Σήμερα παίρνουμε τις τύχες μας στα χέρια μας. Ποιο είναι το πραγματικό, το διαχρονικό διακύβευμα των εκλογών; Να επιλέξουμε τους ανθρώπους εκείνους που είναι ικανοί να κάνουν τη δουλειά.
Τη δουλειά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τη δουλειά στην Περιφέρεια, τη δουλειά στον Δήμο και την Τοπική Κοινότητα.
Στην κάλπη των ευρωεκλογών, αν εξαιρέσουμε μια μικρή μερίδα πολιτών που γνωρίζουν τους πολιτικούς συσχετισμούς και τι αντιπροσωπεύουν αυτοί, τι πρεσβεύουν και ποιους εκπροσωπούν, οι πολίτες (στη συντριπτική πλειοψηφία τους) καλούνται να επιλέξουν ευρωβουλευτές οι οποίοι θα προασπίσουν τα συμφέροντα της χώρας και τα ζητήματα των πολιτών στην ενωμένη Ευρώπη.
Πολλές φορές έναντι συμφερόντων άλλων χωρών, πολλές φορές ενάντια στον πολιτικό συνασπισμό στον οποίο τοποθετείται το κόμμα στο οποίο ανήκουν. Η ποδοσφαιροποίηση και των ευρωεκλογών, στις οποίες επενδύουν τα κόμματα μόνο και μόνο για να στείλουν το μήνυμά τους για τις εθνικές κάλπες, είναι απλώς αστειότητα. Τον πολίτη δεν τον εξυπηρετεί σε τίποτα αυτή η αγωνιώδης προσπάθεια των κομμάτων να πάρουν όσο το δυνατόν περισσότερο ποσοστό στις ευρωεκλογές. Για την ακρίβεια ούτε τα κόμματα τα εξυπηρετεί ουσιαστικά, απλώς επενδύουν στη μάχη των εντυπώσεων και με έναν σχετικά «ύπουλο» τρόπο αλλοιώνουν το μήνυμα των ευρωεκλογών, για να εξαχθούν αλλότρια συμπεράσματα. Αποπροσανατολίζουν από την ουσία των ευρωεκλογών και μετατρέπουν τη μάχη σε εσωτερικού χαρακτήρα. Κάτι σαν άτυπες βουλευτικές εκλογές.
Κι όμως, οι ευρωεκλογές είναι εξαιρετικά σημαντικές. Ειδικά για όσους γνωρίζουν ότι όλα τα τελευταία χρόνια η μοναδική πηγή εισοδήματος σε όλη την Ελλάδα είναι τα κονδύλια του ΕΣΠΑ και οι άλλοι ευρωπαϊκοί πόροι. Με ένα αστείο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων τα σίγουρα χρήματα που πέφτουν και ζουν την αγορά είναι εκείνα που κινούνται μέσω έργων και δράσεων που χρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Συνεπώς, και μόνο γι' αυτό (και για πάρα πολλούς άλλους λόγους), οι ευρωεκλογές έχουν μια αμεσότητα στην καθημερινότητά μας και στη ζωή μας, που τα κόμματα προτιμούν να την παραβλέπουν ή να την παραποιούν, αλλοιώνοντας τη σημασία τους και βάζοντας μπροστά το σαφώς –για μένα- μικρότερο στοίχημα των βουλευτικών εκλογών.
Επειδή όμως δεν μπορώ να παραβλέψω τη διαμορφωμένη, υπαγορευμένη, τεχνητή (όπως θέλετε χαρακτηρίστε τη) πραγματικότητα, το μείζον μετά τη συμμετοχή στις ευρωεκλογές είναι να αποφασίσει ο κόσμος όχι απλώς ποιο συνδυασμό θα ψηφίσει, αλλά ποιον υποψήφιο ευρωβουλευτή θα «σταυρώσει». Διότι αν δεν προβληματιστούμε για το ποιος θα μας εκπροσωπήσει στο ευρωκοινοβούλιο μετά θα κλαιγόμαστε για τα τσάμπα λεφτά που παίρνει, για το ότι δεν έκανε τίποτα πέντε χρόνια στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο και για πολλά άλλα, για τα οποία αύριο του δίνουμε τη δυνατότητα εμείς να τα κάνει.
Στις αυτοδιοικητικές εκλογές τα πράγματα είναι ακόμη πιο άμεσα. Ακόμη πιο απτά, ακόμη πιο κατανοητά σε όλους τους πολίτες. Δεν ψηφίζουμε μπλε, κόκκινα, κίτρινα, πράσινα, ροζ και πιτσιλαδί, αλλά τις παρατάξεις εκείνες και τα γνώριμα πρόσωπα που θα κάνουν την καθημερινότητά μας καλύτερη με έργο, με σχέδιο, με όραμα. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι πολίτες γνωρίζουν τις επιπτώσεις από την εκλογή ενός κακού δημάρχου ή περιφερειάρχη και τα οφέλη από την εκλογή ενός ανθρώπου που είναι ικανός και αποτελεσματικός. Οι επιλογές με ποδοσφαιρικούς όρους, με φανατισμό και με παρωπίδες στοιχίζουν τέσσερα χρόνια στασιμότητας στην περιοχή που δραστηριοποιούμαστε και ζούμε εμείς και οι οικογένειές μας. Και η στασιμότητα στα χρόνια της κρίσης, σημαίνει χαμένο χρόνο, χαμένο εισόδημα, χαμένες ευκαιρίες. Στην Ελλάδα εξάλλου γνωρίζουμε πολύ καλά από καθυστερήσεις. Σε όλα τα επίπεδα. Και πόσο έχουν κοστίσει αυτές. Είναι κύρια πηγή της κακοδαιμονίας μας και των δεινών που βιώνουμε στο πετσί μας. Των προβλημάτων, που δε λύθηκαν στο σωστό χρόνο, διογκώθηκαν και εξελίχτηκαν σε γάγγραινες για ολόκληρη τη χώρα.
Για την Κεντρική Μακεδονία και τη Θεσσαλονίκη, οι κάλπες της Κυριακής είναι ιδιαίτερα κρίσιμες. Η καλή εκπροσώπηση της χώρας στην ενωμένη Ευρώπη έχει πολύ μεγάλη σημασία για μια περιοχή με τόσο μεγάλη πρωτογενή παραγωγική δύναμη, με εξαγωγικό χαρακτήρα, με ενισχυμένο τουρισμό. Η συμμετοχή στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι και οι παρεμβάσεις των ευρωβουλευτών, με δεδομένο και το τοπίο που διαμορφώνεται στη γειτονιά της νοτιοανατολικής Ευρώπης, που θέλει τη Θεσσαλονίκη πρωταγωνίστρια, είναι εξαιρετικής σημασίας. Οι ακατάλληλοι ευρωβουλευτές (ανεξάρτητα από την κομματική προέλευσή τους) μπορεί να μειώσουν την ανταγωνιστικότητα της Θεσσαλονίκης και της Κεντρικής Μακεδονίας κι αυτή να χάσει το τρένο των εξελίξεων. Δεν μας παίρνει για άλλα χαμένα χρόνια. Αντιθέτως ικανοί ευρωβουλευτές μπορούν να βάλουν ένα χεράκι στις προσπάθειες που γίνονται ειδικά τα τελευταία χρόνια ώστε η Θεσσαλονίκη να αποκτήσει το ρόλο που της αξίζει τόσο στην Ευρώπη, όσο και στα Βαλκάνια. Το μεγάλο μερίδιο της ευθύνης για την επόμενη μέρα το έχουμε όλοι εμείς. Διότι εμείς αποφασίζουμε στην κάλπη ποιος θα μας εκπροσωπήσει.
Το ίδιο, σε άλλο επίπεδο, ισχύει και για τον περιφερειάρχη και τον δήμαρχο. Στη Θεσσαλονίκη και την Κεντρική Μακεδονία έχουμε παραδείγματα από πολύ καλούς κι από πολύ κακούς τοπικούς άρχοντες. Από διοικήσεις που οι κύριες μάχες τους δίνονταν όχι στα πεζοδρόμια για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής, αλλά στα δικαστήρια. Από διοικήσεις που προσέφεραν έργο και άφησαν το αποτύπωμά τους και παρακαταθήκες για την πόλη, το νομό, την περιφέρεια. Οι νεότεροι, που είναι και πολλοί φέτος καλά θα κάνουν έστω και την ύστατη στιγμή να ρωτήσουν όποιον παλαιότερο εμπιστεύονται για να τους πει τι έχει ζήσει αυτή η περιοχή διαχρονικά. Θα καταλάβουν τη σημασία των εκλογών. Μπορούν έστω να googlάρουν και να διαπιστώσουν μόνοι τους τη διαχρονική πορεία του τόπου και τη συμβολή θετική ή αρνητική των τοπικών αρχόντων.
Το δικό μου μήνυμα είναι πρωτίστως συμμετοχή στις εκλογές. Αν είναι δυνατόν από όλους. Η αποχή δεν είναι απάντηση σε τίποτα. Δεν είναι καν αποποίηση ευθυνών. Η αποχή είναι το τίποτα. Είναι η προσπάθεια να κρύψουν κάποιοι την αναποφασιστικότητά τους. Επιλογές υπάρχουν για όλους. Λίγη ώρα για να σκεφτούμε το παρόν και το μέλλον μας αξίζει να τη διαθέσουμε. Κι αν ανήκετε σε εκείνους που απέχουν γιατί θέλουν να φταίνε για την κακομοιριά τους πάντα κάποιοι άλλοι, τότε λύστε τα ψυχολογικά σας μόνοι σας και πάρτε το αλλιώς. Αλλιώς ηθικά δεν θα δικαιούστε καν να μιλάτε.
Συμμετοχή και ανάληψη ευθύνης με την ψήφο μας. Δεν στέλνουμε μηνύματα σε κανέναν. Μη σας παραμυθιάζουν. Η ψήφος έχει μόνο μία έννοια. Τη θετική. Επικροτούμε προγράμματα, πολιτικές, πρόσωπα. Δεν αποδοκιμάζουμε. Δεν μας δίνεται η δυνατότητα αντί να βάλουμε σταυρό, να βάλουμε μουτζούρα και να αποδοκιμάσουμε. Έχουμε μόνο τη δυνατότητα να επιλέξουμε τους καλύτερους ή τους λιγότερο κακούς για να κάνουν τη δουλειά. Κι η δουλειά τους είναι πολύ σημαντική για όλους εμάς.