Πώς ερμηνεύεται η διφορούμενη στάση της Βουλγαρίας, που πλέον απειλείται με υπέρογκες αποζημιώσεις, και τι θα επιδιώξει σήμερα στη Σόφια ο υπουργός Οικονομίας, Ενέργειας και Τουρισμού, κ. Μανιάτης.
Εντείνονται οι πιέσεις στη διπλωματική σκακιέρα για τον πετρελαιαγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη, καθώς η Ρωσία χάνει την υπομονή της και λοξοκοιτά και στην Τουρκία για εναλλακτικές λύσεις, η Βουλγαρία συνεχίζει να τηρεί διφορούμενη στάση και απειλείται με υψηλές ρήτρες, ενώ η Ελλάδα «ρίχνει» γέφυρες, για να αποτρέψει ακύρωση του έργου.
Το «κουβάρι» έχει μπλεχτεί άσχημα και απάντηση στο κρίσιμο ερώτημα, αν δηλαδή η Βουλγαρία επιθυμεί πραγματικά να μετάσχει στο project, θα επιχειρήσει να αναζητήσει και ο Έλληνας υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, κ. Γιάννης Μανιάτης, που βρίσκεται στη Σόφια και σήμερα θα έχει συνάντηση με τον υπουργό Οικονομίας, Ενέργειας και Τουρισμού, Τράικο Τράικοφ.
Επίσημη θέση της γειτονικής χώρας, πάντως, είναι ότι δεν μπορεί να απαντήσει αναφορικά με το τι θα κάνει, πριν καταστεί σαφές ότι το έργο είναι περιβαλλοντικά ασφαλές. Και για αυτό έχει ανατεθεί και σχετική μελέτη από την τοπική κυβέρνηση, προκειμένου να προσδιοριστούν οι πιθανοί περιβαλλοντικοί κίνδυνοι. Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι εν λόγω μελέτη δεν θα είναι έτοιμη παρά μόνο στα μέσα του 2011. Κάτι που σημαίνει ότι στην καλύτερη περίπτωση η καθυστέρηση στην έναρξη κατασκευής (εάν όλα πάνε καλά) του αγωγού θα είναι ίσως και της τάξης των 18 μηνών.
Αποζημιώσεις
Το γεγονός αυτό -καθόσον ερμηνεύεται από αναλυτές ως προσπάθεια παρελκυστικής τακτικής εκ μέρους της Βουλγαρίας, για την αποκόμιση όσο το δυνατό περισσότερων ωφελημάτων- ενδέχεται να στοιχίσει στη Σόφια καταβολή αποζημίωσης έως 300 εκατ., καθώς και την ανάληψη του κόστους που έχει πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα, εάν κριθεί υπαίτια σε πιθανή ματαίωση του έργου.
Την ίδια στιγμή η Ρωσία δείχνει να εκνευρίζεται από τις καθυστερήσεις που παρατηρούνται στο project και αφήνει να εννοηθεί πως δεν θα είχε αντίρρηση να προωθήσει, μαζί με την Τουρκία, τον αγωγό Σαμσούντα – Τσεϊχάν. Την περασμένη εβδομάδα, μάλιστα, ο πρόεδρος της Transneft, Nikolai Tokarev πρότεινε οι αγωγοί να συγχωνευθούν σε ένα consortium. Ένα τέτοιο εγχείρημα, πάντως, θεωρείται εντελώς παράλογο, δεδομένου ότι πρόκειται για δύο ανταγωνιστικούς πετρελαιαγωγούς. Η όλη κίνηση, στο πλαίσιο αυτό, ερμηνεύεται ως χειρονομία φιλοφρόνησης της Ρωσίας προς την Τουρκία, η οποία δέχθηκε να περάσει από τα χωρικά της ύδατα ο αγωγός αερίου South Stream, που σημαίνει πολλά για τους Ρώσους.
Αγωγός αερίου
Στη σημερινή του συνάντηση με τον κ. Τράικοφ, εξάλλου, ο κ. Μανιάτης εκτός από λεπτομέρειες για τον πετρελαιαγωγό, θα θέσει στο «τραπέζι» και το project του αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου, που θα συνδέει την Κομοτηνή με τη βουλγαρική πόλη Χάσκοβο. Για αυτό το έργο, μάλιστα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει εγκρίνει ποσό 40 εκατ. ευρώ, ενώ τα υπόλοιπα για την εκτέλεση της επένδυσης που θα φθάσει στα 120 εκατ. ευρώ, θα καλυφθούν από τις δύο μετέχουσες χώρες. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα μεγάλο μέρος των προβλεπόμενων δαπανών θα πρέπει να έχει γίνει μέχρι το τέλος του 2010, καθώς στόχος είναι ο αγωγός να έχει ολοκληρωθεί έως τις αρχές του 2013, το αργότερο.
Το «κουβάρι» έχει μπλεχτεί άσχημα και απάντηση στο κρίσιμο ερώτημα, αν δηλαδή η Βουλγαρία επιθυμεί πραγματικά να μετάσχει στο project, θα επιχειρήσει να αναζητήσει και ο Έλληνας υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, κ. Γιάννης Μανιάτης, που βρίσκεται στη Σόφια και σήμερα θα έχει συνάντηση με τον υπουργό Οικονομίας, Ενέργειας και Τουρισμού, Τράικο Τράικοφ.
Επίσημη θέση της γειτονικής χώρας, πάντως, είναι ότι δεν μπορεί να απαντήσει αναφορικά με το τι θα κάνει, πριν καταστεί σαφές ότι το έργο είναι περιβαλλοντικά ασφαλές. Και για αυτό έχει ανατεθεί και σχετική μελέτη από την τοπική κυβέρνηση, προκειμένου να προσδιοριστούν οι πιθανοί περιβαλλοντικοί κίνδυνοι. Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι εν λόγω μελέτη δεν θα είναι έτοιμη παρά μόνο στα μέσα του 2011. Κάτι που σημαίνει ότι στην καλύτερη περίπτωση η καθυστέρηση στην έναρξη κατασκευής (εάν όλα πάνε καλά) του αγωγού θα είναι ίσως και της τάξης των 18 μηνών.
Αποζημιώσεις
Το γεγονός αυτό -καθόσον ερμηνεύεται από αναλυτές ως προσπάθεια παρελκυστικής τακτικής εκ μέρους της Βουλγαρίας, για την αποκόμιση όσο το δυνατό περισσότερων ωφελημάτων- ενδέχεται να στοιχίσει στη Σόφια καταβολή αποζημίωσης έως 300 εκατ., καθώς και την ανάληψη του κόστους που έχει πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα, εάν κριθεί υπαίτια σε πιθανή ματαίωση του έργου.
Την ίδια στιγμή η Ρωσία δείχνει να εκνευρίζεται από τις καθυστερήσεις που παρατηρούνται στο project και αφήνει να εννοηθεί πως δεν θα είχε αντίρρηση να προωθήσει, μαζί με την Τουρκία, τον αγωγό Σαμσούντα – Τσεϊχάν. Την περασμένη εβδομάδα, μάλιστα, ο πρόεδρος της Transneft, Nikolai Tokarev πρότεινε οι αγωγοί να συγχωνευθούν σε ένα consortium. Ένα τέτοιο εγχείρημα, πάντως, θεωρείται εντελώς παράλογο, δεδομένου ότι πρόκειται για δύο ανταγωνιστικούς πετρελαιαγωγούς. Η όλη κίνηση, στο πλαίσιο αυτό, ερμηνεύεται ως χειρονομία φιλοφρόνησης της Ρωσίας προς την Τουρκία, η οποία δέχθηκε να περάσει από τα χωρικά της ύδατα ο αγωγός αερίου South Stream, που σημαίνει πολλά για τους Ρώσους.
Αγωγός αερίου
Στη σημερινή του συνάντηση με τον κ. Τράικοφ, εξάλλου, ο κ. Μανιάτης εκτός από λεπτομέρειες για τον πετρελαιαγωγό, θα θέσει στο «τραπέζι» και το project του αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου, που θα συνδέει την Κομοτηνή με τη βουλγαρική πόλη Χάσκοβο. Για αυτό το έργο, μάλιστα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει εγκρίνει ποσό 40 εκατ. ευρώ, ενώ τα υπόλοιπα για την εκτέλεση της επένδυσης που θα φθάσει στα 120 εκατ. ευρώ, θα καλυφθούν από τις δύο μετέχουσες χώρες. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα μεγάλο μέρος των προβλεπόμενων δαπανών θα πρέπει να έχει γίνει μέχρι το τέλος του 2010, καθώς στόχος είναι ο αγωγός να έχει ολοκληρωθεί έως τις αρχές του 2013, το αργότερο.