Του χρόνου είχε προγραμματίσει το επόμενο μεγάλο πρότζεκτ, σαν αυτά που συνήθιζε να κάνει και να εντυπωσιάζει. Θα τύλιγε την Αψίδα του Θριάμβου, στην καρδιά της γαλλικής πρωτεύουσας. Κανονικά η ημερομηνία είχε οριστεί για τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, η επιδημία του κορωνοϊού άλλαξε τα σχέδια και το τύλιγμα αναβλήθηκε για τον Σεπτέμβριο του 2021. Αλλά δεν πρόλαβε.
Η είδηση του θανάτου του ξάφνιασε χθες το βράδυ τους θαυμαστές του σε όλον τον κόσμο. Ο ξεχωριστός καλλιτέχνης Κρίστο πέθανε στο σπίτι του στη Νέα Υόρκη σε ηλικία 84 ετών, όπως μπορεί να διαβάσει στην ιστοσελίδα του. «Ο Κρίστο γεύτηκε τη ζωή στο έπακρο» ανακοίνωσαν οι συνεργάτες του. «Δεν ονειρευόταν μόνο πράγματα που φαίνονταν αδύνατο να γίνουν, αλλά τα πραγματοποιούσε κιόλας.»
Θυελλώδης συζήτηση στη Βουλή
Ο Κρίστο και η γυναίκα του Ζαν-Κλοντ έγιναν πασίγνωστοι σε όλον τον κόσμο από τις μνημειώδεις εγκαταστάσεις τους.Τύλιγαν ολόκληρα κτήρια, γέφυρες, πάρκα, ακόμη και πλωτές προβλήτες. Όποιος προσπαθούσε να διακρίνει κάποια βαθύτερη σημασία στα έργα του, μάλλον έκανε λάθος. «Είναι εντελώς παράλογο και χωρίς κανένα νόημα αυτό που κάνω» είχε πει για τη δουλειά του ο Κρίστο το 2014. Ωστόσο, δεν έλεγε την αλήθεια, διότι με το υλικό που χρησιμοποιούσε για να τυλίξει κτήρια, γέφυρες και ότι άλλο επέλεγε αλλά και ο τρόπος που το έκανε, μάγευε εκατομμύρια φιλότεχνους και μη στον κόσμο. Με τη Γερμανία ο Κρίστο είχε ιδιαίτερη σχέση. Το 1961 έκανε την πρώτη του εγκατάσταση τυλίγοντας αντικείμενα της καθημερινής ζωής και μετατρέποντάς τα σε έργα τέχνης.
Στη Γερμανία επέστρεψε για να τυλίξει το Ράιχσταγκ. Για να πάρει τη σχετική άδεια, έπρεπε να ξεπεράσει δυσκολίες, προσκόμματα και γραφειοκρατία που διήρκησαν 20 χρόνια. Το θέμα έγινε αντικείμενο θυελλώδους συζήτησης και στη γερμανική βουλή. Ακόμη και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είχε ταχθεί κατά του καλλιτεχνικού εγχειρήματος. «Αναλογιστείτε» είχε πει σε τόνο αυστηρό, «τον κίνδυνο, μήπως η πίστη ενός πολύ μεγάλου αριθμού πολιτών στην αξία της δημοκρατικής ιστορίας μας και του πολιτισμού, θα μπορούσε να υποστεί ζημιά».
Η τέχνη του θα συνεχιστεί
Στο τέλος νίκησε η τέχνη του Κρίστο και πήρε την άδεια. Για να καλύψει το Ράιχσταγκ, χρησιμοποίησε 100.000 τμ. υφάσματος από αλουμίνιο για να μην καίγεται. Από τις 24 Ιουνίου μέχρι τις 7 Ιουλίου του 1995, Βερολινέζοι, Γερμανοί από άλλες πόλεις της χώρας αλλά και τουρίστες από όλον τον κόσμο, συνολικά 5 εκατομμύρια άνθρωποι, πέρασαν έξω από το τυλιγμένο ιστορικό κτήριο για να το θαυμάσουν. Στο μικρό διάστημα το κτήριο μετατράπηκε σε ένα ζωντανό χάπενινγκ. «Όλα αυτά τα πρότζεκτ έχουν μια μεγάλη διάσταση απουσίας, χάνονται όπως η παιδική μας ηλικία, η ζωή μας» είχε πει ο Κρίστο τότε για το τύλιγμα του Ράιχσταγκ.
Τα έξοδα των μνημειωδών κατασκευών του τα επωμιζόταν ο ίδιος και για το κοινό ήταν πάντα δωρεάν. Σε μια από τις δηλώσεις του είχε πει ότι «έρχομαι από μια κομμουνιστική χώρα και δεν θα έκανα ποτέ κάτι άλλο από αυτό που μου υπαγορεύουν οι πεποιθήσεις μου». Το Κέντρο Πομπιντού στο Παρίσι αποκάλεσε τον Κρίστο «μάγο», που συνέβαλε με τρόπο ουσιαστικό στη σύγχρονη τέχνη. Με τον θάνατό του, δεν πρόκειται να χαθεί. Στην αναγγελία θανάτου του αναφέρεται ότι η τέχνη και μετά το θάνατο του ίδιου και της γυναίκας του θα συνεχιστεί. Το φθινόπωρο του 2021 με το τύλιγμα της Αψίδας του Θριάμβου με ανακυκλώσιμο ασημένιο ύφασμα 25.000 τμ.
Ειρήνη Αναστασοπούλου/ ARD/ dpa/ afp
Πηγή: Deutsche Welle