Συνέντευξη του Χρήστου Μάτη, Υποψήφιου στην Α’ Θεσσαλονίκης με τους Οικολόγους -Πράσινους
Για την κάθοδό του στην πολιτική και το πολιτικό σκηνικό μιλά στη voria.gr ο Χρήστος Μάτης, δημοσιογράφος, υποψήφιος βουλευτής με τους Οικολόγους- Πρασίνους στην Α΄ Περιφέρεια Θεσσαλονίκης.
Το κείμενο της συνέντευξης έχει ως εξής:
Γιατί συμμετέχετε με τους Οικολόγους –Πράσινους στις επικείμενες εκλογές;
Σε ανύποπτο χρόνο, πριν από τρία χρόνια, οι Οικολόγοι –Πράσινοι μου έκαναν την τιμή να υποστηρίξουν στον Άγιο Παύλο τον ανεξάρτητο συνδυασμό του οποίου ήμουν επικεφαλής. Τότε είχαμε αξιοποιήσει ένα μεγάλο μέρος των θέσεων της Οικολογικής Κίνησης Θεσσαλονίκης για το δάσος του Σέιχ Σου, καθώς στα όρια του δήμου μας βρίσκεται μεγάλο μέρος του δάσους. Μου έκανε εξαιρετική εντύπωση ο ιδιαίτερα θετικός τρόπος με τον οποίο οι κάτοικοι του Αγίου Παύλου αντιμετώπισαν τις θέσεις αυτές. Στη συνέχεια διατηρήσαμε σταθερή αυτήν τη σχέση και, όταν με την προκήρυξη των εκλογών μου έγινε η πρόταση να συμμετάσχω στο ψηφοδέλτιο της Α’ Θεσσαλονίκης, την αποδέχτηκα με χαρά.
Το καινούργιο φέρνουν οι Οικολόγοι –Πράσινοι στην ελληνική πολιτική ζωή;
Κατ΄ αρχήν την προσήλωση στο διάλογο και στην αναζήτηση συναινέσεων χωρίς τους αυταρχισμούς που επιδεικνύουν τα μεγάλα κόμματα και τις αλαζονείες των μικρών. Οι συνεργασίες πρέπει να είναι ειλικρινείς και στηρίζονται σε αρχές και όχι σε ευκαιριακές συγκολλήσεις. Επίσης την εντιμότητα του κόμματος που δεν διαχειρίστηκε ποτέ εξουσία και γνωρίζει ότι ο μόνος τρόπος να καταπολεμηθεί η διαφθορά δεν είναι η επιβολή της εντιμότητας δια νόμου, αλλά η θέσπιση αυστηρών κανόνων για όσους διαχειρίζονται δημόσιες θέσεις. Και κυρίως μία φρέσκια αντίληψη για την αντιμετώπιση του τέλματος και της οικονομικής και περιβαλλοντικής κρίσης που βιώνει η χώρα. Χρειαζόμαστε τομές στην πολιτική ζωή του τόπου. Το λέει ο πρωθυπουργός, το διατυμπανίζει ο αρχηγός της αντιπολίτευσης, αλλά νομίζω ότι δεν μπορούν να τις αφήσουμε μόνο σε αυτούς που αποτελούν προϊόντα του συστήματος.
Οι πολίτες όμως δεν δείχνουν να υιοθετούν με ενθουσιασμό τις απόψεις σας και βρίσκεστε μάλλον εκτός βουλής...
Στις εκλογές του 2007 οι Οικολόγοι –Πράσινοι πήραν 1,05%. Όταν έναν χρόνο αργότερα, το Δεκέμβριο ου 2008, οι δημοσκοπήσεις έδιναν 2%, οι εταιρείες δεν το ανακοίνωναν γιατί έλεγαν ότι πρόκειται περί στατιστικού λάθους. Και μετά ήλθε η εκτόξευση στο 8 και στο 9%. Όμως δεν είμαστε «Κόμμα της Μπύρας». Έχουμε θέσεις και απόψεις, που άλλους βρίσκουν σύμφωνους και άλλους αντίθετους. Είμαστε ένας νέος πολιτικός σχηματισμός, ο οποίος προσπαθεί να κατοχυρώσει τη θέση του στο πολιτικό σύστημα. Για να συμβεί αυτό πρέπει να πείσουμε τους πολίτες, ότι όντως διαθέτουμε τις λύσεις που λέμε ότι έχουμε. Κανείς δε θα σου στρώνει χαλί να μπεις στην πολιτική. Να σας θυμίσω ότι κόμματα που παλαιότερα δημιουργήθηκαν από διασπάσεις μεγάλων κομμάτων, μετά βίας ξεπέρασαν το όριο στην πρώτη τους εμφάνιση και μετά χάθηκαν. Τώρα σε ό,τι αφορά στις επόμενες εκλογές, θα διαφωνήσω με την εκτίμηση σας. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι είμαστε περίπου στο 2.5%, δηλαδή λίγο πριν από την είσοδο στη βουλή. Νομίζουμε ότι θα τα καταφέρουμε να περάσουμε το όριο. Να πείσουμε δηλαδή ξανά, όπως στις ευρωεκλογές, ότι μπορούμε. Νομίζω ότι θα καταφέρουμε να πείσουμε. Έχουμε θέσεις, έχουμε απόψεις. Μπορούμε.
Κάποιοι ανησυχούν για το ενδεχόμενο η παρουσία σας στη βουλή να οδηγήσει σε μη αυτοδυναμίες, άρα σε μη ισχυρές κυβερνήσεις.
Θεωρώ λογική την ανησυχία. Ας μην ανησυχούν όμως. Πρώτο γιατί εμείς δεν είμαστε μία περιθωριακή δύναμη που απορρίπτει τις συνεργασίες. Απλώς, τις θέλουμε να στηρίζονται σε αρχές. Σκεφτείτε για παράδειγμα να χρειάζονται οι έδρες των Οικολόγων –Πράσινων για να σχηματισθεί κυβέρνηση και να έλθει το πρώτο κόμμα να μας προτείνει δέκα υπουργεία, έχοντας όμως στο πρόγραμμα του την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου. Πώς θα μπορούσαμε να πούμε ναι σε μία τέτοια πρόταση; Δέστε όμως και την άλλη πλευρά. Οι κυβερνήσεις της τελευταίας εικοσαετίας ήταν αυτοδύναμες. Ήταν ισχυρή η κυβέρνηση Μητσοτάκη, όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός έλεγε ότι ήταν όμηρος των Έβερτ, Δήμα, Κανελόπουλου; Ήταν ισχυρή η κυβέρνηση Σημίτη, όταν δεν μπόρεσε να περάσει το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό στη δική της κοινοβουλευτική ομάδα; Ήταν ισχυρή η τελευταία κυβέρνηση Καραμανλή, όταν αναγκάστηκε να κλείσει τη βουλή, για να αποφύγει διαφορετικές στάσεις από δικούς της βουλευτές; Ισχυρές κυβερνήσεις είναι αυτές που έχουν αρχές και πρόγραμμα και όχι συνασπισμοί επιβίωσης και νομής της εξουσίας.
Δεχτήκατε σκληρή κριτική για τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής...
Ναι, το θυμάμαι. Το εκπληκτικό αυτής της ιστορίας είναι ότι δεχτήκαμε κριτική για τις θέσεις μας στο θέμα του ονόματος με το οποίο θα αναγνωριστεί επισήμως η πΓΔΜ, από αυτούς οι οποίοι λένε ότι το όνομα έχει εκχωρηθεί και η υπόθεση έχει χαθεί. Δηλαδή η «πατριωτική» άποψη είναι ότι χάσαμε. Μου θυμίζουν τον σύζυγο που ικανοποιείται μονάχα όταν επιβεβαιώνονται οι υποψίες του ότι το έτερο ήμισυ του τον απατά. Παρόλα αυτά εγώ πιστεύω ότι μπορεί να βρεθεί μία συναινετική λύση. Αλλά αυτή δεν επιτυγχάνεται με ασκήσεις πιέσεων και διεθνή βέτο, αλλά με την εμπέδωση εμπιστοσύνης ανάμεσα στις δύο χώρες. Δυστυχώς αυτή δεν υπάρχει εκατέρωθεν. Και βλέπετε ότι δεν επιτεύχθηκε ούτε με τα βέτο, ούτε με τα συλλαλητήρια. Νομίζω ότι είναι ώρα να ασκηθεί μία διαφορετική εξωτερική πολιτική, που να μην εξαρτάται με τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις. Είναι η ώρα να δοκιμαστεί η άλλη πρόταση. Να σας πω, επίσης, ότι για μένα είναι προσβλητικό να ακούω ότι ο αρχηγός της αντιπολίτευσης και η υπουργός εξωτερικών πηγαίνουν στις ΗΠΑ για να πάρουν ευλογία. Τις κυβερνήσεις μας τις εκλέγουμε εμείς και εμείς μόνο είμαστε υπόλογοι για αυτές. Και εμείς άλλωστε μπορούμε να τις αλλάξουμε.
Τι είναι η πράσινη ανάπτυξη;
Είναι μία ολοκληρωμένη πρόταση να απαντήσουμε μαζί στην κρίση της οικονομίας και του περιβάλλοντος. Η ανάπτυξη που είχαμε μέχρι τώρα ξεπέρασε τα όρια της και είναι ήδη αντιπαραγωγική. Δέστε για παράδειγμα τις δεκάδες χιλιάδες απούλητες εξοχικές κατοικίες στην Χαλκιδική ή τις δεκάδες περιφερειακές πόλεις της Θεσσαλονίκης, που ξαφνικά απέκτησαν κατοίκους με μεσαία εισοδήματα, αλλά δεν έχουν τις υποδομές να καλύψουν τις ανάγκες τους. Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις δύο κρίσεις μαζί. Πάρτε το παράδειγμα του ποδηλατόδρομου. Είναι ένα κατασκευαστικό έργο, το οποίο προσφέρει μία διαφορετική λογική μετακίνησης στην πόλη. Είναι επένδυση η κατασκευή του, δίνει θέσεις εργασίας, αλλά συγχρόνως απαλλάσσει την πόλη από ένα μέρος του κυκλοφοριακού φόρτου. Αλλά αυτοί που κάνουν τέτοια έργα θα πρέπει να έχουν την αντίστοιχη φιλοσοφία. Είδατε τον ποδηλατόδρομο της Θεσσαλονίκης. Προφανώς δίνει μία άλλη λογική μετακινήσεων στην πόλη. Απευθύνεται σε μισότρελους που δεν διστάζουν να διακινδυνεύσουν τη ζωή τους για να μετακινηθούν με ποδήλατο. Εσείς θα αφήνατε το παιδί σας να κυκλοφορεί με ποδήλατο σε αυτόν τον ποδηλατόδρομο; Έργα πράσινης ανάπτυξης υπάρχουν πολλά. Όπως για παράδειγμα η ενεργειακή αναβάθμιση των δημοσίων κτιρίων. Αλλά πρέπει να πιέσουμε για να μην είναι έργα- πρόσχημα.
Θα είστε πιο χρήσιμος στη βουλή από ό,τι στην τοπική αυτοδιοίκηση;
Στις δημοτικές εκλογές του 2006, οι δημότες του Αγίου Παύλου έδωσαν στον ανεξάρτητο συνδυασμό του οποίου ήμουν επικεφαλής 17%, το μεγαλύτερο στο πολεδομικό συγρκότημα για συνδυασμό που δεν συνδεόταν με κάποιο κόμμα. Στα τρία αυτά χρόνια ως δημοτικός σύμβουλος προσπάθησα να συγκρουστώ με κατεστημένες αντιλήψεις και να μην αλλοτριωθώ από εκφυλιστικές πρακτικές. Είπα όχι στο μοίρασμα των προσλήψεων ανάμεσα στις παρατάξεις και κέρδισα την υπόθεση στο ΑΣΕΠ. Είπα όχι στις σπατάλες χωρίς αντίκρισμα. Και κέρδισα τη μάχη στην κοινωνία, πείθοντας και αυτούς που κάτι κέρδιζαν από τη σπατάλη. Επέβαλα αλλαγές στη νοοτροπία. Μετά από 20 χρόνια στη δημοσιογραφία, κατά τη διάρκεια των οποίων έκανα πολλή κριτική στις πρακτικές του πολιτικού προσωπικού, νομίζω ότι η πολιτική είναι παντού ίδια. Οι πολιτικοί μπορούν να είναι διαφορετικοί. Τώρα σε ό,τι αφορά στη βουλή, για να εκλεγώ πρέπει οι Οικολόγοι –Πράσινοι να πάρουν 3% και εγώ να είμαι πρώτος σε σταυρούς. Καλώς ή κακώς, εγώ λέω καλώς, αυτό θα το αποφασίσουν οι ψηφοφόροι. Εγώ μπορώ απλώς να διαβεβαιώσω ότι οι Οικολόγοι –Πράσινοι μπορούν να αποτελέσουν τον καταλύτη για να αλλάξει το τοπίο, για να βγούμε από το τέλμα. Χρειάζονται απλά τη ψήφο της συνείδησης των πολιτών.
Το κείμενο της συνέντευξης έχει ως εξής:
Γιατί συμμετέχετε με τους Οικολόγους –Πράσινους στις επικείμενες εκλογές;
Σε ανύποπτο χρόνο, πριν από τρία χρόνια, οι Οικολόγοι –Πράσινοι μου έκαναν την τιμή να υποστηρίξουν στον Άγιο Παύλο τον ανεξάρτητο συνδυασμό του οποίου ήμουν επικεφαλής. Τότε είχαμε αξιοποιήσει ένα μεγάλο μέρος των θέσεων της Οικολογικής Κίνησης Θεσσαλονίκης για το δάσος του Σέιχ Σου, καθώς στα όρια του δήμου μας βρίσκεται μεγάλο μέρος του δάσους. Μου έκανε εξαιρετική εντύπωση ο ιδιαίτερα θετικός τρόπος με τον οποίο οι κάτοικοι του Αγίου Παύλου αντιμετώπισαν τις θέσεις αυτές. Στη συνέχεια διατηρήσαμε σταθερή αυτήν τη σχέση και, όταν με την προκήρυξη των εκλογών μου έγινε η πρόταση να συμμετάσχω στο ψηφοδέλτιο της Α’ Θεσσαλονίκης, την αποδέχτηκα με χαρά.
Το καινούργιο φέρνουν οι Οικολόγοι –Πράσινοι στην ελληνική πολιτική ζωή;
Κατ΄ αρχήν την προσήλωση στο διάλογο και στην αναζήτηση συναινέσεων χωρίς τους αυταρχισμούς που επιδεικνύουν τα μεγάλα κόμματα και τις αλαζονείες των μικρών. Οι συνεργασίες πρέπει να είναι ειλικρινείς και στηρίζονται σε αρχές και όχι σε ευκαιριακές συγκολλήσεις. Επίσης την εντιμότητα του κόμματος που δεν διαχειρίστηκε ποτέ εξουσία και γνωρίζει ότι ο μόνος τρόπος να καταπολεμηθεί η διαφθορά δεν είναι η επιβολή της εντιμότητας δια νόμου, αλλά η θέσπιση αυστηρών κανόνων για όσους διαχειρίζονται δημόσιες θέσεις. Και κυρίως μία φρέσκια αντίληψη για την αντιμετώπιση του τέλματος και της οικονομικής και περιβαλλοντικής κρίσης που βιώνει η χώρα. Χρειαζόμαστε τομές στην πολιτική ζωή του τόπου. Το λέει ο πρωθυπουργός, το διατυμπανίζει ο αρχηγός της αντιπολίτευσης, αλλά νομίζω ότι δεν μπορούν να τις αφήσουμε μόνο σε αυτούς που αποτελούν προϊόντα του συστήματος.
Οι πολίτες όμως δεν δείχνουν να υιοθετούν με ενθουσιασμό τις απόψεις σας και βρίσκεστε μάλλον εκτός βουλής...
Στις εκλογές του 2007 οι Οικολόγοι –Πράσινοι πήραν 1,05%. Όταν έναν χρόνο αργότερα, το Δεκέμβριο ου 2008, οι δημοσκοπήσεις έδιναν 2%, οι εταιρείες δεν το ανακοίνωναν γιατί έλεγαν ότι πρόκειται περί στατιστικού λάθους. Και μετά ήλθε η εκτόξευση στο 8 και στο 9%. Όμως δεν είμαστε «Κόμμα της Μπύρας». Έχουμε θέσεις και απόψεις, που άλλους βρίσκουν σύμφωνους και άλλους αντίθετους. Είμαστε ένας νέος πολιτικός σχηματισμός, ο οποίος προσπαθεί να κατοχυρώσει τη θέση του στο πολιτικό σύστημα. Για να συμβεί αυτό πρέπει να πείσουμε τους πολίτες, ότι όντως διαθέτουμε τις λύσεις που λέμε ότι έχουμε. Κανείς δε θα σου στρώνει χαλί να μπεις στην πολιτική. Να σας θυμίσω ότι κόμματα που παλαιότερα δημιουργήθηκαν από διασπάσεις μεγάλων κομμάτων, μετά βίας ξεπέρασαν το όριο στην πρώτη τους εμφάνιση και μετά χάθηκαν. Τώρα σε ό,τι αφορά στις επόμενες εκλογές, θα διαφωνήσω με την εκτίμηση σας. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι είμαστε περίπου στο 2.5%, δηλαδή λίγο πριν από την είσοδο στη βουλή. Νομίζουμε ότι θα τα καταφέρουμε να περάσουμε το όριο. Να πείσουμε δηλαδή ξανά, όπως στις ευρωεκλογές, ότι μπορούμε. Νομίζω ότι θα καταφέρουμε να πείσουμε. Έχουμε θέσεις, έχουμε απόψεις. Μπορούμε.
Κάποιοι ανησυχούν για το ενδεχόμενο η παρουσία σας στη βουλή να οδηγήσει σε μη αυτοδυναμίες, άρα σε μη ισχυρές κυβερνήσεις.
Θεωρώ λογική την ανησυχία. Ας μην ανησυχούν όμως. Πρώτο γιατί εμείς δεν είμαστε μία περιθωριακή δύναμη που απορρίπτει τις συνεργασίες. Απλώς, τις θέλουμε να στηρίζονται σε αρχές. Σκεφτείτε για παράδειγμα να χρειάζονται οι έδρες των Οικολόγων –Πράσινων για να σχηματισθεί κυβέρνηση και να έλθει το πρώτο κόμμα να μας προτείνει δέκα υπουργεία, έχοντας όμως στο πρόγραμμα του την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου. Πώς θα μπορούσαμε να πούμε ναι σε μία τέτοια πρόταση; Δέστε όμως και την άλλη πλευρά. Οι κυβερνήσεις της τελευταίας εικοσαετίας ήταν αυτοδύναμες. Ήταν ισχυρή η κυβέρνηση Μητσοτάκη, όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός έλεγε ότι ήταν όμηρος των Έβερτ, Δήμα, Κανελόπουλου; Ήταν ισχυρή η κυβέρνηση Σημίτη, όταν δεν μπόρεσε να περάσει το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό στη δική της κοινοβουλευτική ομάδα; Ήταν ισχυρή η τελευταία κυβέρνηση Καραμανλή, όταν αναγκάστηκε να κλείσει τη βουλή, για να αποφύγει διαφορετικές στάσεις από δικούς της βουλευτές; Ισχυρές κυβερνήσεις είναι αυτές που έχουν αρχές και πρόγραμμα και όχι συνασπισμοί επιβίωσης και νομής της εξουσίας.
Δεχτήκατε σκληρή κριτική για τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής...
Ναι, το θυμάμαι. Το εκπληκτικό αυτής της ιστορίας είναι ότι δεχτήκαμε κριτική για τις θέσεις μας στο θέμα του ονόματος με το οποίο θα αναγνωριστεί επισήμως η πΓΔΜ, από αυτούς οι οποίοι λένε ότι το όνομα έχει εκχωρηθεί και η υπόθεση έχει χαθεί. Δηλαδή η «πατριωτική» άποψη είναι ότι χάσαμε. Μου θυμίζουν τον σύζυγο που ικανοποιείται μονάχα όταν επιβεβαιώνονται οι υποψίες του ότι το έτερο ήμισυ του τον απατά. Παρόλα αυτά εγώ πιστεύω ότι μπορεί να βρεθεί μία συναινετική λύση. Αλλά αυτή δεν επιτυγχάνεται με ασκήσεις πιέσεων και διεθνή βέτο, αλλά με την εμπέδωση εμπιστοσύνης ανάμεσα στις δύο χώρες. Δυστυχώς αυτή δεν υπάρχει εκατέρωθεν. Και βλέπετε ότι δεν επιτεύχθηκε ούτε με τα βέτο, ούτε με τα συλλαλητήρια. Νομίζω ότι είναι ώρα να ασκηθεί μία διαφορετική εξωτερική πολιτική, που να μην εξαρτάται με τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις. Είναι η ώρα να δοκιμαστεί η άλλη πρόταση. Να σας πω, επίσης, ότι για μένα είναι προσβλητικό να ακούω ότι ο αρχηγός της αντιπολίτευσης και η υπουργός εξωτερικών πηγαίνουν στις ΗΠΑ για να πάρουν ευλογία. Τις κυβερνήσεις μας τις εκλέγουμε εμείς και εμείς μόνο είμαστε υπόλογοι για αυτές. Και εμείς άλλωστε μπορούμε να τις αλλάξουμε.
Τι είναι η πράσινη ανάπτυξη;
Είναι μία ολοκληρωμένη πρόταση να απαντήσουμε μαζί στην κρίση της οικονομίας και του περιβάλλοντος. Η ανάπτυξη που είχαμε μέχρι τώρα ξεπέρασε τα όρια της και είναι ήδη αντιπαραγωγική. Δέστε για παράδειγμα τις δεκάδες χιλιάδες απούλητες εξοχικές κατοικίες στην Χαλκιδική ή τις δεκάδες περιφερειακές πόλεις της Θεσσαλονίκης, που ξαφνικά απέκτησαν κατοίκους με μεσαία εισοδήματα, αλλά δεν έχουν τις υποδομές να καλύψουν τις ανάγκες τους. Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις δύο κρίσεις μαζί. Πάρτε το παράδειγμα του ποδηλατόδρομου. Είναι ένα κατασκευαστικό έργο, το οποίο προσφέρει μία διαφορετική λογική μετακίνησης στην πόλη. Είναι επένδυση η κατασκευή του, δίνει θέσεις εργασίας, αλλά συγχρόνως απαλλάσσει την πόλη από ένα μέρος του κυκλοφοριακού φόρτου. Αλλά αυτοί που κάνουν τέτοια έργα θα πρέπει να έχουν την αντίστοιχη φιλοσοφία. Είδατε τον ποδηλατόδρομο της Θεσσαλονίκης. Προφανώς δίνει μία άλλη λογική μετακινήσεων στην πόλη. Απευθύνεται σε μισότρελους που δεν διστάζουν να διακινδυνεύσουν τη ζωή τους για να μετακινηθούν με ποδήλατο. Εσείς θα αφήνατε το παιδί σας να κυκλοφορεί με ποδήλατο σε αυτόν τον ποδηλατόδρομο; Έργα πράσινης ανάπτυξης υπάρχουν πολλά. Όπως για παράδειγμα η ενεργειακή αναβάθμιση των δημοσίων κτιρίων. Αλλά πρέπει να πιέσουμε για να μην είναι έργα- πρόσχημα.
Θα είστε πιο χρήσιμος στη βουλή από ό,τι στην τοπική αυτοδιοίκηση;
Στις δημοτικές εκλογές του 2006, οι δημότες του Αγίου Παύλου έδωσαν στον ανεξάρτητο συνδυασμό του οποίου ήμουν επικεφαλής 17%, το μεγαλύτερο στο πολεδομικό συγρκότημα για συνδυασμό που δεν συνδεόταν με κάποιο κόμμα. Στα τρία αυτά χρόνια ως δημοτικός σύμβουλος προσπάθησα να συγκρουστώ με κατεστημένες αντιλήψεις και να μην αλλοτριωθώ από εκφυλιστικές πρακτικές. Είπα όχι στο μοίρασμα των προσλήψεων ανάμεσα στις παρατάξεις και κέρδισα την υπόθεση στο ΑΣΕΠ. Είπα όχι στις σπατάλες χωρίς αντίκρισμα. Και κέρδισα τη μάχη στην κοινωνία, πείθοντας και αυτούς που κάτι κέρδιζαν από τη σπατάλη. Επέβαλα αλλαγές στη νοοτροπία. Μετά από 20 χρόνια στη δημοσιογραφία, κατά τη διάρκεια των οποίων έκανα πολλή κριτική στις πρακτικές του πολιτικού προσωπικού, νομίζω ότι η πολιτική είναι παντού ίδια. Οι πολιτικοί μπορούν να είναι διαφορετικοί. Τώρα σε ό,τι αφορά στη βουλή, για να εκλεγώ πρέπει οι Οικολόγοι –Πράσινοι να πάρουν 3% και εγώ να είμαι πρώτος σε σταυρούς. Καλώς ή κακώς, εγώ λέω καλώς, αυτό θα το αποφασίσουν οι ψηφοφόροι. Εγώ μπορώ απλώς να διαβεβαιώσω ότι οι Οικολόγοι –Πράσινοι μπορούν να αποτελέσουν τον καταλύτη για να αλλάξει το τοπίο, για να βγούμε από το τέλμα. Χρειάζονται απλά τη ψήφο της συνείδησης των πολιτών.