Πρόκειται για μια φράση κλισέ, που είναι άγνωστο πόσες φορές έχει γραφεί στον Τύπο. Και δεν μπορεί να μη γραφεί, αφού επί χρόνια οι Τούρκοι προχωρούν ακόμη ένα βήμα στις διεκδικήσεις τους, αφού έχουν κατοχυρώσει το προηγούμενο. Δεν αμφιβάλλει κανείς πως ο αντικειμενικός στόχος τους είναι η συνδιαχείριση του Αιγαίου, αλλά και η μελλοντική κατοχή νησίδων -ακόμη και κατοικημένων- που θα οδηγήσει πολλά νησιά μας να περιβάλλονται από τουρκική επικράτεια.
Σε όλα αυτά εμείς απαντάμε με συνεχείς υποχωρήσεις, παραπλανώντας τον λαό πως οι αναχαιτίσεις και οι εμπλοκές στον αέρα ενισχύουν την κυριαρχία μας. Το αυτό και με τα διαβήματα.
Όμως, ούτε μια φορά δεν ανακαλέσαμε τον πρεσβευτή μας, ούτε μια φορά δεν προσφύγαμε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ούτε μια φορά δεν ματαιώσαμε προγραμματισμένη συνάντηση, προκειμένου με όλα αυτά να δείξουμε στην διεθνή κοινότητα ότι η «σύμμαχός» μας, μάς απειλεί. Αλλά, φαίνεται πως στα κυβερνητικά επιτελεία αγνοούν τι σημαίνει «αποτρεπτική απειλή», η οποία αποτελεί ισχυρότατο αμυντικό όπλο.
Για να γίνει αντιληπτός ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει η Ελλάδα την κατάσταση, θα πάω έξη χρόνια πριν, όταν ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας κ. Γ. Παπανδρέου προετοίμασε ο ίδιος την διχοτόμηση του Αιγαίου.
Πριν από αυτό, απαιτείται μια μικρή παρένθεση, για να παραθέσω μια ανεπιβεβαίωτη μεν πληροφορία, αλλά θεωρώ πως έχει βάση. Συμφώνως προς αυτήν υπήρξε ενημέρωση από τους Ρώσους, ότι ο κύριος στόχος των Τούρκων σε αυτήν την φάση, δεν είναι οι Οινούσσες, με τις παραβιάσεις σ’ αυτήν να αποτελούν «μπλόφα», επειδή ο πραγματικός τους στόχος είναι το Καστελόριζο, στο οποίο είχαν στείλει μερικές εκατοντάδες λαθρομεταναστών, για να μετρήσουν τις αντιδράσεις μας, αλλά και όταν πλησιάζουν εκεί αεροπλάνα μας, ακούν από τον τουρκικό επίγειο σταθμό να τους… προειδοποιούν πως παραβιάζουν τον εναέριο χώρο της Τουρκίας.
Λέγεται, πως αυτός είναι ο λόγος που βρέθηκαν δύο υποβρύχια του στόλου μας, το «Αμφιτρίτη» και το «Τρίτων», στο Καστελόριζο, και μάλιστα το ΓΕΝ μάς προμήθευσε και τις σχετικές φωτογραφίες, με τα υποβρύχια σε ανάδυση στο λιμάνι του νησιού. Κλείνει η παρένθεση.
Ανασύρω στοιχεία από ρεπορτάζ της Κύρας Αδάμ (τα οποία πάντα παρακολουθώ επισταμένως) που δημοσιεύθηκε στην Ελευθεροτυπία πριν από έξη χρόνια (8 Μαρτίου 2010), συμφώνως προς το οποίο η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου εξέταζε την προώθηση συμφωνίας, βάσει της οποίας, το ανατολικό Αιγαίο από τον 25ο μεσημβρινό και ανατολικά, εντός του FIR Αθηνών, θα μετατραπεί σε «περιοχή αποφυγής έντασης» ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, με απαγόρευση πτήσεων ελληνικών και τουρκικών μαχητικών.
Προσέξτε την παραχώρηση προς τους Τούρκους: Τα ελληνικά μαχητικά δεν θα πετούν πάνω από τα ελληνικά νησιά! Ούτε βέβαια τα τουρκικά, αλλά ούτως ή άλλως αυτά δεν πρέπει να πετούν σε επικράτεια άλλης χώρας.
Τι θεώρησε ο κ. Γ. Παπανδρέου, ότι θα καταστήσει το Αιγαίο «θάλασσα ειρήνης»;
* Η περιοχή στο Αιγαίο από τον 25ο μεσημβρινό και ανατολικά (δηλαδή το μισό Αιγαίο) θα χαρακτηριστεί ως «περιοχή αποφυγής έντασης» ανάμεσα στις δύο χώρες.
* Στην περιοχή αυτή δεν θα εκτελούνται πτήσεις ελληνικών και τουρκικών αεροσκαφών.
* Στην περιοχή αυτή θα εκτελούνται μόνον ασκήσεις και πτήσεις για σκοπούς αεράμυνας.
* Η συμφωνία δεν θα επηρεάζει τα μαχητικά αεροσκάφη των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ καθώς και τρίτων χωρών.
Με την υπό διαμόρφωση συμφωνία, η κυβέρνηση ήταν σίγουρη της μη αντίδρασης από τον λαό, αφού θα υπάρχει μείωση των κρατικών δαπανών από την αντίστοιχη μείωση της στρατιωτικής έντασης στο ανατολικό Αιγαίο (την υπολόγιζε ο τότε πρωθυπουργός στα δύο δισ. ευρώ), χωρίς καν να προβληματισθεί ότι η συμφωνία επιτρέπει τη χρήση του ίδιου χώρου από τα αεροσκάφη των κρατών-μελών του ΝΑΤΟ, (σ.σ. άρα και της Τουρκίας), χαρακτηρίζοντάς τα «φίλια» και επομένως απαγορεύονται οι αναχαιτίσεις τους.
Δι' αυτού του τρόπου όμως, η Τουρκία (σ.σ. με βάση την τακτική που εφαρμόζει) βαφτίζει ως ΝΑΤΟϊκά τα μαχητικά της, δεσμεύει περιοχές και εκτελεί κανονικά τις ασκήσεις της, χωρίς να ενδιαφέρεται για τα 6 ή τα 10 ν.μ. του ελληνικού εναέριου χώρου και χωρίς να καταθέτει σχέδια πτήσεων. Γι’ αυτό και τα διαβήματά μας είναι για εσωτερική κατανάλωση.
Υπήρχε περίπτωση, η Άγκυρα να φέρει αντίρρηση σε μια τέτοια συμφωνία, η οποία συμπίπτει εξάλλου με τη δική της μόνιμη επιδίωξη να αποκτήσει τον έλεγχο στο Αιγαίο μέχρι τον 25ο μεσημβρινό, απονεκρώνοντας έτσι -σε πρώτη φάση- ολόκληρο το ανατολικό Αιγαίο; Και καλούμαστε να απαντήσουμε εάν αυτή η συμφωνία είναι αποτέλεσμα νοητικής υστέρησης στα πολιτικά πράγματα, ή εκτέλεση εντολών ισχυρών εξωθεσμικών κέντρων; Ό,τι και να είναι, η ζημιά… ζημιά!