Skip to main content

Κορωνοϊός: Στα 1.061 τα κρούσματα στην Ελλάδα - 32 νεκροί, 69 σε ΜΕΘ

Τέσσερις νέοι θάνατοι καταγράφηκαν στη χώρα το τελευταίο 24ωρο, με τον συνολικό αριθμό των ανθρώπων που κατέληξαν να ανέρχεται στους 32.

Ξεπέρασαν τα 1.000 τα κρούσματα κορωνοϊού στην Ελλάδα, καθώς το τελευταίο 24ωρο επιβεβαιώθηκαν 95 νέα κρούσματα.

Σύμφωνα με τον καθηγητή λοιμωξιολόγο, Σωτήρη Τσιόδρα, τα κρούσματα στη χώρα ανέρχονται πλέον σε 1.061.

Τέσσερις νέοι θάνατοι καταγράφηκαν στη χώρα το τελευταίο 24ωρο, με τον συνολικό αριθμό των ανθρώπων που κατέληξαν από τις επιπλοκές του κορωνοϊού από την αρχή της πανδημίας να ανέρχεται σε 32. Από τους θανόντες, οι 25 είναι άνδρες και οι 7 γυναίκες, ενώ η μέση ηλικία των ασθενών που κατέληξαν είναι τα 73 έτη.

Συνολικά, 69 ασθενείς νοσηλεύονται σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας διασωληνωμένοι. Ο μέσος όρος ηλικίας τους είναι τα 66 έτη και οι 57 είναι άνδρες, ενώ οι 12 γυναίκες.

Από τους ασθενείς που νοσηλεύονται οι 47 είναι άνω των 65 ετών ή έχουν υποκείμενο νόσημα.

Σύμφωνα με τον κ. Τσιόδρα, έχουν γίνει έως σήμερα 14.363 διαγνωστικά τεστ.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, έως σήμερα έχουν επιβεβαιωθεί 621.000 κρούσματα κορωνοϊού, έχουν καταγραφεί 28.600 θάνατοι, ενώ 137.000 ανέρρωσαν.

Εμφάνιση συμπτωμάτων και χρόνος νοσηλείας

Με τα μέχρι τώρα δημοσιευμένα παγκόσμια δεδομένα, ο μέσος χρόνος από την έναρξη συμπτωμάτων για να παρουσιάσει κανείς ανησυχητικά συμπτώματα, όπως η δυσκολία στην αναπνοή, είναι  πέντε μέρες τουλάχιστον, ενώ μέχρι τη νοσηλεία, όταν αυτή είναι  απαραίτητη, είναι 7 μέρες, σημείωσε ο καθηγητής και πρόσθεσε:

«Για το τραγικό γεγονός του θανάτου, είναι περίπου 14 με 20 μέρες, με εξαίρεση τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Για αυτούς που μπαίνουν στο νοσοκομείο, μέση διάρκεια παραμονής είναι  περίπου 10 ημέρες στα διεθνή δεδομένα. Όντως, στα νοσοκομεία μας η ενδιάμεση τιμή νοσηλείας είναι  10 μέρες, ενώ η διάρκεια νοσηλείας για ασθενείς με πλήρη επεξεργασία των δεδομένων, έχει κυμανθεί από 1 έως και περισσότερες από 15 ημέρες».

Ο κ. Τσιόδρας αναφέρθηκε και στο νοσηλευτικό προσωπικό της χώρας και το υπόλοιπο νοσοκομειακό προσωπικό τονίζοντας πως «είναι καθημερινά δίπλα στους ασθενείς με απαράμιλλη αυτοθυσία και αυταπάρνηση» και πως «έχουν υπερβάλλει εαυτούς για τη φροντίδα των ασθενών».

Ψυχολογική υποστήριξη

Ο καθηγητής λοιμωξιολόγος αναφέρθηκε και στην ψυχολογική στήριξη όλων, λέγοντας πως είναι «πολύ σύνηθες και φυσιολογικό να έχουμε ανησυχία και φόβο για τον εαυτό μας ή τα αγαπημένα μας πρόσωπα, για πιθανή εκδήλωση της ασθένειας και τη μετάδοσή της, καθώς και για τη βαρύτητα και την έκβασή της».

«Επίσης», συμπλήρωσε, «η μειωμένη επαφή με άλλα άτομα διαταράσσει την καθημερινότητά μας. Όλοι μας αισθανόμαστε τον σημαντικό περιορισμό της προσωπικής μας ελευθερίας, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε εντάσεις. Και οι ίδιοι οι ασθενείς, καθώς και μέλη της οικογένειάς τους, μπορεί να νιώθουν στιγματισμένοι από ανθρώπους που φοβούνται ότι θα κολλήσουν από αυτούς τον ιό» τόνισε ο κ. Τσιόδρας.

Στο πλαίσιο αυτό, ο καθηγητής παρέθεσε κάποιες πρακτικές συμβουλές από την ιστοσελίδα του ΕΟΔΥ και του Πανεπιστημίου, για τον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, αλλά και τη στήριξη της ψυχικής υγείας.

«Να προτιμούμε την έγκυρη ενημέρωση, να περιορίσουμε την επαναλαμβανόμενη και ασταμάτητη έκθεση σε ειδήσεις, η οποία αυξάνει τα επίπεδα άγχους και δυσφορίας και μπορεί να αποτελέσει και πηγή παραπληροφόρησης» είπε και πρόσθεσε: «Να διατηρήσουμε την επικοινωνία μας με τους σημαντικούς για εμάς ανθρώπους, την οικογένειά μας, τους φίλους μας. Η επικοινωνία δημιουργεί ένα ισχυρό δίκτυο ψυχικής προστασίας που μας στηρίζει. Ο ψυχισμός του κάθε ατόμου δοκιμάζεται σημαντικά αυτή την εποχή. Επίσης, να φροντίσουμε για μια ισορροπημένη διατροφή, αποφυγή κατανάλωσης αλκοόλ και καπνίσματος, ιδιαίτερα τώρα που σε πολλές οικογένειες που έχουν παιδάκια, τα παιδιά είναι στο σπίτι   και επαρκή ξεκούραση και σωματική άσκηση, όσο είναι αυτό δυνατόν, εντός του σπιτιού».

Είναι μια νόσος που μας αφορά όλους, εμάς και τους αγαπημένους μας, σημείωσε ο κ. Τσιόδρας. «Πολλοί λίγοι έχουν ανοσία από τη νόσο και δεν πρέπει αυτό να χαλάσει την επικοινωνία μας με τους άλλους. Αυτή μπορεί και πρέπει να διατηρηθεί. Η κοινωνική απόσταση, η αποστασιοποίηση, όπως τη λέμε, δε μπορεί και δεν πρέπει να σημαίνει κοινωνική απομόνωση, ούτε μοναξιά. Έχουμε τους τρόπους να μην βγούμε φοβισμένοι και χαμένοι, αλλά να βγούμε νικητές από όλη αυτή την περιπέτεια».