Skip to main content

Κυβέρνηση και επενδύσεις: Και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ...

Το κακό μπορεί να λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά, καθώς η ανάγκη που υπάρχει για να έρθουν κεφάλαια από το εξωτερικό είναι μεγάλη.

Τελικώς, η κυβέρνηση θέλει ή όχι τις ξένες επενδύσεις; Το «ναι, υπό όρους», που απαντά η κυβέρνηση, είναι αυτονόητο – όπως και σε οποιαδήποτε άλλη ευνομούμενη χώρα – αρκεί να είναι και ευδιάκριτο. Διότι, δεν μπορεί να υποκρύπτει την α λα καρτ αποδοχή των προτάσεων που αφορούν σε projects. Σ' αυτή την περίπτωση, η κατάσταση περιπλέκεται και δύσκολα βγάζει κανείς άκρη.

Το χειρότερο; Δίνεις και λάθος στίγμα προς τα έξω, ακόμα και αν δεν το θέλεις εννοείται, για το ποια είναι η πολιτική σου, ως προς το θέμα. Στην περίπτωση μας, το κακό μπορεί να λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά, καθώς η ανάγκη που υπάρχει για να έρθουν κεφάλαια απ' το εξωτερικό και να τοποθετηθούν στην Ελλάδα, είναι κάτι παραπάνω από μεγάλη. Είναι αδήριτη.

Όλα τα παραπάνω, μπορεί να ακούγονται κοινότοπα, αλλά αν ρωτήσει κανείς τους υπουργούς της κυβέρνησης που συμμετείχαν στα τελευταία road shows στο Λονδίνο και όχι μόνο, θα διαπιστώσει ότι είναι παράλληλα και πολύ ουσιαστικά. Γιατί;

Φέτος, για πρώτη φορά μετά από χρόνια, κανείς από τους fund managers που έδωσαν το «παρών» σε αυτά τα events δεν ρώτησε αν η χώρα θα παραμείνει στο ευρώ ή αν υπάρχει θέμα πολιτικής σταθερότητας στο εσωτερικό της. Κι αυτό ήταν μεγάλη ανάσα για όλους. Κυρίως για τους Έλληνες επιχειρηματίες που είχαν μάθει να απολογούνται για τα «χίλια μύρια όσα», όλο αυτό το διάστημα.

Ποιο ήταν το φετινό βασικό ερώτημα; Ποια είναι η θέση της κυβέρνησης σας για τις ξένες επενδύσεις; Η αυτονόητη απάντηση, βεβαίως, θα ήταν: «θετική». Υπό τη βαριά σκιά των εξελίξεων με την Eldorado Gold, όμως και των περιπετειών στο Ελληνικό, κάθε άλλο παρά τέτοια ήταν.

Η σημερινή κυβέρνηση, δυόμιση χρόνια μετά την ανάληψη της εξουσίας, ακόμα δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι μια «παραπάνω» κουβέντα που θα ειπωθεί σε μια απομακρυσμένη περιοχή στην Ηπειρο, φτάνει σε κλάσματα δευτερολέπτου στη Νέα Υόρκη. Και το κακό που μπορεί να κάνει, είναι τεράστιο. Δεν μπορεί επίσης να καταλάβει ότι δεν μπορεί ακόμα να ταλαντεύεται μεταξύ ιδεολογικών δεσμεύσεων ρεαλισμού, όπως έγραφαν πρόσφατα οι New York Times.

Πρέπει να επιλέξει «στρατόπεδο». Δεν μπορεί να είναι «και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ». Τουλάχιστον σε αυτή τη φάση. Αργότερα, μπορεί, ιδιαίτερα όταν θα πλησιάζουν οι εκλογές. Τώρα όμως όχι. Για το καλό όλων μας...