Skip to main content

Οικολόγοι: Όχι στην αντι-οικολογική πρόταση για τη μαρίνα Αρετσούς

Η αξιοποίησή της «αντιμετωπίζεται με κριτήρια καθαρά επιχειρηματικά, χωρίς οικολογικό και κοινωνικό πρόσημο», σύμφωνα με την Οικολογία - Πράσινη Λύση

Με την παρούσα πρόταση για την αξιοποίηση της Μαρίνας Αρετσούς θα αλλοιωθεί η εικόνα και η ταυτότητα του τοπίου και θα καταστραφεί η ισορροπία των οικοσυστημάτων που φιλοξενούνται στη περιοχή, υποστηρίζει σε ανακοίνωσή της η παράταξη Οικολογία - Πράσινη Λύση.

Όπως τονίζει, η αξιοποίηση της Μαρίνας Καλαμαριάς δεν εντάχθηκε στο σχέδιο ανάπλασης του Παραλιακού Μετώπου, «αλλά αντιμετωπίζεται ξεχωριστά και αποσπασματικά, με κριτήρια καθαρά επιχειρηματικά, χωρίς οικολογικό και κοινωνικό πρόσημο».

«Ο αιγιαλός, η υδρόβια ζωή, ο ναυταθλητισμός, η αναψυχή, όλα όσα μπορούν να βοηθήσουν στη βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής, δεν λαμβάνονται υπόψη στον τελικό εφαρμοστέο σχεδιασμό και παραμένουν γενικές θεωρητικές αναλύσεις. Δεν αναφέρονται ξεκάθαρα, οι νέες χρήσεις που εισάγονται στην περιοχή, αλλά ούτε και οι οικονομικές ωφέλειες που θα προκύψουν από αυτές τις χρήσεις και αυτό δημιουργεί πρόσθετες αμφιβολίες για τον πραγματικό στόχο του έργου. Με την παρούσα πρόταση, θα αλλοιωθεί η εικόνα και η ταυτότητα του τοπίου και θα καταστραφεί η ισορροπία των οικοσυστημάτων που φιλοξενούνται στη περιοχή», αναφέρει μεταξύ άλλων.

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

«Το Δ.Σ. του Δήμου Καλαμαριάς θα γνωμοδοτήσει στις 18 Μαΐου 2020, σχετικά με την αξιοποίηση της Μαρίνας Καλαμαριάς, στα πλαίσια της σχετικής διαβούλευσης, η οποία ξεκίνησε με την ανάρτηση στην ιστοσελίδα του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικών Περιουσιών Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της Μαρίνας Αρετσούς.

Η ιστορία της ιδιωτικοποίησης της παραλίας ξεκίνησε από πολύ παλιά, με το Νόμο 2160/1993. Από τότε μέχρι σήμερα, τοπικά κινήματα, σύλλογοι και δημοτικές παρατάξεις αντιδρούσαν διαχρονικά στην μεταφορά της Μαρίνας στο ΤΑΙΠΕΔ, ενώ όλα αυτά τα χρόνια η τοπική κοινωνία προσπάθησε να προστατέψει το δημόσιο χαρακτήρα της παραλίας και αγωνίστηκε για να παραχωρηθεί η Μαρίνα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, ώστε να αξιοποιηθεί προς όφελος όλων.

Η Μαρίνα Αρετσούς, με 242 θέσεις ελλιμενισμού, είναι από τα ομορφότερα σημεία της Θεσσαλονίκης με ιδιαίτερο φυσικό κάλος, ανεμπόδιστη θέα και πρόσφορη ελεύθερη περιοχή για περίπατο. Η προς διαβούλευση μελέτη προβλέπει σημαντική μείωση του Δημόσιου χώρου, δραματική μείωση του προσβάσιμου χώρου προς τη θάλασσα, επιχωματώσεις, περιφράξεις, ξενοδοχεία, κατοικίες (κτίρια ύψους έως και 10 μέτρα), χώρους εστίασης, καταστήματα, αποθήκες, γραφεία κλπ. Στόχος της μελέτης, υποτίθεται πως είναι η ολοκληρωμένη ανάπτυξη της μαρίνας, δημιουργώντας έναν ποιοτικό πόλο τουρισμού, αναψυχής και πολιτιστικών δραστηριοτήτων. Είναι δυνατόν, όμως, να επιτευχθούν όλα αυτά με τον προτεινόμενο σχεδιασμό, χωρίς σημαντικό περιβαλλοντικό και κοινωνικό κόστος;

Αναφερόμαστε σε μια Θεσσαλονίκη με επιβαρυμένη ατμόσφαιρα, με τεράστια κυκλοφοριακά προβλήματα, με έντονα προβλήματα ρύπανσης της ατμόσφαιρας και του Θερμαϊκού Κόλπου, με αυξημένη ηχορύπανση και με συνεχή απομείωση των πράσινων, ελεύθερων και κοινόχρηστων χώρων. Σε μια πόλη που αναζητά εδώ και χρόνια, μία ρεαλιστική λύση, για να επιβιώσει οικονομικά χωρίς να απεμπολεί την προοπτική για βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της. Μία Θεσσαλονίκη που ονειρεύεται ένα Ενιαίο Παραλιακό Μέτωπο, ελεύθερα προσβάσιμο σε όλους, με ήπιες παρεμβάσεις αναψυχής και επιχειρηματικές λύσεις, προς όφελος των πολιτών. Τίποτε από αυτά δεν εξασφαλίζεται με την παρούσα πρόταση αξιοποίησης της Μαρίνας Καλαμαριάς.

Η αξιοποίηση της Μαρίνας Καλαμαριάς δεν εντάχθηκε στο σχέδιο ανάπλασης του Παραλιακού Μετώπου, αλλά αντιμετωπίζεται ξεχωριστά και αποσπασματικά, με κριτήρια καθαρά επιχειρηματικά, χωρίς οικολογικό και κοινωνικό πρόσημο.

Ο αιγιαλός, η υδρόβια ζωή, ο ναυταθλητισμός, η αναψυχή, όλα όσα μπορούν να βοηθήσουν στη βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής, δεν λαμβάνονται υπόψη στον τελικό εφαρμοστέο σχεδιασμό και παραμένουν γενικές θεωρητικές αναλύσεις. Δεν αναφέρονται ξεκάθαρα, οι νέες χρήσεις που εισάγονται στην περιοχή, αλλά ούτε και οι οικονομικές ωφέλειες που θα προκύψουν από αυτές τις χρήσεις και αυτό δημιουργεί πρόσθετες αμφιβολίες για τον πραγματικό στόχο του έργου. Με την παρούσα πρόταση, θα αλλοιωθεί η εικόνα και η ταυτότητα του τοπίου και θα καταστραφεί η ισορροπία των οικοσυστημάτων που φιλοξενούνται στη περιοχή.

Ξεκινώντας από την αρχή ότι η παραλία και ο θαλάσσιος χώρος ανήκουν σε όλους του κατοίκους της πόλης και όχι μόνο σε έναν Δήμο, η αξιοποίησή τους πρέπει να απασχολήσει ευρύτερα την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, τους Δήμους του πολεοδομικού συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης και τους ενεργούς πολίτες της. Οι τελευταίοι θα πρέπει να απαντήσουν στο τέλος της ημέρας στο ερώτημα «τι κερδίζει η Κοινωνία, η Τοπική Αυτοδιοίκηση και το Περιβάλλον από αυτήν την συγκεκριμένη πρόταση αξιοποίησης». Και η απάντηση φαίνεται να είναι μάλλον πολύ λίγη...»