Η τακτική την οποία ακολούθησε ο ΣΥΡΙΖΑ όλους τους προηγούμενους μήνες για την αναζήτηση υποψηφίου στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας καθώς και η κατάληξη αυτής της αναζήτησης αποκαλύπτουν τους εκλογικούς στόχους του κυβερνώντος κόμματος, αλλά αποτελούν και ισχυρή ένδειξη για τον χρόνο διενέργειας των εθνικών εκλογών.
Το Μέγαρο Μαξίμου καθώς και η Κουμουνδούρου είχαν βγάλει εδώ και πολύ καιρό την Κεντρική Μακεδονία από τις εκλογικές προτεραιότητές τους. Οι κρούσεις οι οποίες έγιναν προς κυβερνητικά στελέχη πρώτης γραμμής (Φάμελλος, Αμανατίδης κ.λπ.) δεν απέδωσαν. Κατόπιν αυτού τέθηκε σε εφαρμογή σχέδιο αναζήτησης υποψηφίου εκτός ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου το κυβερνών κόμμα να μην χρεωθεί μια διαφαινόμενη βαριά ήττα στη δεύτερη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας.
Το εγχείρημα ανέλαβαν να φέρουν εις πέρας ο υπουργός Επικρατείας Χριστόφορος Βερναρδάκης και ο υφυπουργός Μάρκος Μπόλαρης. Το σχέδιο προέβλεπε την αναζήτηση ενός προθύμου από τον χώρο των Πασοκογενών, αναζήτηση η οποία έφτασε ως και σε πρώην κυβερνητικά στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη. Όμως ανταπόκριση δεν υπήρξε. Κανείς εκτός ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έμπαινε σε μια τέτοια περιπέτεια, δεν θα δεχόταν να χρεωθεί μια εκλογική ήττα, χωρίς να προσδοκά ανταλλάγματα. Όμως, με τον ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκεται στο τέλος της κυβερνητικής θητείας του, με απειροελάχιστες πιθανότητες επανεκλογής, η δυνατότητα προσφοράς ικανοποιητικών ανταλλαγμάτων ήταν σχεδόν ανύπαρκτη.
Κατόπιν αυτών το κυβερνών κόμμα αναγκάστηκε να στραφεί σε λύση εκ των ενόντων, επιλέγοντας για υποψήφιο περιφερειάρχη τον δημοσιογράφο της ΕΡΤ3 Χρήστο Γιαννούλη, τον οποίο είχε υποστηρίξει, άλλωστε στο δήμο Κατερίνης το 2014 όταν έλαβε το ικανοποιητικό 27,3%, αποτυγχάνοντας ωστόσο να οδηγήσει την αναμέτρηση με τον υποψήφιο της ΝΔ σε δεύτερο γύρο.
Η επιλογή Γιαννούλη και κυρίως, η όλη τακτική την οποία ακολούθησε το Μέγαρο Μαξίμου στην Κεντρική Μακεδονία δείχνει ότι εξ αρχής ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να πετάξει λευκή πετσέτα στη συγκεκριμένη Περιφέρεια. Το έργο του υποψηφίου του είναι πολύ δύσκολο. Αφενός γιατί θα κληθεί να δώσει μάχη σε μια Περιφέρεια στην οποία το πολιτικό κόστος για το κυβερνών κόμμα από τη συμφωνία των Πρεσπών θα είναι το μεγαλύτερο από οποιαδήποτε άλλη περιοχή της χώρας. Αφετέρου, η καθυστέρηση στην επιλογή του υποψηφίου σε συνδυασμό με τη χαμηλή αναγνωρισιμότητά του δυσχεραίνουν έτι περαιτέρω την προσπάθειά του, καθώς τα χρονικά περιθώρια είναι πλέον πολύ στενά.
Η όλη υπόθεση έχει, όμως και μία άλλη ανάγνωση. Η επιλογή να βγουν από το κάδρο της Περιφέρειας, όχι μόνον τα κυβερνητικά, αλλά ακόμη και τα κοινοβουλευτικά στελέχη, δείχνει ότι το πιθανότερο είναι πως οι εθνικές εκλογές θα γίνουν ταυτόχρονα με τις αυτοδιοικητικές. Εάν οι εθνικές κάλπες στήνονταν τον Οκτώβριο, όπως διατείνεται το Μέγαρο Μαξίμου, τότε το πιθανότερο ήταν μπροστάρης στη μάχη της Περιφέρειας να έμπαινε στέλεχος πρώτης γραμμής. Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη κι αυτό αποτελεί ισχυρότατη ένδειξη, αν όχι βεβαιότητα, ότι οι εκλογές για το ελληνικό κοινοβούλιο θα γίνουν το αργότερο τον προσεχή Μάιο.