Skip to main content

Υποχρεωτικός εμβολιασμός: Ένα μέτρο που έπρεπε να εφαρμοστεί εδώ και καιρό

Η Πολιτεία θα πρέπει να κινηθεί με αποφασιστικότητα, να απευθυνθεί σε έναν προς έναν και να τους πείσει για την αναγκαιότητα του εμβολιασμού

Λίγη ώρα μετά τις ανακοινώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη περί υποχρεωτικού εμβολιασμού των υγειονομικών καθώς και όσων εργάζονται σε γηροκομεία και δομές στις οποίες φιλοξενούνται ηλικιωμένοι και ευάλωτες ομάδες, το δικό του πακέτο ανάλογων μέτρων ανακοίνωσε και ο γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν.

Μάλιστα, στη Γαλλία τα μέτρα είναι κάπως πιο προωθημένα καθώς, οι ανεμβολίαστοι αποκλείονται όχι μόνον από τους κλειστούς χώρους ψυχαγωγίας, αλλά και από τα δημόσια μέσα μετακίνησης.

Ελλάδα και Γαλλία δεν ήταν οι πρώτες χώρες στις οποίες θεσπίζονται τέτοιου είδους μέτρα με στόχο τον έλεγχο του νέου πανδημικού κύματος και τον περιορισμό των επικείμενων επιπτώσεων σε ανθρώπινες ζωές. Ήδη μια σειρά χώρες είχαν προηγηθεί, ενώ είναι βέβαιο πως τις επόμενες ημέρες θα ακολουθήσουν και άλλες. Θα έλεγε κανείς μάλιστα, όσον αφορά στην Ελλάδα, ότι κάποια από αυτά τα μέτρα θα έπρεπε να έχουν ληφθεί εδώ και καιρό.

Για παράδειγμα, ο εμβολιασμός των εργαζομένων στα γηροκομεία θα έπρεπε να είχε εξ αρχής καταστεί υποχρεωτικός καθώς φροντίζουν ανθρώπους προχωρημένης ηλικίας και με εύθραυστη υγεία. Άλλωστε δεκάδες είναι οι γηροκομούμενοι, ακόμη και σε μονάδες της Θεσσαλονίκης, που έχασαν τη ζωή τους από την covid-19. Μάλιστα το μέτρο του υποχρεωτικού εμβολιασμού εργαζομένων σε Μονάδες Φροντίδας Ηλικιωμένων εφάρμοσε πρώτος ο μητροπολίτης Ηλίας Γερμανός όταν τον περασμένο Μάρτιο απέλυσε δύο εργαζόμενους στο γηροκομείο της ιεράς μητρόπολης επειδή αρνήθηκαν να εμβολιαστούν.

Περί του εμβολιασμού των υγειονομικών, ο οποίος καθίσταται υποχρεωτικός από την 1η Σεπτεμβρίου, κάθε επιχείρημα μάλλον περιττεύει. Άλλωστε η συντριπτική πλειονότητα των γιατρών και των νοσηλευτών έχουν ήδη εμβολιαστεί και το μέτρο αφορά περίπου το 10% όσων για διάφορους λόγους παραμένουν ανεμβολίαστοι. Προϊόντος του χρόνου και αναλόγως με την εξέλιξη της πανδημίας, το μέτρο του υποχρεωτικού εμβολιασμού ενδέχεται να καταστεί αναγκαίο και για άλλους κλάδους εργαζομένων, όπως οι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι επίσης έχουν υψηλά ποσοστά εμβολιασμού, οι εργαζόμενοι στο Βοήθεια στο Σπίτι κ.ο.κ.

Από τη στιγμή που υπάρχει πληθώρα εμβολίων και, παράλληλα, δίνεται πλέον και η δυνατότητα στον καθένα να επιλέξει το είδος του σκευάσματος, οι δικαιολογίες στερεύουν. Συγχρόνως, με απόφασή του το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει ήδη αποφανθεί περί της συνταγματικότητας του μέτρου.

Η Πολιτεία θα πρέπει να κινηθεί με αποφασιστικότητα, να απευθυνθεί σε έναν προς έναν, σε αυτούς τους εργαζόμενους και να τους πείσει για την αναγκαιότητα του εμβολιασμού. Να εξαιρέσει εκείνους οι οποίοι για λόγους υγείας ή άλλους, θα πρέπει να εξαιρεθούν του μέτρου και να αποφύγει πολώσεις και αντιπαραθέσεις που μπορούν να οδηγήσουν στο αντίθετο από το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Ευθύνη να κινηθούν προς αυτήν την κατεύθυνση έχουν τόσο η αντιπολίτευση, όσο και τα συνδικάτα, κυρίως αυτό των υγειονομικών, αλλά και των εκπαιδευτικών, των εργαζομένων στα Μέσα Μεταφοράς κ.ο.κ. Η ρητορεία περί διχασμού και περί δημιουργίας πολιτών δύο ταχυτήτων είναι αυτή την ώρα κατώτερη των περιστάσεων. Σε αυτή την κρίσιμη μάχη, κρίνονται οι πάντες. Πρωτίστως η κυβέρνηση, για τους χειρισμούς της, για τα μέτρα που πήρε ή που δεν πήρε· κρίνεται όμως και η αντιπολίτευση, γιατί η σημερινή στάση της προϊδεάζει και για τον τρόπο με τον οποίο θα πολιτευτεί αύριο ως κυβέρνηση. Άλλωστε, επ' αυτού, οι μνήμες είναι ακόμη νωπές.