Σε νέο επίπεδο μπαίνει η προεκλογική εκστρατεία, πέντε μέρες πριν τις κάλπες.
Νέα όπλα στη μάχη τους για να εξασφαλίσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών έβγαλαν στις χθεσινές εμφανίσεις τους οι δύο μονομάχοι. Ο μεν Κώστας Καραμανλής είπε ανοιχτά αυτό που όλη μέρα χθες διακινούσαν τα στελέχη της Ρηγίλλης: Ότι το κλίμα αλλάζει. Δεν μπορώ να ξέρω εάν αυτό είναι αλήθεια. Αυτό που ξέρω ότι σίγουρα είναι αλήθεια είναι πως από το πρωί μεσαία και μικρά στελέχη της Ν.Δ. βγήκαν στις στράτες για να διασπείρουν τη φήμη, την πληροφορία, τη φημολογία αν θέλετε, ότι «το κόμμα πλέον πάει καλά». Ότι ο κόσμος μαζεύεται. Ότι η Ν.Δ. συσπειρώνεται. Μαζικής διασποράς έτυχαν «τα νέα».
Τι να συμβαίνει άραγε; Ο Κώστας Καραμανλής επιχειρεί μέσα στην απελπισία του από την ήττα που διαβλέπει να δώσει μία τελευταία ανάσα αισιοδοξίας στον κόσμο της Ν.Δ.; Ή όντως οι υψηλοί τόνοι των τελευταίων ημερών σε συνδυασμό με το γενικότερο προφίλ του Γιώργου Παπανδρέου συσπείρωσαν τη βάση της Ν.Δ.; Ίσως το γενικότερο κλίμα λίγο πριν ανοίξουν οι κάλπες έκανε πολλούς παραδοσιακούς φίλους της, που έως τώρα δήλωναν αναποφάσιστοι, να επιστρέψουν ελέω παραταξιακού πατριωτισμού. Μόνο το απόγευμα της Κυριακής θα μάθουμε…
Την ίδια ώρα ο Γ. Παπανδρέου προχωρούσε σε ένα έκτακτο τηλεοπτικό διάγγελμα, με προφανή στόχο τους αναποφάσιστους. Τρία τα στοιχεία του: Το προσκλητήριο ενότητας, η έκκληση να μην χαθεί ούτε μία ψήφος και ο προσωπικός χαρακτήρας στα λόγια του.
Το πρώτο συνηθίζεται, όλοι οι επίδοξοι πρωθυπουργοί υπόσχονται προεκλογικά ενότητα και μετά δρουν ισορροπιστικά, ανάλογα με την πίεση που του ασκεί το κόμμα και οι μηχανισμοί του. Το δεύτερο γίνεται γιατί πρέπει να αντιμετωπιστεί το αλαζονικό προφίλ που βγάζουν τελευταία κάποια στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Η ρητορική περί κρίσιμης ψήφου ρίχνει τους τόνους, συμμαζεύει αυτούς που ξεφεύγουν και κινητροδοτεί τη βάση για να μαζεύει ψήφους μέχρι να κλείσουν οι κάλπες.
Το στοιχείο του υπερτονισμού του προσώπου του Γ. Παπανδρέου θέλει μεγαλύτερη ανάλυση. Παρατηρούμε ότι αυτό που θεωρούσε μειονέκτημα προ διετίας το ΠΑΣΟΚ σήμερα έχει μετουσιωθεί σε πλεονέκτημα. Οι επιτελείς του κόμματος έχουν καταλήξει ότι το προσωπικό κύρος του Γ. Παπανδρέου, σε συνδυασμό με τα ήπια χαρακτηριστικά του, την ακεραιότητα και αποφασιστικότητα του μπορούν να φέρουν στο ΠΑΣΟΚ τους λίγους πλέον ψηφοφόρους που τους λείπουν ώστε να σχηματίζουν αυτοδύναμη κυβέρνηση. Για το λόγο αυτό μάλλον ο κ. Παπανδρέου χρησιμοποίησε δύο φορές το ρήμα «δεσμεύομαι» και μία το «εγγυώμαι», σε απόλυτα προσωπικό ύφος. Λίγο νωρίτερα σε συνέντευξή του στο «Έθνος» ο Ευάγγελος Βενιζέλος τασσόταν με νόημα υπέρ μία συλλογικότητας στην κυβέρνηση, γιατί όπως υποστήριξε, «το πρωθυπουργικό μοντέλο επί Καραμανλή έχει τελειώσει, λόγω λαθών και παραλείψεων». Ισχυρό το κοντράστ, δε νομίζετε;
Και μία πρόβλεψη για σήμερα: Μετά την άρνηση του Γ. Παπανδρέου για το δεύτερο ντιμπέιτ αλλά και την αιφνιδιαστική ματαίωση από την πλευρά του όλων των τηλεοπτικών του συνεντεύξεων η ΝΔ θα του επιτεθεί καταλογίζοντάς του άρνηση διαλόγου και κρυφή ατζέντα. Εάν όντως προηγείται, η σιπωηρή απόσυρση εξασφαλίζει θωράκιση από το λάθος της τελευταίας στιγμής.
Τι να συμβαίνει άραγε; Ο Κώστας Καραμανλής επιχειρεί μέσα στην απελπισία του από την ήττα που διαβλέπει να δώσει μία τελευταία ανάσα αισιοδοξίας στον κόσμο της Ν.Δ.; Ή όντως οι υψηλοί τόνοι των τελευταίων ημερών σε συνδυασμό με το γενικότερο προφίλ του Γιώργου Παπανδρέου συσπείρωσαν τη βάση της Ν.Δ.; Ίσως το γενικότερο κλίμα λίγο πριν ανοίξουν οι κάλπες έκανε πολλούς παραδοσιακούς φίλους της, που έως τώρα δήλωναν αναποφάσιστοι, να επιστρέψουν ελέω παραταξιακού πατριωτισμού. Μόνο το απόγευμα της Κυριακής θα μάθουμε…
Την ίδια ώρα ο Γ. Παπανδρέου προχωρούσε σε ένα έκτακτο τηλεοπτικό διάγγελμα, με προφανή στόχο τους αναποφάσιστους. Τρία τα στοιχεία του: Το προσκλητήριο ενότητας, η έκκληση να μην χαθεί ούτε μία ψήφος και ο προσωπικός χαρακτήρας στα λόγια του.
Το πρώτο συνηθίζεται, όλοι οι επίδοξοι πρωθυπουργοί υπόσχονται προεκλογικά ενότητα και μετά δρουν ισορροπιστικά, ανάλογα με την πίεση που του ασκεί το κόμμα και οι μηχανισμοί του. Το δεύτερο γίνεται γιατί πρέπει να αντιμετωπιστεί το αλαζονικό προφίλ που βγάζουν τελευταία κάποια στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Η ρητορική περί κρίσιμης ψήφου ρίχνει τους τόνους, συμμαζεύει αυτούς που ξεφεύγουν και κινητροδοτεί τη βάση για να μαζεύει ψήφους μέχρι να κλείσουν οι κάλπες.
Το στοιχείο του υπερτονισμού του προσώπου του Γ. Παπανδρέου θέλει μεγαλύτερη ανάλυση. Παρατηρούμε ότι αυτό που θεωρούσε μειονέκτημα προ διετίας το ΠΑΣΟΚ σήμερα έχει μετουσιωθεί σε πλεονέκτημα. Οι επιτελείς του κόμματος έχουν καταλήξει ότι το προσωπικό κύρος του Γ. Παπανδρέου, σε συνδυασμό με τα ήπια χαρακτηριστικά του, την ακεραιότητα και αποφασιστικότητα του μπορούν να φέρουν στο ΠΑΣΟΚ τους λίγους πλέον ψηφοφόρους που τους λείπουν ώστε να σχηματίζουν αυτοδύναμη κυβέρνηση. Για το λόγο αυτό μάλλον ο κ. Παπανδρέου χρησιμοποίησε δύο φορές το ρήμα «δεσμεύομαι» και μία το «εγγυώμαι», σε απόλυτα προσωπικό ύφος. Λίγο νωρίτερα σε συνέντευξή του στο «Έθνος» ο Ευάγγελος Βενιζέλος τασσόταν με νόημα υπέρ μία συλλογικότητας στην κυβέρνηση, γιατί όπως υποστήριξε, «το πρωθυπουργικό μοντέλο επί Καραμανλή έχει τελειώσει, λόγω λαθών και παραλείψεων». Ισχυρό το κοντράστ, δε νομίζετε;
Και μία πρόβλεψη για σήμερα: Μετά την άρνηση του Γ. Παπανδρέου για το δεύτερο ντιμπέιτ αλλά και την αιφνιδιαστική ματαίωση από την πλευρά του όλων των τηλεοπτικών του συνεντεύξεων η ΝΔ θα του επιτεθεί καταλογίζοντάς του άρνηση διαλόγου και κρυφή ατζέντα. Εάν όντως προηγείται, η σιπωηρή απόσυρση εξασφαλίζει θωράκιση από το λάθος της τελευταίας στιγμής.