Ο Πάπας Φραγκίσκος αγιοποίησε την εκ Σκοπίων Μητέρα Τερέζα και ετοιμάζεται να πράξει το ίδιο με έναν Κροάτη καρδινάλιο, τον Αλοΐσιο Στέπινατς, πρόσωπα αμφιλεγόμενα και για πολλούς μη διαθέτοντα τα κριτήρια αγιοποίησης, στην δε περίπτωση του Κροάτη καρδινάλιου, πρόκειται για εχθρό των Σέρβων, οι οποίοι πολλά του καταλογίζουν.
Ο Πάπας, αιτιολόγησε την απόφασή του για την Μητέρα Τερέζα, ότι «βοήθησε τους ανθρώπους που είχαν εξαντλήσει τις δυνάμεις τους, όσους είχαν εγκαταλειφθεί αδιάφορα και θα πέθαιναν στην άκρη του δρόμου». Εκφράσθηκαν πολλές αντιρρήσεις γι’ αυτήν την αγιοποίηση, και της αποδίδουν κατηγορίες για σχέσεις της με δικτάτορες, όπως ο Ντιβαλιέ και ο Ενβέρ Χότζα, αλλά και χρηματοδότηση των δραστηριοτήτων της από διεθνείς απατεώνες.
Το Βατικανό προτίθεται, σε λίγο καιρό, να αγιοποιήσει και το άλλο αμφιλεγόμενο πρόσωπο, τον Κροάτη καρδινάλιο Αλοΐσιο Στέπινατς, ο οποίος κατά την γερμανική Κατοχή «ευλόγησε» την εξόντωση σε στρατόπεδα συγκέντρωσης του τότε φιλοναζιστικού καθεστώτος της Κροατίας εκατοντάδων χιλιάδων Σέρβων ορθοδόξων, Εβραίων, κομμουνιστών και Ρομά. (Καταδικάστηκε μετά τον πόλεμο σε κάθειρξη 16 ετών το 1946 και έμεινε στη φυλακή επί πέντε χρόνια και σε κατ’ οίκον περιορισμό μέχρι τον θάνατό του, το 1960).
Ο Σταύρος Τζίμας, έγραψε προ ημερών στην Καθημερινή, ότι είναι πολλοί που υποστηρίζουν ότι στην μόνιμη σύγκρουση γεωπολιτικών συμφερόντων, η θρησκευτική επιρροή αποτελεί καθοριστικό παράγοντα και η μάχη για την εξάπλωσή της δίνεται σε όλα τα επίπεδα. Εν προκειμένω, το Βατικανό επιλέγει (και) τις αγιοποιήσεις για να δημιουργήσει ισχυρά προγεφυρώματα στην ανατολική ακτή της Αδριατικής, με προοπτική την περαιτέρω διείσδυση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στο θρησκευτικό μωσαϊκό της περιοχής και συνακόλουθα την ενίσχυση της δυτικής επιρροής.
Αυτό ακριβώς είναι εκείνο που τονίζω επί πολλά χρόνια, ότι η Δύση προκειμένου να «δέσει» γερά τους βαλκανικούς λαούς στο άρμα της μεταχειρίζεται εθνοτικά και θρησκευτικά κριτήρια. Ως προς τα πρώτα έχω γράψει κατ’ επανάληψη, πως όλες οι ενδείξεις οδηγούν στο συμπέρασμα πως είναι κατευθυνόμενη η αποποίηση των Σλάβων της εθνότητάς τους (Άλλοι έγιναν Μακεδόνες, άλλοι Θρακιώτες), ώστε στο θρησκευτικό μωσαϊκό, στην απόπειρα ισλαμοποίησης των Βαλκανίων, μπαίνει δυναμικά στο παιχνίδι και το Βατικανό. Οι Αλβανοί, γέμισαν την πλατεία κατά την αγιοποίηση της Μητέρας Τερέζας (η οποία στην πραγματικότητα ήταν κόρη Ελληνόβλαχου των Σκοπίων με Αλβανίδα μητέρα, με το βαπτιστικό όνομά της «Αγνή»), αφού ζούσαν ιστορικές στιγμές, κι ας ήσαν μουσουλμάνοι.
Η υπόθεση της μελλοντικής αγιοποίησης του Στέπινατς φέρνει αντιμέτωπους τόσο τους Σέρβους όσο και το Φανάρι. Ούτως ή άλλως, οι Σέρβοι δεν μπορούν να ξεχάσουν τους νεκρούς τους από τους Ουστάσι Κροάτες. Σύμφωνα με επιστολή του Γερμανού υποστρατήγου των «SS» Ernest Fick, στις 16.3.1944, προς τον Ραΐχσφίρερ Χάινριχ Χίμλερ οι Ούστασι στα στρατόπεδα του Γιασένοβατς σκότωσαν 600-700.000 Σέρβους.
Γράφει συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων: «Σύμφωνα με την προφορική γνωστοποίηση του «SS» Μπάγερ, πολιτικού ηγέτη στη διοίκηση V «SS» του ορεινού σώματος, η κατάσταση στην Κροατία, περιοχή της χερσονήσου των Βαλκανίων είναι η ακόλουθη: 1. Οι κομματικές ομάδες -Ούστασι- συμπαθούν τον καθολικισμό, είναι απείθαρχοι, με κακή εκπαίδευση ως προς τη μαχητικότητα, μερικώς αναξιόπιστοι. Είναι γνωστό ότι οδήγησαν περίπου 600-700.000 πολιτικώς αντίθετους (Σέρβους), σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως και τους «έσφαξαν» σύμφωνα με το βαλκανικό τρόπο (δηλ. Οθωμανικό τρόπο). Αγωνίζονται εναντίον των Τσέτνικ και των Παρτιζάνων. Θεωρούν τους εαυτούς τους «SS».
Τον Καρδινάλιό τους θέλει να αγιοποιήσει ο Πάπας. Οι Σέρβοι αντιδρούν, ως είναι φυσικό, ο δε πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος επισκέφθηκε το στρατόπεδο Γιασένοβατς στην Κροατία. Μια πρωτοβουλία έμμεσης αποδοκιμασίας της απόφασης του Βατικανού για τον Στέπινατς, αναγκάζοντας την πρόεδρο της Κροατίας, Κιτάροβιτς, να απολογηθεί λέγοντας πως «η αγιοποίηση δεν στρέφεται εναντίον κανενός, ακόμη και εναντίον του σερβικού λαού, αλλά έχει συμβολική έννοια, με την οποία εκφράζεται ο αγώνας εναντίον του κομμουνισμού ως ολοκληρωτικού καθεστώτος».
Εμείς, όλα αυτά τα παρακολουθούμε εκ του μακρόθεν λες και δεν μας ενδιαφέρουν -και μάλιστα άμεσα- τα συμβάντα. Και τα ακολουθούμε πάντα εκ των υστέρων από δυσμενή θέση, αντί να φροντίσουμε να τα συν-διαμορφώσουμε.
Ο Μακεδών