Όταν οι Πρόδρομος Νικηφορίδης και Bernard Cuomo σχεδίαζαν τη Νέα Παραλία, μαζί βεβαίως και η υπό τον Βασίλη Παπαγεωργόπουλο δημοτική αρχή η οποία ξεκίνησε και υλοποίησε το μεγαλύτερο μέρος του έργου, δεν θα μπορούσαν ποτέ να φανταστούν πως θα 'ρχόταν στιγμή που η σαγήνη της θα υποχρέωνε την Πολιτεία να απαγορεύσει τη χρήση της.
Το έργο της Νέας Παραλίας έχει αποσπάσει σημαντικές διακρίσεις και διθυραμβικές κριτικές. Ωστόσο, μεγαλύτερο παράσημο όλων είναι ο τρόπος με τον οποίο την αγκάλιασαν οι Θεσσαλονικείς. Όχι μόνον οι περίοικοι, αλλά από ολόκληρο το πολεοδομικό συγκρότημα, καθώς και οι επισκέπτες της πόλης.
Η Νέα Παραλία είναι το σύγχρονο τοπόσημο της Θεσσαλονίκης. Ένας χώρος “πολλαπών χρήσεων”, κατάλληλος για περπάτημα, για τζόκινγκ, για παιχνίδι, για ρομάντζα, για ερωτοτροπίες... Γι' αυτό και συναντάς εκεί ανθρώπους κάθε ηλικίας, κάθε ψυχικής και σωματικής κατάστασης, από πολύ νωρίς το πρωί, ως αργά το βράδυ.
Για εκατοντάδες Θεσσαλονικείς η Νέα Παραλία είναι ένα κομμάτι της καθημερινότητάς τους. Κάτι σαν προέκταση της αυλής ή του μπαλκονιού τους. Την αισθάνονται σαν το σπίτι τους. Εκεί εκτονώνουν το καθημερινό στρες, εκεί τσεκάρουν τα στεντ και τους βηματοδότες τους, εκεί πολιτικολογούν, εκεί συλλογίζονται, εκεί αναπολούν, εκεί ονειρεύονται. Ίσως γι' αυτό δυσκολεύονται να την αποχωριστούν ακόμη και τώρα. Ακόμη και την ώρα που μπορεί να πεζοπορεί δίπλα τους ένας επικίνδυνος και ύπουλος συνοδοιπόρος.
Δεν είναι η ανευθυνότητα που έκανε τους Θεσσαλονικείς να ξεχυθούν, αν και όχι στην έκταση που παρουσιάζεται, στη Νέα Παραλία. Είναι η αγάπη τους γι' αυτήν, είναι η έλξη και η γοητεία που τους ασκεί, είναι εν ολίγοις, ένα καθημερινό κομμάτι της ζωής τους. Γι' αυτό και τους κοστίζει τόσο αυτή η απαγόρευση. Γιατί, μετά όλους τους προηγούμενους περιορισμούς, η Νέα Παραλία ήταν το τελευταίο καταφύγιό τους. Ήταν το μόνο μέρος που αισθάνονταν “ελεύθεροι” μέσα στην καθολική πολιορκία.
Δεν είναι ανεύθυνοι οι Θεσσαλονικείς. Γι' αυτό και στην συντριπτική πλειονότητά τους κατανοούν, παρά τη δυσφορία τους, τους λόγους που οδήγησαν στο κλείσιμο της Νέας Παραλίας. Ο συνωστισμός το περασμένο σαββατοκύριακο δεν ήταν αυτός που προέβαλαν ορισμένα κανάλια. Ωστόσο, δεδομένου ότι από την επόμενη εβδομάδα μπαίνουμε πια στην καρδιά της άνοιξης και καθώς οι λοιποί περιορισμοί θα παραμένουν ή και θα εντείνονται, είναι απολύτως βέβαιο ότι η κίνηση στη Νέα Παραλία θα πολλαπλασιαστεί.
Όπως βέβαιο είναι πως δυνατότητα ελεγχόμενης διέλευσης πρακτικά δεν υπάρχει. Ή περνούν όλοι ή την κλείνεις για όλους. Αντιθέτως, είναι χρήσιμο να επαναξεταστεί το ωράριο απαγόρευσης κυκλοφορίας. Δεν έχει νόημα η Νέα Παραλία να παραμένει κλειστή μετά τις 10 το βράδυ, όπως και κάποιες πολύ πρωινές ώρες τα σαββατοκύριακα. Παράλληλα, κατά τις ώρες ελεύθερης διέλευσης είναι πολύ εύκολο να επιτηρείται από δύο μόνον εποχούμενους της δημοτικής αστυνομίας ώστε να αποφεύγεται συγχρωτισμός πέραν του επιτρεπτού.
Τέλος, είναι αναγκαίο ανάλογη απαγόρευση να ισχύσει και για την παλιά παραλία, της οποίας άλλωστε, το πλάτος είναι υποδεκαπλάσιο σε σχέση με αυτό της Νέας Παραλίας και επιπλέον, είναι βέβαιο, πως πολλοί από τους χρήστες της δεύτερης θα ξεχυθούν αναγκαστικά στην πρώτη.