Να γίνει μητέρα αποκαλύπτει ότι επιθυμεί η βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ, Κατερίνα Νοτοπούλου.
Σε μια προσωπικού χαρακτήρα συνέντευξη στο Flash.gr, η κ. Νοτοπούλου, στην ερώτηση εάν η μητρότητα είναι στα σχέδιά της απαντά: «Η μητρότητα δεν είναι project προς υλοποίηση, είναι κάτι πολύ ανώτερο. Μπορεί να μην πιστεύω στο αφήγημα του "βιολογικού ρολογιού", όμως η επιθυμία μου για παιδί, ναι υπάρχει. Έχω ωραίες και τρυφερές παραστάσεις από τη δική μου οικογένεια, ως παιδί, κι αυτή η εμπειρία με προδιαθέτει θετικά».
Μάλιστα κληθείσα να προτείνει την επόμενη γυναίκα πολιτικό που θα πρότεινε για συνέντευξη είναι η Μαριέττα Γιαννάκου, ενώ αναφέρεται και στο αυτοάνοσο νόσημα που έχει και της έχει στερήσει μέρος της ακοής της: «Χρειάζεται διπλή προσπάθεια για να αντιληφθώ και να επικοινωνήσω. Άρα επιφέρει διπλή κούραση. Ειδικά στη δική μου καθημερινότητα που η επικοινωνία είναι το Α και το Ω... Όμως εκείνο που επηρέασε καθοριστικά είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζω τη ζωή. Από μικρή θεωρούσα ότι έπρεπε όλα να τα κάνω τέλεια. Οι σχολικές επιδόσεις, οι πανεπιστημιακές σπουδές, οι πολιτικές μου δραστηριότητες... να είμαι πάντα επιμελής. Μετά το συμβάν εννόησα ότι η ζωή είναι όμορφη και αληθινή με τις ατέλειες και τα ψεγάδιά της. Με τις δυσκολίες της».
Η κ. Νοτοπούλου λέει ότι για τη φύλαξή της στην Αθήνα ως βουλευτής έχει γυναίκα αστυνομικό.
Στην ερώτηση εάν είναι πολιτικός καριέρας τονίζει: «Ανατριχιάζω λίγο με τη διατύπωση αυτή δε σας κρύβω. Η πολιτική δεν είναι καριέρα, είναι η ίδια η ζωή... Πέραν αυτού είμαι πολύ νέα ακόμα για να διατυπώνω διδάγματα και ρητά, αλλά επιτρέψατέ μου να πω αυτό που εμπέδωσα νωρίς και με βίαιο τρόπο. Συμβόλαιο με το μέλλον ουδείς έκανε. Με αυτή την έννοια ζω αυτό που μου συμβαίνει. Με τα στραβά του και τα καλά του».
Η ίδια τονίζει ότι έχει εισπράξει «σεξισμό με το κουτάλι, ειρωνεία και μηδέν πολιτική συμπεριφορά», κάτι όμως που θεωρεί ότι υφίστανται οι γυναίκες ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων, ενώ για το περίφημο «ΤΣΕΟ» λέει: «Όλοι θέλουμε να μας θυμούνται για τις σοφές μας κουβέντες κι όχι για τις γκάφες μας. Η αλήθεια είναι ότι στεναχωρήθηκα διότι δεν ήταν λάθος από άγνοια. Αναρωτιόμουν συνέχεια 'πως μου ήρθε;'. Ε, μου ήρθε! Μετά συμφιλιώθηκα με το συμβάν. Μακάρι οι γκάφες όλων των πολιτικών να είναι έτσι ανθρώπινες. Άλλο να κάνεις 'λάθος' και να λες 'αποφοίτησα από το Columbia' κι άλλο να λες το CEO, 'Τσέο'».