Skip to main content

Η Θεσσαλονίκη αναστενάζει από το «πάγωμα» των πληρωμών του ΕΣΠΑ

Η τραγική διαχείριση του ΕΣΠΑ σε συνθήκες ύφεσης σημαίνει ότι η κυβέρνηση ή δεν θέλει ή δεν μπορεί να ακολουθήσει αναπτυξιακή πολιτική.

Πλήρως παγωμένα παραμένουν εδώ και εννέα μήνες τα κονδύλια του ΕΣΠΑ, με αποτέλεσμα πολλά έργα να κινδυνεύουν να μην ολοκληρωθούν. Ήδη οι δήμοι έχουν ξεσηκωθεί, αλλά εξίσου μεγάλο –αν όχι μεγαλύτερο- είναι το πρόβλημα στις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Από την επομένη των εκλογών του περασμένου Ιανουαρίου εκατοντάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις που έχουν ενταχθεί σε κάποιο κοινοτικό πρόγραμμα και είτε έχουν ολοκληρώσει κάποια επένδυση, είτε βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο περιμένουν επί ματαίω να πληρωθούν αυτά που δικαιούνται. Παρά τις ανακοινώσεις και τις διαβεβαιώσεις τίποτα δεν προχωράει και αυτό προκαλεί εύγλωττες απορίες.

Για τη Β. Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη η υπόθεση είναι εξαιρετικά σημαντική αφού υπάρχουν πολλές επιχειρήσεις που ενώ έχουν ελεγχθεί βρίσκονται στο… περίμενε. Πρόκειται για επιχειρήσεις που είναι ενταγμένες στα προγράμματα «Μεταποίηση στις Νέες Συνθήκες», «Ενίσχυση της Επιχειρηματικότητας των Νέων», «Ένδυση & Υπόδηση – Νέες Προοπτικές», «Ενίσχυση Επιχειρηματικότητας των Γυναικών», «Εξωστρέφεια 1», «Εξωστρέφεια ΙΙ», «Πράσινες Υποδομές», «Νέα Καινοτομική Επιχειρηματικότητα».

Εν τω μεταξύ, επειδή έχει περάσει πολύς καιρός από τη στιγμή που έχουν προσκομίσει τα απαραίτητα για την εκταμίευση της επιχορήγησης έγγραφα πολλές από αυτές θα κληθούν να καταθέσουν και πάλι φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα, καθώς και βεβαιώσεις από Πρωτοδικεία και ΓΕΜΗ. Το ζήτημα είναι αν σε συνθήκες ύφεσης και capital controls θα μπορέσουν όλες να ανταποκριθούν ή θα μπουν στη γωνία εξαιτίας των αλυσιδωτών επιπτώσεων που προκαλεί στη ρευστότητα και τη βιωσιμότητά τους  η καθυστέρηση πληρωμών.  

Όλα αυτά έχουν δύο αιτίες:

- Πρώτον, την ολοφάνερη αδιαφορία –στα όρια της περιφρόνησης- που δείχνουν τα περισσότερα κυβερνητικά στελέχη για την ιδιωτική οικονομία και τις επιχειρήσεις.

- Δεύτερον, την –επίσης ολοφάνερη σε ορισμένες περιπτώσεις- ερασιτεχνική διάθεση αντιμετώπισης των θεμάτων. Το παράδειγμα της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας είναι χαρακτηριστικό: μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου μεταφέρθηκε από το υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης στο υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης. Μετά τις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου η ΓΓΒ ακολούθησε αντίστροφη πορεία, από το υπουργείο παραγωγικής Ανασυγκρότησης προς το υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδήμων για να αντιληφθεί τις καθυστερήσεις από αυτές και μόνο τις ενέργειες –προεδρικά διατάγματα, υπουργικές αποφάσεις, ΦΕΚ κ.λπ.

Η τραγική διαχείριση του ΕΣΠΑ σε συνθήκες ύφεσης και ακραίας οικονομικής κρίσης σημαίνει ότι η κυβέρνηση ή δεν θέλει ή δεν μπορεί να ακολουθήσει αναπτυξιακή πολιτική, με βασικό πυλώνα το ιδιωτικό σκέλος της οικονομίας. Το κακό είναι ότι σιγά σιγά –ίσως υπερβολικά αργά- την παίρνουν χαμπάρι στις Βρυξέλλες και σφίγγουν τα λουριά. Που σημαίνει κάτι απλό: να αρνούνται τα αιτήματα παρατάσεων για το προηγούμενο ΕΣΠΑ που έχουν καταντήσει ανέκδοτο. Το αποτέλεσμα είναι να χάνονται κονδύλια, να μένουν στάσιμες επιχειρήσεις, να αυξάνεται η ανεργία ακόμη περισσότερο.