Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν συμμετέχει στις εκλογές απλά για να καταγράψει τις δυνάμεις της αλλά με στόχο να εκπροσωπήσει τα συμφέροντα της εργαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας, υπογραμμίζει σε συνέντευξη που παραχώρησε στη Voria.gr ο ακαδημαϊκός και Ιστορικός, υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Δημήτρης Κουσουρής.
Ο κ. Κουσουρής αναλύει τους λόγους για τους οποίους το μέτωπο της Αριστεράς συμμετέχει στις εκλογές της 21ης Μαΐου τονίζοντας ότι «σε μια περίοδο κατά την οποία η ικανοποίηση των αναγκών των εργαζομένων εκλείπει είτε υπηρετείται με το χαρτζιλίκι επιδομάτων, κουπονιών και βάουτσερς ή, στην καλύτερη περίπτωση, παραπέμπεται για τη δευτέρα παρουσία μιας "άλλης" κοινωνίας που μέλλει να έρθει, η στήριξη των ψηφοδελτίων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ εκφράζει την επείγουσα ανάγκη ανεξάρτητης και ακηδεμόνευτης έκφρασης μιας πολιτικής στην υπηρεσία των αναγκών και των δικαιωμάτων της πλειοψηφίας».
Παράλληλα τονίζει ότι για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ η αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα από τα στοιχεία ενός ευρύτερου μεταβατικού προγράμματος που έχει καταθέσει, επισημαίνοντας πως μεταξύ άλλων «το σχέδιο της επόμενης μέρας συμπεριλαμβάνει την υιοθέτηση ενός προγράμματος δημόσιων επενδύσεων και εθνικοποιήσεων ζωτικών τομέων της οικονομίας αλλά και αναδιάταξη των διεθνών δεσμών και συμμαχιών».
Βάλλει κατά της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ λέγοντας ότι «οι δυο βασικοί πυλώνες του πολιτικού συστήματος έχουν μετατοπιστεί δραματικά προς τα δεξιά», ενώ εξαπολύει πυρά και ενάντια στο ΜέΡΑ25 υπογραμμίζοντας πως «όσο ο πολιτικος του ορίζοντας παραμένει αυτός μιας μεταρρυθμισμένης ΕΕ με κεϋνσιανή διαχείριση και πράσινη ανάπτυξη, τότε η όποια πολιτικη του στόχευση δεν μπορεί να υπερβεί τον ρόλο του δεκανικιού ή του αριστερού άλλοθι της όποιας εκδοχής νεοφιλελεύθερης κεντροαριστεράς».
Τέλος, ερωτηθείς για το μπλόκο στα φασιστικά κόμματα, έχοντας και ο ίδιος πέσει θύμα δολοφονικής επίθεσης από τη Χρυσή Αυγή το 1998 (κατέθεσε στη δίκη της Χρυσής Αυγής) λέει πως «η δικαστική απαγόρευση των φασιστικών μορφωμάτων και οι όροι με τους οποίους αυτή συντελέστηκε προεικάζουν μάλλον την ολοκλήρωση μιας ακροδεξιάς, αυταρχικής και αντιδημοκρατικής στροφής της ΝΔ, και στενεύουν τα όρια του πολιτικού συστήματος, παρά το θωρακίζουν απέναντι τον φασισμό».
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατεβαίνει σε ακόμη μία εκλογική μάχη από το 2009, χωρίς μέχρι στιγμής να έχει καταφέρει να μπει στη Βουλή. Ποια είναι η στόχευσή σας στις εκλογές της 21ης Μαΐου; Θεωρείτε ότι υπάρχει περιθώριο ανόδου των εκλογικών ποσοστών σας; Πώς απαντάτε σε όσους θεωρούν ότι η ψήφος σε ένα κόμμα που ενδεχομένως θα είναι εκτός Βουλής είναι «χαμένη»;
Τα εκλογικά συστήματα, ακόμα και το σημερινό που είναι το αναλογικότερο όλων όσων έχουν δοκιμαστεί πρόσφατα, είναι σχεδιασμένα για να παραποιούν τη λαϊκή βούληση κι έτσι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έμεινε εκτός Βουλής ακόμα και όταν το ποσοστό της κανονικά αντιστοιχούσε σε 3-4 ή και παραπάνω κοινοβουλευτικές έδρες. Εν τω μεταξύ, η τελευταία τετραετία σφραγίστηκε από μια ανοιχτή επιχείρηση περιστολής και ελέγχου της δημοκρατίας στην Ελλάδα με τις υποκλοπές π.χ. της επικοινωνίας πολιτικών αντιπάλων της κυβέρνησης από την ΕΥΠ του Μητσοτάκη, ή με τον έλεγχο και της χειραγώγηση των μεγάλων ΜΜΕ, όπως δηλώνει και η κατρακύλα της χώρας τελευταία θέση της ΕΕ και στην 108η παγκοσμίως στη σχετική ετήσια έκθεση των Δημοσιογραφων χωρίς Σύνορα για την ελευθερία του Τύπου. Ακόμα και στο ναρκοθετημένο πεδίο των βουλευτικών εκλογών ωστόσο, με μια σειρά από κατευθυνόμενες δημοσκοπήσεις να αναλαμβάνουν να καθοδηγήσουν τη λαϊκή ψήφο προς τα μεγαλύτερα συστημικά κόμματα, η εκλογική διαδικασία παραμένει μια κορυφαία στιγμή έκφρασης της λαϊκής βούλησης.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν συμμετέχει στις εκλογές απλά για να καταγράψει τις δυνάμεις της, αλλά με στόχο να εκπροσωπήσει τα συμφέροντα της εργαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας που εδώ και δεκαετίες, και με τρομακτική πια ένταση στα χρόνια της κρίσης, πλήττονται βάναυσα από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Όπως φάνηκε από την υπογραφή των πρώτων μνημονίων και μετά, όποιο κόμμα ή συνδυασμός κομμάτων και να κυβέρνησε, ακολούθησε λίγο-πολύ την ίδια πολιτική μείωσης και ληστείας του λαϊκού εισοδήματος, ιδιωτικοποίησης των πάντων, της παιδείας, της υγείας, των συγκοινωνιών, των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας, ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, των κλειστών συνόρων σε πρόσφυγες και μετανάστες και της πρόσδεσης της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Αυτό συμπεριέλαβε τόσο τα παλιά κόμματα εξουσίας (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ), όσο και το ΣΥΡΙΖΑ μετά το 2015.
Σε μια περίοδο κατά την οποία η ικανοποίηση των αναγκών των εργαζομένων εκλείπει είτε υπηρετείται με το χαρτζιλίκι επιδομάτων, κουπονιών και βάουτσερς ή, στην καλύτερη περίπτωση, παραπέμπεται για τη δευτέρα παρουσία μιας «άλλης» κοινωνίας που μέλλει να έρθει, η στήριξη των ψηφοδελτίων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που συμπεριλαμβάνουν αγωνιστές του μαχόμενου εργατικού κινήματος από κοινωνικούς και επαγγελματικούς χώρους του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, εκφράζει την επείγουσα ανάγκη ανεξάρτητης και ακηδεμόνευτης έκφρασης μιας πολιτικής στην υπηρεσία των αναγκών και των δικαιωμάτων της πλειοψηφίας.
Παράλληλα με το μέτωπο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατεβαίνουν στις εκλογές και αρκετές άλλες δυνάμεις της Αριστεράς. Μία εξ αυτών είναι το ΜέΡΑ25, που συνεργάστηκε με τη Λαϊκή Ενότητα-Ανυπότακτη Αριστερά, ενώ απηύθυνε πρόσκληση και σε εσάς για συμπόρευση, την οποία αρνηθήκατε. Ποιες είναι οι διαφορές σας με το κόμμα στο οποίο ηγείται ο Γιάνης Βαρουφάκης και για ποιον λόγο δεν προχωρήσατε σε εκλογική συνεργασία μαζί του που ενδεχομένως θα σας έδινε μεγαλύτερη δυναμική και είσοδο στη Βουλή;
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ εκφράζει την ανάγκη συγκρότησης ενός διακριτού προλεταριακού διεθνιστικού ρεύματος που θα θέτει την ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού και τη διαλυση της ΕΕ στην ατζέντα κάθε μικρού ή μεγάλου εργατικού αγώνα στην Ελλάδα και διεθνώς. Από όσα είμαι σε θέση να γνωρίζω, οι δυνάμεις της συμπορεύονται και αναπτύσσουν κοινή δράση με αγωνιστές που του ΜέΡΑ25 και του ΚΚΕ στα κινήματα π.χ. στην εκπαίδευση ή στους αγώνες ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, το χρηματιστήριο ενέργειας και ούτω καθεξής.
Ωστόσο, όπως σωστά επισήμανε και ο κ. Βαρουφάκης, μια κεντρική πολιτική συμπόρευση προϋποθέτει προγραμματική σύγκλιση. Αν και το ΜέΡΑ25, όπως και το ΚΚΕ κι άλλες δυνάμεις της Αριστεράς, έχει συμβάλλει σε μια ευρύτερη προγραμματική συζήτηση με ενδιαφέρουσες θέσεις και αναλύσεις, όσο ο πολιτικός του ορίζοντας παραμένει αυτός μιας μεταρρυθμισμένης ΕΕ με κεϋνσιανή διαχείριση και πράσινη ανάπτυξη, τότε η όποια πολιτική του στόχευση δεν μπορεί να υπερβεί τον ρόλο του δεκανικιού ή του αριστερού άλλοθι της όποιας εκδοχής νεοφιλελεύθερης κεντροαριστεράς ανά την Ευρώπη, όπως έγινε το 2015, και όπως μαρτυρούν και οι αλλεπάλληλες παλινωδίες του προέδρου του σχετικά με την προοπτική μετεκλογικής κυβερνητικής συνεργασίας με ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ.
Στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα θα είναι αυτό που θα κυβερνήσει, είτε με συνεργασία είτε με αυτοδυναμία. Ποια είναι η εκτίμηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τον σχηματισμό της επόμενης κυβέρνησης; Είναι το ίδιο για εσάς μία κυβέρνηση με κορμό τη ΝΔ και το ίδιο μία κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ;
Οι δυο βασικοί πυλώνες του πολιτικού συστήματος έχουν μετατοπιστεί δραματικά προς τα δεξιά. Η ΝΔ κυβερνά ως μεσάζων μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων, ταΐζοντας με κρατικό χρήμα κι ελέγχοντας μεγάλα και μικρά ΜΜΕ, καταστρατηγώντας θεμελιώδη δημοκρατικά δικαιώματα και ενσωματώνοντας τις βασικές αιχμές της ακροδεξιάς ατζέντας στην εξωτερική και αντιμεταναστευτική της πολιτική. Μετά την πλήρη συνθηκολόγηση με την ΕΕ και τους ντόπιους ολιγάρχες, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ευθυγραμμιστεί πλέον πλήρως με την πολιτική της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, των ιδιωτικοποιήσεων, των πολεμικών εξοπλισμών, του χρηματιστηρίου ενέργειας, της Ευρώπης-Φρούριο. Ενώ οι βασικοί άξονες της πολιτικής τους παραμένουν οι ίδιοι, η διαχείρισή της ασφαλώς διαφέρει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ επέδειξε μια αξιοσημείωτη δυνατότητα ενσωμάτωσης δυνάμει επικίνδυνων κοινωνικών αγώνων που εκδηλώθηκαν στα πρώτα χρόνια της κρίσης σε μια διακυβέρνηση που στην καλύτερη περίπτωση επιβραδύνει κατάτι το ρυθμό επιδείνωσης των όρων ζωής του κόσμου της δουλειάς, ή χρυσώνει το χάπι με πρωτοχρονιάτικους μποναμάδες από το πρωτογενές πλεόνασμα.
Σε κάθε περίπτωση για τους ανθρώπους του μόχθου, τη νεολαία της ημιαπασχόλησης, τους ανέργους και τους συνταξιούχους, η 22η του Μάη θα είναι έναρξη ενός νέου γύρου αγώνων. Και άρα η επιλογή του στην κάλπη δεν αφορά τόσο το ποιος θα κυβερνήσει, αλλά το πως θα οργανωθούν οι αντιστάσεις απέναντι στη μία ή την άλλη κυβέρνηση.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει ξεκάθαρη θέση εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ. Ποιο είναι το σχέδιο της επόμενης ημέρας σε περίπτωση που πραγματοποιηθεί αυτή η συνθήκη; Είναι η δραχμή;
Για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ η αποδέσμευση από την ΕΕ είναι ένα από τα στοιχεία ενός ευρύτερου μεταβατικού προγράμματος που αποτελείται από άμεσους και επείγοντες στόχους του κοινωνικού και εργατικού ελέγχου βασικών τομέων της παραγωγής, της ενέργειας, των συγκοινωνιών, των υπηρεσιών υγείας, της εκπαίδευσης, την αύξηση των μισθών και την αποκατάσταση και διεύρυνση των εργατικών δικαιωμάτων, στόχων που όλοι γνωρίζουμε πως δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν εντός του ασφυκτικού πλαισίου της ΕΕ και του ζουρλομανδύα του εξωτερικού χρέους. Το σχέδιο της επόμενης μέρας συμπεριλαμβάνει την υιοθέτηση ενός προγράμματος δημόσιων επενδύσεων και εθνικοποιήσεων ζωτικών τομέων της οικονομίας αλλά και αναδιάταξη των διεθνών δεσμών και συμμαχιών.
Το πρόγραμμα αυτό όμως δεν είναι ούτε πανάκεια, ούτε σχέδιο κάποιας δήθεν φωτισμένης πρωτοπορίας που απεργάζεται επαναστατικά σενάρια. Είναι μια πρόταση και μια υπόθεση εργασίας για κοινή δράση και πολιτική ενότητα των ζωντανών αντικαπιταλιστικών, αντι-ΕΕ, αντι-ιμπεριαλιστικών, αντιπατριαρχικών, οικολογικών δυνάμεων του κινήματος των εργαζομένων και της νεολαίας με αφετηρία τις εκλογές της 21ης Μάη.
Όσον αφορά την τροπολογία για το μπλόκο στο φασιστικά μορφώματα, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ τόνισε σε ανακοίνωσή της ότι «προδιαγράφεται ο επόμενος αποκλειόμενος από τη συμμετοχή στις εκλογές, δηλαδή η αντικαπιταλιστική αριστερά». Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο τρόπος αποκλεισμού τους από τη Βουλή ή και εν γένει από τον δημόσιο πολιτικό διάλογο;
Η καταδίκη της ΧΑ ως εγκληματική οργάνωση και η απαγόρευσή της συνοδεύτηκαν από μια ενσωμάτωση της ατζέντας της, ενίοτε δε και των ορφανών της, ειδικά στην κατασταλτική και αντιμεταναστευτική-αντιπροσφυγική πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ. Η δικαστική απαγόρευση των φασιστικών μορφωμάτων και οι όροι με τους οποίους αυτή συντελέστηκε προεικάζουν μάλλον την ολοκλήρωση μιας ακροδεξιάς, αυταρχικής και αντιδημοκρατικής στροφής της ΝΔ, και στενεύουν τα όρια του πολιτικού συστήματος, παρά το θωρακίζουν απέναντι τον φασισμό. Ο φασισμός όμως δεν μπλοκάρεται με δικαστικές αποφάσεις ή διοικητικές απαγορεύσεις, αλλά με καθημερινή πάλη στους χώρους δουλειάς, σε σχολεία, σωματεία, πλατείες και γήπεδα ενάντια στη φτώχια και την ανεργία, την καταστροφή του περιβάλλοντος, την κρατική τρομοκρατία, την πατριαρχία, τον ρατσισμό, τον εθνικισμό, τον πόλεμο, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.