Tα μπαρ και εστιατόρια της Γαλλίας θα παραμείνουν κλειστά μέχρι τα μέσα Ιανουαρίου, κάτι που σημαίνει ότι στο Παρίσι και τις άλλες γαλλικές πόλεις οι κάτοικοι –και αν υπάρξουν επισκέπτες- θα κάνουν Χριστούγεννα και πρωτοχρονιά στα σπίτια τους. Όποιος γνωρίζει έστω κατ’ ελάχιστον τον τρόπο ζωής και την παράδοση των Γάλλων μπορεί να αντιληφθεί το μέγεθος του κτυπήματος. Ανάλογη απόφαση πιθανόν να πάρει μέσα της επόμενης εβδομάδας η καγκελάριος Μέρκελ σε συνεννόηση με τους πρωθυπουργούς των 16 κρατιδίων της Γερμανίας. Ομοίως όποιος έχει επαφή με τον γερμανικό τρόπο ζωής είναι σε θέση να εκτιμήσει τις απώλειες, αλλά και το σοκ. Η έξαρση της πανδημίας του κορωνοϊού στην Ευρώπη υποχρεώνει τις κυβερνήσεις να λάβουν αυστηρά περιοριστικά μέτρα, ιδιαίτερα σε επαγγελματικούς κλάδους που ευνοούν τη συνάθροιση και έχουν αποδειχθεί χώροι υπερμετάδοσης του Covid-19.
Με αυτά τα δεδομένα η πληροφορία πως και στην Ελλάδα ο ευρύτερος χώρος της εστίασης –πρωτίστως μπαρ, κλαμπ και μπουζουξίδικα- θα παραμείνει σε καθεστώς lockdown τις γιορτές δεν εκπλήσσει. Ακόμη και η επανέναρξη λειτουργίας των καφέ και των εστιατορίων στο τρίτο δεκαήμερο του Δεκεμβρίου –εννοείται με την τήρηση μέτρων και αυστηρούς περιορισμούς- δεν είναι απολύτως σίγουρη. Όλα θα εξαρτηθούν από την εξέλιξη της πανδημίας και την εικόνα του συστήματος υγείας της χώρας.
Προφανώς για τη Θεσσαλονίκη η εξέλιξη αυτή συνιστά τεράστιο ζήτημα. Η εξάρτηση της οικονομίας της πόλης από την εστίαση και τη διασκέδαση είναι γνωστή το πανελλήνιο. Το προσωνύμιο… φραπεδούπολη δεν προέκυψε τυχαία. Τα καφέ, τα μπαρ, τα μεζεδοπωλεία και οι ταβέρνες αποτελούν κομμάτι της σύγχρονης ταυτότητας της Θεσσαλονίκης, ενώ μέχρι την εμφάνιση της πανδημίας ανθεκτικά αποδεικνύονταν και κάποια κέντρα διασκεδάσεως. Επίσης, η Θεσσαλονίκη στερήθηκε φέτος –μεταξύ άλλων πολλών- την Διεθνή Έκθεση του Σεπτεμβρίου, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου και τη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου –οι διαδικτυακές εκδηλώσεις είναι σημαντικές για να κρατήσουν ενδεχομένως τη φλόγα αναμμένη, αλλά επουδενί «ισοφαρίζουν» την απώλεια.
Παρ’ όλα αυτά τα δραματικά –λιγότερο δραματικά απ’ όσα συμβαίνουν στα νοσοκομεία και τις ΜΕΘ, αλλά πάντως δραματικά- κάποιοι σε αυτή την πόλη ελπίζουν ακόμη στην επανέναρξη της εστίασης και της διασκέδασης «για να μη χαθούν τα Χριστούγεννα». Επιχειρηματίες του χώρου, εργαζόμενοι και θαμώνες. Προς το παρόν το συζητούν μεταξύ τους, αλλά σιγά σιγά η επιθυμία αυτή θα προβληθεί προς τα έξω ακόμη και ως… απαίτηση.
Διότι αν απέδειξε κάτι η πανδημία είναι ότι η Θεσσαλονίκη –υποχρεωτικά μιλάμε γενικά, δεν γίνεται αλλιώς- μυαλό δε βάζει. Διότι το καλοκαίρι και το φθινόπωρο η χαλαρότητα και ο χαβαλές «κτύπησαν κόκκινο», ακόμη και όταν τα μαγαζιά έκλειναν τα μεσάνυχτα και η νυχτερινή κίνηση απαγορευόταν. Ως αποτέλεσμα εδώ και μέρες η Θεσσαλονίκη είναι σε χειρότερη μοίρα απ’ όλες τις άλλες περιοχές της χώρας στο πεδίο της πανδημίας. Επίσης οι γειτονικοί νομοί των Σερρών, του Κιλκίς, της Πιερίας, της Χαλκιδικής χρεώνουν στη Θεσσαλονίκη τα δικά τους μεγάλα προβλήματα με την πανδημία, αφού υπήρξε… εσωτερική μετανάστευση για λόγους διασκέδασης!
Και παρ’ όλα αυτά οι… αμετανόητοι παραμένουν… ό,τι υποδηλώνει ο χαρακτηρισμός τους και ονειρεύονται μπαρ, ξενύχτια, χορούς, μπύρες, βότκες και ουίσκι μέχρι το πρωί. Δεν το πολυκρύβουν άλλωστε. Μήπως κάποιοι από αυτούς τους ανόητους δεν οργάνωσαν και συμμετείχαν σε… αποχαιρετιστήρια πάρτι το τελευταίο βράδυ πριν το lockdown; Ενδιαφέρθηκε, μάλιστα, για την υπόθεση και ο εισαγγελέας, αλλά δεν έχουμε μάθει ακόμη εάν κατέληξε σε κάποιο συγκεκριμένο συμπέρασμα.