Έχει συνδεθεί άρρηκτα με την ιστορία του ΠΑΟΚ αποτελώντας για πολλά χρόνια την επίσημη «φωνή» του Δικεφάλου του Βορρά.
Μετά από δύο δεκαετίες κοινής πορείας με τους «ασπρόμαυρους» και τη φετινή κατάκτηση του νταμπλ αποφάσισε να αφήσει την αγαπημένη του ομάδα, για να δώσει τη μάχη στην αρένα της πολιτικής, θέτοντας υποψηφιότητα στην Α' εκλογική περιφέρεια Θεσσαλονίκης με το Κίνημα Αλλαγής.
«Είναι σαν να σε καλεί η Εθνική Ελλάδας» απαντά στη Voria.gr ο Κυριάκος Κυριάκος ερωτηθείς για την απόφασή του να ασχοληθεί με τα κοινά. Ο άλλοτε Διευθυντής Επικοινωνίας της ΠΑΕ ΠΑΟΚ δηλώνει ότι «ξεβολεύτηκε» για να κατέβει στην πολιτική, κάνει λόγο για «χτυπήματα κάτω από τη μέση» που δέχθηκε κατά την προεκλογική του εκστρατεία λόγω της σχέσης του με τον Δικέφαλο, μιλά για τον Ιβάν Σαββίδη, τα σενάρια μετεκλογικών συνεργασιών και το όραμά του για την «ευρωπαϊκή» Θεσσαλονίκη.
-Γιατί επιλέξατε να μεταπηδήσετε από τον χώρο του αθλητισμού στην πολιτική και μάλιστα σε μια ιδανική συγκυρία για την καριέρα σας στον ΠΑΟΚ;
Η απόφασή μου να αφήσω τη θέση του διευθυντή Επικοινωνίας της ΠΑΕ ΠΑΟΚ είχε παρθεί εδώ και μήνες, ωστόσο έγινε γνωστή λίγες ημέρες μετά την κατάκτηση του πρώτου νταμπλ στην ιστορία της ομάδας και συνέπεσε χρονικά με την αποδοχή της τιμητικής πρότασης που μου έγινε από την πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ Φώφη Γεννήματα. Αποφάσισα να θέσω την εργασιακή μου εμπειρία και τα ένσημα 20 ολόκληρων ετών στην διάθεση της κοινωνίας σε μια προσπάθεια να βοηθήσω όσο μπορώ στην αναγέννηση του ΠΑΣΟΚ και την αναβάθμιση της πολιτικής ζωής.
Προσωπικά «ξεβολεύτηκα» για να ασχοληθώ με την πολιτική. Θεωρούσα πάντα και εξακολουθώ να θεωρώ πως όταν σε καλεί είναι καθήκον σου να μπαίνεις στη μάχη της Δημοκρατίας χωρίς δεύτερες σκέψεις. Είναι σαν να σε καλεί η Εθνική Ελλάδας. Αισθάνθηκα υποχρεωμένος να μπω στην μάχη σε μια δύσκολη εποχή για τον χώρο που εκπροσωπώ. Άλλωστε αυτή η μάχη είναι η μάχη της γενιάς μας για να μην ζήσουμε χειρότερα από τους γονείς μας. Δεν πρέπει να λείψει κάνεις.
-Το όνομά σας έχει συνδεθεί άρρηκτα με το ποδοσφαιρικό σωματείο του ΠΑΟΚ. Ποντάρετε ή φοβάστε την οπαδική ψήφο;
Τίποτα από τα δυο. Είμαι μια αυτόνομη προσωπικότητα. Είμαι ο Κυριάκος Κυριάκος που υπηρέτησα για περισσότερα από είκοσι ολόκληρα χρόνια την ομάδα που αγαπώ, τον ΠΑΟΚ, με έναν τρόπο που κέρδισε γενική αποδοχή νομίζω και σήμερα θέλω να υπηρετήσω την κοινωνία και την πόλη που λατρεύω μέσα από τη συμμετοχή μου στο ψηφοδέλτιο του ΚΙΝΑΛ- ΠΑΣΟΚ που ψηφίζω από ηλικία 18 ετών και που πάντα πίστευα και πιστεύω πως είναι η μοναδική υπεύθυνη πολιτική δύναμη που ανέδειξε η μεταπολίτευση.
Αν και τις 30 αυτές ημέρες της προεκλογικής μου εκστρατείας δέχτηκα πολλά χτυπήματα κάτω από τη μέση για τη σχέση μου με τον ΠΑΟΚ, ποτέ δεν το έκανα γνωστό για να ενεργοποιήσω οπαδικά αισθήματα. Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ έχουν κρίση και μπορούν να κρίνουν το έργο και τις προτάσεις μου, όπως συμβαίνει και με τους οπαδούς άλλων ομάδων. Είναι πάνω και πρώτα από όλα ενεργοί πολίτες που θέλουν το καλύτερο για τους ίδιους και τις οικογένειές τους.
-Μιλήσατε με τον κ. Σαββίδη σχετικά την απόφασή σας να πολιτευτείτε; Θα σας στηρίξει;
Φυσικά και ενημέρωσα τον Ιβάν Σαββίδη, έναν άνθρωπο με τον οποίο συνεργαζόμουν μέχρι πρόσφατα για χρόνια για την πρόταση που μου έγινε και φυσικά ζήτησα την άποψή του για το εγχείρημά μου και την νέα μου αυτή προσπάθεια. Χαίρομαι που κατάλαβε και την ανάγκη μου να σταματήσω από το ποδόσφαιρο και να προσπαθήσω να βοηθήσω τον χώρο που εγώ πρεσβεύω πολιτικά, την Κεντροαριστερά και το ΠΑΣΟΚ. Η σχέση μας δεν είναι πλέον επαγγελματική, αλλά οι συναισθηματικοί δεσμοί που χτίστηκαν σε δυσκολίες είναι ισχυροί και φαντάζομαι θα χαρεί με τη χαρά μου αν εκλεγώ.
-Τι σας έχει κάνει μέχρι τώρα μεγαλύτερη εντύπωση στη διάρκεια της πρώτης προεκλογικής εκστρατείας σας;
Η ανάγκη του κόσμου να ακούσει από τους πολιτικούς τα αυτονόητα. Ειδικότερα στο κοινό που απευθύνομαι, η ανάγκη του κάθε ψηφοφόρου του ΠΑΣΟΚ να νιώσει υπερήφανος για τους ανθρώπους που εκπροσωπούν το χώρο. Μέχρι σήμερα οι πολιτικές ελίτ του τόπου αντιμετωπίζουν τους ψηφοφόρους ως… άβουλα πλάσματα και τους θυμούνται κάθε τέσσερα χρόνια ανασύροντας χάρτινες λίστες από τα συρτάρια τους. Πολιτικοί που έχασαν κάθε επαφή με την βάση και την κοινωνία. Πολιτικοί που γύρισαν την πλάτη στους πολίτες.
Η μεγαλύτερη εντύπωση μου προκλήθηκε όταν σε μια συζήτηση με φίλους ανέφερα πως το δικό μου πολιτικό γραφείο θα είναι ανοικτό για τον κόσμο και ότι θα πραγματοποιώ τακτικές συναντήσεις για να ενημερώνομαι για τα προβλήματα της πόλης και των ανθρώπων της. Μια γυναίκα λοιπόν, μου είπε “Αυτό θέλουμε. Θέλουμε τον βουλευτή μας. Να μπορούμε να του μιλάμε και στη διάρκεια της τετραετίας, ακόμη κι αν δεν λύσει τα προβλήματα. Απλά να τα ακούει». Κατάλαβα λοιπόν πως ο κόσμος έχει ανάγκη από τα αυτονόητα. Αυτή την πολιτική άλλωστε προτείνω. Την πολιτική… αλλιώς. Την αντίθετη πολιτική στάση που ακολουθείται μέχρι σήμερα ακόμα και από ανθρώπους του χώρου μου και έχει αναγκάσει τον κόσμο να αποστραφεί την πολιτική και τους πολιτικούς. Για μένα η πολιτική είναι η λύση στο πρόβλημα. Και υπόσχομαι πως όσο περνά από το χέρι μου θα επιδιώξω την επανένωση με την κοινωνία. Αυτός ο πολιτικός θέλω να γίνω, εκείνος που έχει μεγαλύτερα αυτιά απ’ ότι στόμα και μεγαλύτερη διάθεση απ’ ότι καρέκλα!
-Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για έναν νέο άνθρωπο που αποφασίζει να δραστηριοποιηθεί με την πολιτική σε μια χώρα που βιώνει μια δεκαετή κρίση;
Θεωρώ πως το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι αξιακό. Η κρίση στους θεσμούς, η αποστροφή από την πολιτική. Ειδικότερα όταν αυτό συμβαίνει σε ανθρώπους της γενιάς μου. Τριαντάρηδες και σαραντάρηδες που επιλέγουν την παραλία παρά να ψηφίσουν για εκείνους που ούτως ή άλλως θα καθορίσουν το μέλλον τους. Τους καλώ λοιπόν σε αυτές τις εκλογές να λειτουργήσουν… αλλιώς. Να στηρίξουν την γενιά τους και να πάρουν με την ψήφο τους την κατάσταση στα χέρια τους.
-Με ποιο κόμμα θεωρείτε πιθανότερη τη συνεργασία του ΚΙΝΑΛ μετεκλογικά, με τον ΣΥΡΙΖΑ ή με τη ΝΔ; Δεν είναι λίγοι που ερμήνευσαν τη διάσταση της κ. Γεννηματά με τον Βενιζέλο ως κλείσιμο ματιού προς τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το ΚΙΝΑΛ είναι το πρώτο κόμμα που έκανε πράξη την συνεργασία και την συνεννόηση για το καλό του τόπου. Και λοιδορήθηκε και χτυπήθηκε για αυτή την υπεύθυνη στάση του, την ώρα που ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ είχαν συνεργαστεί στις πλατείες των αγανακτισμένων, και στα αντιμνημονιακά βράδια στα Ζάππεια. Βάζουμε τέλος στο αυτομαστίγωμα και την εσωστρέφεια λοιπόν. Το ΚΙΝΑΛ έχει καταθέσει το σχέδιό του για την οριστική έξοδο της χώρας από την κρίση, ένα σχέδιο ρεαλιστικό, κοστολογημένο, κοινωνικό, προοδευτικό. Όταν λάβουμε την τρίτη εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, γιατί θα την λάβουμε ως τρίτη πολιτική δύναμη, τότε θα αναγκάσουμε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ να συνεργαστούν. Ευρεία κυβερνητική συμμαχία με συμμετοχή όλων, με βάση το πρόγραμμα του ΚΙΝΑΛ ή ξανά εκλογές με νέο εκλογικό νόμο. Δεν μας ανήκει αυτός ο ψυχαναγκασμός. Δικός μας στόχος είναι να είναι σύντομα η πρόταση του ΚΙΝΑΛ η ασφαλέστερη και επικρατέστερη κυβερνητική πρόταση. Αυτό θα γίνει σε βάθος τετραετίας. Σε ό,τι αφορά το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας μακριά από εμένα οι αναλύσεις επί… σεναρίων. Μετά από μια δεκαετία αυτομαστιγώματος του χώρου, αυτο-ισοπέδωσης, αρνούμαι να χαρίσω έστω άλλο ένα λεπτό εσωστρέφειας δικής μας στους αντιπάλους μας.
-Ποιο πρόβλημα στην Α΄ Θεσσαλονίκης θεωρείτε ότι πρέπει να λυθεί κατά προτεραιότητα και τι σκοπεύετε να κάνετε εσείς προς αυτή την κατεύθυνση αν οι πολίτες σας τιμήσουν με τις ψήφους τους και σας στείλουν στα κοινοβουλευτικά έδρανα;
Η Θεσσαλονίκη έχει πολλά προβλήματα (ανεργία, υποανάπτυξη, απουσία Μέσω Μαζικής Μεταφοράς, απουσία συνεργασίας για την κοινή αντιμετώπιση μεγάλων ζητημάτων) και όχι μόνο ένα. Και σίγουρα όλα είναι σημαντικά. Επιδίωξή μου είναι αμέσως μετά την εκλογή μου να προτείνω το σχέδιο της μπλε ανάπτυξης που βρίσκω ιδανικό για μια πόλη σαν τη Θεσσαλονίκη, με κίνητρα στις επιχειρήσεις να απορροφούν τους κορυφαίους νέους επιστήμονες από το ΑΠΘ και το Πανεπιστήμιο Μακεδονία. Να προτείνω το όραμά μου για έναν Αστικό Επανασχεδιασμό με άξονα την Δυτική Είσοδο της πόλης. Η πρώτη εικόνα του επισκέπτη στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας, πρέπει να είναι επιβλητική, αναπτυξιακή, σύγχρονη. Η Θεσσαλονίκη οφείλει να σταματήσει να έχει πρότυπο την Αθήνα και να κοιτάξει το Δουβλίνο, την Κοπεγχάγη, την Αμβέρσα. Η δυναμική της πόλης και το ανθρώπινο δυναμικό της είναι ανεξάντλητα.