Skip to main content

Οι πολιτικές για τη βία και την παρενόχληση στην εργασία

Σημαντική υποχρέωση των επιχειρήσεων στον νέο εργασιακό νόμο είναι η θέσπιση πολιτικών για την καταπολέμηση της βίας και της παρενόχλησης.

του Σταύρου Κουμεντάκη*

Ο πρόσφατος εργασιακός νόμος (ν. 4808/21, ΦΕΚ Α 101/19.6.21) «ξαναγράφει», ουσιαστικά, το εργατικό δίκαιο. Τα θέματα που πραγματεύεται, σημαντικά-κατά τούτο και η σχετική αρθρογραφία μας. Σημαντική υποχρέωση των Επιχειρήσεων, μεταξύ των λοιπών, η θέσπιση Πολιτικών: για την καταπολέμηση της βίας και της παρενόχλησης αλλά και για τη διαχείριση συναφών καταγγελιών. Ποιο όμως το περιεχόμενό τους; Με ποιο τρόπο θα ευθυγραμμισθούν οι επιχειρήσεις; Πώς θα διαχειριστούν την, χωρίς ευθύνη τους, παρέλευση της προθεσμίας που ο νόμος τους παρείχε αλλά και τις επαπειλούμενες-σοβαρότατες, σχετικές, κυρώσεις;

Πολιτικές για την καταπολέμηση βίας και παρενόχλησης αλλά και τη διαχείριση εσωτερικών καταγγελιών

Με τον νέο (και εισαγωγικά αναφερόμενο νόμο) θεσμοθετείται, για πρώτη φορά, η ύπαρξη και εφαρμογή Πολιτικών για την καταπολέμηση της βίας και της παρενόχλησης αλλά και για τη διαχείριση εσωτερικών καταγγελιών. Προσδιορίζονται ως υποχρεωτικές για επιχειρήσεις με περισσότερους από είκοσι εργαζόμενους. Οφείλουν να δηλώνουν μηδενική ανοχή και να καταγράφουν, μεταξύ άλλων, τα σχετικά δικαιώματα και υποχρεώσεις εργαζομένων και εργοδότη. Να ρυθμίζουν τη διαχείριση και τη διαδικασία υποδοχής και εξέτασης των συναφών καταγγελιών.

Οι εν λόγω Πολιτικές θα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο συλλογικών διαπραγματεύσεων. Αν ελλείπουν συνδικαλιστικά όργανα, καταρτίζονται από τον εργοδότη, ύστερα από ενημέρωση των εργαζομένων και γνωστοποίησης του σχετικού σχεδίου πολιτικής, προκειμένου να λάβει απόψεις τους.

Η προθεσμία, όμως, για τη θέση τους σε εφαρμογή και τη συμμόρφωση των επιχειρήσεων έληγε, κατά νόμο, στις 19.9.21.

Η (πολυ)αναμενόμενη Υπουργική Απόφαση

Οι διατυπώσεις που υιοθετεί ο νόμος για το περιεχόμενο των ανωτέρω Πολιτικών είναι απολύτως γενικόλογες. Θα ήταν αδύνατο να συνταχθούν χωρίς την έκδοση της νομοθετικώς προβλεπόμενης ΥΑ, η οποία θα περιείχε «...υποδείγματα πολιτικής ...με το ελάχιστο εκ του νόμου περιεχόμενο».

Πώς όμως θα ήταν δυνατό να συνταχθούν οι Πολιτικές και να τεθούν εμπρόθεσμα σε εφαρμογή (αφού ακολουθηθεί η προβλεπόμενη, τυπική, διαδικασία της διαβούλευσης) χωρίς την έκδοση της (πολυ)αναμενόμενης ΥΑ;

Η έκδοση της (πολυ)αναμενόμενης Υπουργικής Απόφασης

Μετά από μακρά αναμονή εκδόθηκε!

Αναμέναμε πως η (πολυ)αναμενόμενη ΥΑ:

(α) θα εκδιδόταν εγκαίρως προκειμένου εγκαίρως να συμμορφωθούν οι επιχειρήσεις,

(β) θα παρείχε κάποιου είδους «περίοδο χάριτος» ή παράταση στην παρελθούσα, ήδη, προθεσμία συμμόρφωσης,

(γ) θα παρείχε χρηστικά υποδείγματα πολιτικών για τις επιχειρήσεις (και όχι ...τελίτσες στη θέση των, κατά νόμο, αναγκαίων).

Διαψευστήκαμε!

Οι επιχειρήσεις είναι, ήδη-ανεξαιρέτως, εκπρόθεσμες και εκτεθειμένες σε βαρύτατες (α) διοικητικές κυρώσεις (:πρόστιμο από 300€ έως 50.000€ ή/και προσωρινή διακοπή λειτουργίας) και (β) ποινικές όμοιες (:φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών ή/και χρηματική ποινή τουλάχιστον 900,00€).

Χωρίς ευθύνη των επιχειρήσεων, εντοπίζεται (ήδη) παραβατική συμπεριφορά από μέρους τους (:μη σύνταξη και θέση σε εφαρμογή των ανωτέρω Πολιτικών) με σοβαρότατες, επαπειλούμενες, κυρώσεις. Ο υπογράφων, στο πλαίσιο του διαλόγου των Κοινωνικών Εταίρων με το Υπουργείο Εργασίας, είχε προτείνει τρίμηνη μεταβατική περίοδο (την, κατά νόμο, δηλ. προβλεπόμενη και ασκόπως, με ευθύνη του αρμοδίου Υπουργείου δαπανηθείσα)-όμως: «φωνή βοώντος εν τη ερήμω»...

Είναι προφανές πως η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας θα πρέπει να λάβει τις δέουσες αποφάσεις και να παράσχει στις υπόχρεες επιχειρήσεις την απολύτως αναγκαία (και ηθικώς επιβεβλημένη) προθεσμία συμμόρφωσης.

Άμεσα.


*Σταύρος Κουμεντάκης Managing Partner Koumentakis and Associates Law Firm

Σημ.: Το παρόν άρθρο σε πλήρη μορφή