του Χάρη Κυπριανίδη*
Και εγένετο με ψήφο στο Κοινοβούλιο η Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης. Ο Οργανισμός Εργατικού Δυναμικού Ελλάδας, ο γνωστός σε όλους ΟΑΕΔ μετατράπηκε σε Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης, όπως προβλέπει και το σχετικό νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας που πρόσφατα ψηφίστηκε στη Βουλή.
Η κυβέρνηση δια του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη αλλά και του αρμόδιου υπουργού Κωστή Χατζηδάκη κάνουν λόγο για αναβάθμιση και εκσυγχρονισμό του Οργανισμού. Θα συμβεί όμως κάτι τέτοιο στην πράξη;
Η ΓΣΕΕ μέσα από ένα πολυσέλιδο εμπεριστατωμένο και τεκμηριωμένο υπόμνημα εξέφρασε τις διαφωνίες της και τους προβληματισμούς της επί της συγκεκριμένης πρότασης. Καταρχάς, από το όνομα φαίνεται η αποδυνάμωση. Από Οργανισμός μετατρέπεται σε μια Υπηρεσία, με ό,τι αυτό συνειρμικά σημαίνει για τον καθένα.
Η μετεξέλιξη αυτή του ΟΑΕΔ όπως έχει παρατηρήσει η ΓΣΕΕ μάς γυρίζει πενήντα χρόνια πίσω, τότε που δημιουργήθηκε το 1969 και γίνονται βήματα πίσω σε σχέση με την μεγάλη εσωτερική μεταρρύθμιση που επιτεύχθηκε με στόχο την μετατροπή του από απλό εργαλείο εφαρμογής των κυβερνητικών πολιτικών για την απασχόληση σε οργανισμό διαμεσολαβητικής παρέμβασης στις αγορές εργασίας, μέσα από την ενεργό και καθοριστική συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων -οργανώσεων εργαζομένων και εργοδοτών- στην διοίκηση του Οργανισμού. Κάτι, που όπως αποδείχτηκε δεν αποτελούσε απλή καινοτομία για την εποχή αλλά έδινε στον ΟΑΕΔ ουσιαστικό ρόλο για την ανάπτυξη πολιτικών που ενίσχυαν την εργασία και παράλληλα αντιμετώπιζαν την ανεργία.
Ειδικότερα δε, ο περιορισμός της συμμετοχής των κοινωνικών εταίρων στην διοίκηση της νέας ΔΥΠΑ και η μετατροπή της σε συμβολική παρουσία, υπό απόλυτο κυβερνητικό έλεγχο, συνιστά οπισθοδρόμηση και παραίτηση του νέου φορέα από ουσιαστικές δυνατότητες διαμεσολαβητικής παρέμβασης στις αγορές εργασίας. Ταυτόχρονα, η πρόβλεψη για ίδρυση «Συμβουλίου των Κοινωνικών Εταίρων» με αποκλειστικό γνωμοδοτικό χαρακτήρα, χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες και δυνατότητα παρέμβασης και η ισότιμη εκπροσώπηση της ΓΣΕΕ με τους εργοδοτικούς φορείς, την ώρα που τα κονδύλια θα προέρχονται κατά 90% από τους εργαζόμενους και μόλις κατά 10% από τους εργοδότες, αντικατοπτρίζει την προσπάθεια που γίνεται διαχρονικά να χαμηλώσει η φωνή της εκπροσώπησης του κόσμου της μισθωτής εργασίας.
Αντίστοιχες είναι οι διαφωνίες μας και σε ό,τι αφορά το πλαίσιο παροχής υπηρεσιών στους αναζητούντες εργασία. Οι πολιτικές προώθησης της απασχόλησης, εκτός από αποτελεσματικές, είναι αναγκαίο να είναι και κοινωνικά δίκαιες και σε αυτό το πεδίο απαιτούνται καίριες παρεμβάσεις, ακολουθώντας ανάλογες καθιερωμένες καλές πρακτικές, όπως επισημαίνει άλλωστε και η ΓΣΕΕ στο υπόμνημα που κατέθεσε.
Σε μια νέα περίοδο κρίσης: ενεργειακής, πληθωριστικής και ακρίβειας είναι αναγκαίο να ενισχυθούν οι εργαζόμενοι, καθώς το εργατικό δυναμικό αποτελεί το αγοραστικό κοινό που στηρίζει την πραγματική οικονομία.
Το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας έρχεται σε μια περίοδο που βρίσκεται σε εξέλιξη η συζήτηση για την αύξηση του κατώτατου μισθού, αύξηση αναγκαία και απαραίτητη, καθώς ο μισθός δεν φτάνει και ο λογαριασμός δεν βγαίνει. Εδώ, φαίνεται και το χάσμα που υπάρχει μεταξύ των κοινωνικών φορέων και των αντίστοιχων εργοδοτικών. Εμείς διεκδικούμε αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ και απευθείας έναρξη του διαλόγου για την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας και οι εργοδότες προτείνουν αύξηση 3-4%. Το ποσό που προτείνει η ΓΣΕΕ δεν είναι αυθαίρετο αλλά τεκμηριωμένο και εμπεριστατωμένο σε συνάρτηση με την ακρίβεια, τις αυξήσεις που εδώ και χρόνια δεν έγιναν στην Ελλάδα των μνημονίων και της κρίσης, τους κατώτατους μισθούς στην Ευρώπη και κυρίως την δυνατότητα που δεν έχουν πλέον οι εργαζόμενοι να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους, στερούμενοι πλέον των βασικών και κόβοντας από παντού: ψυχαγωγία, διασκέδαση, θέρμανση, φαγητό, ποιότητα ζωής.
Οι εργαζόμενοι τόσα χρόνια βάζουν πλάτη σε διαδοχικές κρίσεις για τις οποίες δεν ευθύνονται οι ίδιοι. Αντιμετωπίζονται ως το «πρόβλημα» και όχι η λύση. Οι εργαζόμενοι έχουν φωνή, διεκδικούν και πετυχαίνουν. Δεν απαιτούν κάτι παράλογο. Αλλά βασικά δικαιώματά τους και κυρίως, να ζήσουν με αξιοπρέπεια.
* O Χάρης Κυπριανίδης είναι πρόεδρος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Θεσσαλονίκης