της Βάσιας Μπάρμπα
Η ιστορική μνήμη είναι για το Μάνο Μαλαμίδη τόσο σημαντική όσο το οξυγόνο που αναπνέει, για αυτό και προσπαθεί να τη διαφυλάξει και να τη μεταδώσει, όσο καλύτερα μπορεί. Και η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης αποτελεί αδιαμφισβήτητα ένα φυλάκιο της ιστορίας της πόλης, αφού μέσα σε αυτήν γράφτηκε και γράφεται ακόμη η πολιτική, οικονομική, εμπορική και πολιτιστική ιστορία αυτού του τόπου, αυτής της χώρας.
Ο ιστορικός ερευνητής και συλλέκτης που έχει συνθέσει την ιστορία της πόλης αποκτώντας ανεκτίμητα αντικείμενα-κομμάτια του ιστορικού παζλ, μιλά στη Voria.gr για τις αναμνήσεις του από τη ΔΕΘ, με φωνή νοσταλγική και συγκινημένη. Τον συναντήσαμε να εκθέτει τη μεγάλη συλλογή του από το Ιστορικό - Συλλεκτικό Αρχείο Θεσσαλονίκης στο περίπτερο 15 της 81ης ΔΕΘ.
«Μα φυσικά, θυμάμαι ολοκάθαρα την πρώτη φορά που οι γονείς μου με έφεραν στη ΔΕΘ».
Η πρώτη επίσκεψή του σε ΔΕΘ έγινε το 1962, όταν ο ίδιος ήταν παιδί, μόλις 11 χρονών. «Ήταν το κορυφαίο γεγονός της πόλης, όλοι την περιμέναμε με λαχτάρα. Ο κόσμος που ερχόταν ήταν απίστευτα πολύς και ότι νέο και καινοτόμο υπήρχε παρουσιαζόταν εκεί», λέει ο κ. Μαλαμίδης, αναφέροντας ενδεικτικά ότι στη ΔΕΘ παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα η ηλεκτρική σκούπα, εκεί όμως έγινε και η πρώτη τηλεοπτική μετάδοση, με καλεσμένο σε εκπομπή τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.
«Για όσο διαρκούσε η Έκθεση, ολόκληρη η πόλη ήταν γεμάτη διαφημιστικά φυλλάδια.
Οι επισκέπτες έβγαιναν από τους χώρους της ΔΕΘ κρατώντας τρεις σακούλες ο καθένας γεμάτες φέιγ βολάν», περιγράφει ο Μάνος Μαλαμίδης. Η είσοδος στη ΔΕΘ γινόταν μέσα από τουρνικέ, στα οποία οι επισκέπτες τοποθετούσαν ειδικά κέρματα, για να ανοίξουν, την ίδια ώρα που τα μεγάφωνα ενημέρωναν το κοινό για το πρόγραμμα της έκθεσης και μετέδιδαν διαφημίσεις ή ανακοινώσεις.
Ακόμη, ο κ. Μαλαμίδης περιγράφει τον σημαντικό εμπορικό χαρακτήρα της έκθεσης, φέρνοντας ως παράδειγμα τις αγορές αυτοκινήτων. «Ολόκληρο το Παλαί ντε Σπορ ήταν γεμάτο αυτοκίνητα, ο κόσμος πήγαινε εκεί, αγόραζε και έφευγε με καινούριο αμάξι», λέει χαρακτηριστικά.
Ο κ. Μαλαμίδης θυμάται και το ψυχαγωγικό μέρος της ΔΕΘ, το μεγάλο λούνα παρκ της έκθεσης, τα συγκρουόμενα, το τρενάκι του τρόμου και το «Γύρο του Θανάτου»: «Ήταν μία τεράστια κατασκευή σε σχήμα βαρελιού, μέσα υπήρχε ένα μοτοποδήλατο και ο οδηγός του ανέπτυσσε πολύ μεγάλη ταχύτητα και οδηγούσε πάνω στα τοιχώματα του βαρελιού, έφθανε στην κορυφή και κατέβαινε ξανά. Αν και πολύ επικίνδυνο, το θέαμα ήταν πολύ εντυπωσιακό».
