Skip to main content

Σαουλίδης: Κι όταν πουλάμε «μπιρ παρά», η χώρα μας ματώνει

Τι γίνεται με τα στεγαστικά δάνεια, που «καίνε» περισσότερο, καθώς πέρα από την χρηματική οφειλή, συνδέονται με την πρώτη κατοικία του δανειολήπτη;

του Αντωνίου Σαουλίδη*

Σίγουρα πρόκειται για το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει τη στιγμή αυτή ολόκληρη η ελληνική οικονομία. Ένα πρόβλημα με πολλές προεκτάσεις και πολλά ερωτήματα.

Ο δανεισμός, από οικονομικής πλευράς, αποτελεί το μοχλό της ανάπτυξης της οικονομίας. Από λογιστικής πλευράς, αποτελεί τα περιουσιακά στοιχεία των τραπεζών, δηλαδή των σημαντικότερων επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται σε κάθε κράτος. Είναι αποδεδειγμένα ένα αναπόσπαστο κομμάτι της οικονομικής δραστηριότητας της κοινωνίας.

Αυτό όμως που δημιουργεί το πρόβλημα για μία ακόμη φορά στην Ελλάδα, δεν είναι η αιτία του προβλήματος, δηλαδή η οικονομική ύφεση, αλλά η δομή του προβλήματος, δηλαδή τα συστατικά στοιχεία των κόκκινων δανείων. Το 26% των κόκκινων δανείων είναι στεγαστικά, ενώ το 9% είναι καταναλωτικά. Δηλαδή το 35% του κόκκινου δανεισμού δεν συνδέεται με την επιχειρηματική δραστηριότητα. Επίσης το 19% αφορά σε δάνεια μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Αυτό αφήνει ένα ποσοστό της τάξης του 46% για τα δάνεια μεγάλων επιχειρήσεων, τα οποία λόγω της φύσης τους είναι πιο διαχειρίσιμα.

Αυτό που συνάγεται από τα προηγούμενα, είναι πως το 26% των κόκκινων δανείων, δηλαδή τα στεγαστικά δάνεια, και τμήμα των δανείων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, δηλαδή του 19%, σχετίζονται με την κατοικία του δανειολήπτη. Τα μισά εξ’ αυτών αφορούν την πρώτη κατοικία. Δηλαδή, η μη αποπληρωμή του δανείου θα αφήσει τον δανειολήπτη και την οικογένειά του στο δρόμο!

Ο κόκκινος δανεισμός, ο οποίος αποτελεί το 53% του συνόλου του δανεισμού στη χώρα, δημιουργεί σωρευτικά προβλήματα στις ελληνικές τράπεζες, οι οποίες παρουσιάζουν συνεχώς νέες ζημίες και απώλειες, ανακυκλώνοντας και μεγεθύνοντας το πρόβλημα. Η λύση που δόθηκε από την κυβέρνηση είναι εύκολη για αυτούς αλλά επώδυνη για όλους τους υπολοίπους. Η πώληση των κόκκινων δανείων σε ξένα funds. Τα funds αγοράζουν το δάνειο σε τιμή δραματικά μικρότερη της πραγματικής αξίας του δανείου, αγγίζει έως και το 5% με βάση τη φύση του δανείου, αλλά «καθαρίζουν» την τράπεζα από αυτό το υψηλού κινδύνου περιουσιακό στοιχείο. Βέβαια αυτό συνεπάγεται πως αυτομάτως ο δανειολήπτης οφείλει πλέον σε έναν άλλον οργανισμό και όχι στην τράπεζα από την οποία απέκτησε το δάνειο!

Μέχρι αυτό το σημείο, και πέρα από την επέκταση του ξεπουλήματος ημεδαπών περιουσιών σε ξένους οργανισμούς, τα funds φαίνεται να λειτουργούν ευεργετικά στο τραπεζικό σύστημα, παρά τη σκληρή διαπραγμάτευση και το κόστος της. Μοιάζει να συμμαζεύουν κάπως τα πράγματα, όσον αφορά τη λειτουργία των τραπεζών, δίνοντάς τους μια ευκαιρία να επενδύσουν ορθότερα τα τραπεζικά τους διαθέσιμα και να ανακάμψουν.

Τι γίνεται όμως με τα στεγαστικά δάνεια; Τα δάνεια δηλαδή που «καίνε» περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο, καθώς πέρα από την χρηματική οφειλή συνδέονται και με την κατοικία του δανειολήπτη!

Η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως τα ξένα funds θα εποπτεύονται και θα ελέγχονται εξονυχιστικά από την τράπεζα της Ελλάδος. Βέβαια, ξεχνά να αναφέρει πως τα funds συνεχίζουν να αποτελούν ανεξάρτητους επενδυτικούς-κερδοσκοπικούς οργανισμούς, που για να συνεργαστούν με την κυβέρνηση, σίγουρα θα θέλουν να έχουν το πάνω χέρι στη διαπραγμάτευση και τη δυνατότητα μέσα από «παραθυράκια» να διασφαλίσουν το κέρδος τους.Το θέμα είναι πως σε όλα αυτά, οι δήθεν υπερασπιστές  του λαού, δεν προβλέπουν για τον δανειολήπτη κανέναν απολύτως λόγο! Κάποιοι παζαρεύουν την πώληση του σπιτιού του Έλληνα, χωρίς καν να τον ρωτήσουν!

Αλλά υπάρχει και το χειρότερο. Μία στα λόγια αριστερή κυβέρνηση, παρότι έχει ορίσει ή πρόκειται να ορίσει μία συγκεκριμένη τιμή πώλησης, για την εκάστοτε κατηγορία δανείου, δεν δίνει το δικαίωμα στον ίδιο τον ιδιοκτήτη-εγγυητή να αγοράσει το δάνειό του και μαζί το σπίτι του στην χαμηλή αυτή τιμή! Και όσο και αν η κυβέρνηση προσπαθεί να αποφύγει το κατηγορητήριο αυτό, η Ευρωπαϊκή επιτροπή, μέσω του ίδιου του προέδρου της, του κυρίου Γιούνκερ, διαψεύδει κατηγορηματικά πως η συγκεκριμένη απόφαση τέθηκε ως προαπαιτούμενο. Τονίζει πως τόσο ο νόμος Ν.4354/2015 όσο και η αναθεωρημένη έκδοσή του ήταν ξεκάθαρα στην ευχέρεια της ελληνικής κυβέρνησης!

Αν αυτό ισχύει, τότε μάλλον βρισκόμαστε σε μία από τις περιπτώσεις, στις οποίες η κυβέρνηση προσπάθησε να δελεάσει τη συμμετοχή των ξένων funds χωρίς να “λογαριάζει τον ξενοδόχο”. Είναι πολύ λογικό, αν σκεφτεί κανείς πως η Ευρωπαϊκή Eπιτροπή δεν έχει λόγο να πει ψέματα για κάτι τέτοιο. Δεν έχει να κρυφτεί ή να λογοδοτήσει στον ελληνικό λαό, ούτε έχει ανάγκη να τη συμπαθήσουν οι Έλληνες. Προφανώς αυτή είναι η επιλογή της κυβέρνησης της “αριστεράς”:  Να ξεπουλήσει “μπιρ παρά” την περιουσία των Ελλήνων για να ευημερίσουν οι αριθμοί των τραπεζών. Μερίδιο στην κατανομή της ευθύνης θα έχουν και οι υπόλοιποι εκπρόσωποι του λαού στο ελληνικό κοινοβούλιο όσο δεν λαμβάνουν θέση υπέρ της θεσμοθέτησης υποχρεωτικής πρότασης προς τον δανειολήπτη για εξαγορά ή τελική ρύθμιση του δανείου στην ίδια τιμή με αυτήν που έχει συμφωνηθεί με τους ξένους αγοραστές.

«Αριστερή» είναι και η επιλογή των ξένων funds, μετά την κατάρτιση του υπερταμείου και του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας. Αλλά αυτός ο όρος που έθεσε η κυβέρνηση, τείνει να ξεπεράσει τις όποιες δικαιολογίες για μονόδρομους και εξωτερικούς εκβιασμούς. Αυτή η απόφαση είναι μια ξεκάθαρη αντικοινωνική επιλογή, που βαρύνει εξ’ ολοκλήρου την κυβέρνηση, και μόνο αυτήν. Η πώληση των δανείων με αυτόν τον τρόπο σπρώχνει τους Έλληνες βορά στα νύχια των ξένων, χωρίς να τους δώσει ούτε την ευκαιρία να αμυνθούν.

Η απόφαση αυτή αγγίζει τα όρια του εκβιασμού σε χιλιάδες πολίτες, που έπεσαν θύματα της κρίσης και της «ικανότητας» των ελληνικών τραπεζών να αξιολογούν τη φερεγγυότητα των δανειοληπτών. Η κυβέρνηση παρά τις διακηρύξεις της για τις αριστερές πολιτικές της και τη διασφάλιση του συμφέροντος των απλών πολιτών, διαψεύδει η ίδια τον εαυτό της. Παρουσιάζει και στον πιο δύσπιστο το πραγματικό πρόσωπο των ανθρώπων που κυβερνούν την χώρα, αυτό του “Αρχοντοχωριάτη”.

* Ο Αντώνης Σαουλίδης είναι Δικήγορος, Αντιδήμαρχος Τεχνικών Έργων Νεάπολης Συκεών