιρετικά σημαντικό παράλληλα με όλα αυτά τα έργα να γίνονται και οι μικρότερες (σε προϋπολογισμό και χρόνο κατασκευής) παρεμβάσεις, που θα συμπληρώνουν ως επίσης κρίσιμα κομμάτια το παζλ της νέας Θεσσαλονίκης.
Κρίσιμες παρεμβάσεις
Την περίοδο 2023 – 2024 θα έχουμε νέο άξονα στην καρδιά της πόλης, εκείνον της Αριστοτέλους και όχι μόνο. Θα έχουμε επίσης ανανεωμένο τον άξονα της Δ. Γούναρη και της Αγίας Σοφίας. Οπότε οι κεντρικοί κάθετοι στην παραλιακή ζώνη άξονες θα έχουν καινούργια μορφή.
Ένα χρόνο μετά θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί η παρέμβαση στο κουφάρι της πλατείας Διοικητηρίου, έπειτα από 30 χρόνια αναμονής! Ενώ σε μια άλλη πλατεία (Ελευθερίας) μπορεί από τον επόμενο μήνα να φύγουν οι λαμαρίνες, όμως το έργο δεν πρόκειται να ολοκληρωθεί πριν από το 2023 – 2024.
Στις παρεμβάσεις της ανάπλασης του παραλιακού μετώπου πολυαναμενόμενη είναι εκείνη του ντεκ στην παλιά παραλία, διότι αποτελεί βιτρίνα της Θεσσαλονίκης και θα πρέπει να «δέσει» με το μεγάλο έργο της νέας παραλίας. Ο δήμαρχος τονίζει ότι θα έχουμε ολοκληρωμένη την επέκταση της παλιάς παραλίας με το ντεκ την ίδια περίοδο (2023 – 2024).
Κάπου εκεί θα πρέπει να υπολογίζουμε και την ολοκλήρωση της διάνοιξης της οδού Πόντου στην Καλαμαριά έπειτα από πολλές δεκαετίες, την πρόοδο των πρότζεκτ επίσης στην παραλιακή ζώνη της Καλαμαριάς, το νέο Παιδιατρικό Νοσοκομείο και άλλα περιφερειακά πλην όμως υπερτοπικά έργα υποδομής. Και βέβαια νωρίτερα ένα μικρότερο αλλά ύψιστης σημασίας έργο που περιμένουμε να ολοκληρωθεί είναι η ολοκλήρωση της διαπλάτυνσης της οδού Λαγκαδά στο ένα χιλιόμετρο από το Παύλου Μελά μέχρι τις Δωδεκαώροφες...
Λίγο μετά αναμένεται η ολοκλήρωση της παρέμβασης στους Στάβλους Παπάφη και λίγο νωρίτερα οι παρεμβάσεις στο Καπάνι και τη Μοδιάνο, που μπορεί μεν να είναι ιδιωτικό έργο, όμως προσδίδει υπεραξία στη λειτουργία και την εικόνα του κέντρου της πόλης.
Όλο αυτό το πλέγμα των παρεμβάσεων, που συζητούνται επί δεκαετίες, αλλά κόντεψαν να μετατραπούν κι αυτά τα έργα (μαζί με πολλά άλλα στο παρελθόν) σε «ουτοπίες της Θεσσαλονίκης», οι φορείς πρέπει να τα ολοκληρώσουν εντός χρονοδιαγραμμάτων. Έχουν μια κρίσιμη μάχη να δώσουν: τη μάχη με το χρόνο.
Υποθαλάσσια αρτηρία, τραμ, τελεφερίκ, διπλασιασμός του Σέιχ Σου, εξωτερικός περιφερειακός δακτύλιος και πολλά άλλα έργα με τόσα χρόνια που μπήκαν και βγήκαν από την ατζέντα των υποδομών του ευρύτερου πολεοδομικού συγκροτήματος, έγιναν οι λεγόμενες «ουτοπίες της Θεσσαλονίκης».
Ας φροντίσουν όσοι σχεδίασαν και οργάνωσαν τη νέα Θεσσαλονίκη να περιλαμβάνει όλα τα προαναφερθέντα έργα και να μη συμπληρώσουν και αυτά τον κατάλογο των ουτοπιών. Ο χρόνος ολοκλήρωσης μπορεί να δώσει υπεραξία ή να απαξιώσει άλλωστε ακόμη και το μεγαλύτερο έργο. Ή που θα έχουμε το 2030 μια πραγματικά «νέα Θεσσαλονίκη» ή έναν ατελείωτο κατάλογο «ουτοπιών»...