Skip to main content

Λαϊκή Συσπείρωση για άγαλμα Βασ. Όλγας: Ογκώδες και ακαλαίσθητο

Οι δημοτικοί σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης στο δήμο Θεσσαλονίκης Γιάννης Δελής και Μιχάλης Κωνσταντινίδης καταψήφισαν τη χωροθέτηση του αγάλματος

Την αντίθεσή τους στη χωροθέτηση του αγάλματος Βασίλισσας Όλγας στην ομώνυμη οδό σημειώνουν σε ανακοίνωσή τους οι δημοτικοί σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης στο δήμο Θεσσαλονίκης Γιάννης Δελής και Μιχάλης Κωνσταντινίδης.

Κάνουν λόγο για ένα «ογκώδες και ακαλαίσθητο άγαλμα σε κεντρικό σημείο της πόλης, μιας …"βασίλισσας" η ύπαρξη της οποίας ήταν ούτως η άλλως υποπαράγραφος στην ελληνική ιστορία».

Οι δημ. σύμβουλοι της Λαϊκής συσπείρωσης καταψήφισαν το θέμα της χωροθέτησης. «Η οικόδομηση και ενίσχυση σχέσεων φιλίας μεταξύ των δύο λαών  - όπως εξάλλου και ανάμεσα σε όλους τους λαούς  - σαφώς και είναι και δική μας επιθυμία και επιδίωξη. Και επίσης είναι λογικό για το σκοπό αυτό να γίνονται διάφορες συμβολικές ενέργειες όπως είναι η ανέγερση και χωροθέτηση ενός αγάλματος» σημειώνουν.

«Στοιχειώδης ιστορική γνώση μπορεί εύκολα να οδηγήσει τον οποιονδήποτε στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν πολλές προσωπικότητες και γεγονότα που μπορούν να συμβολίσουν τις φιλικές σχέσεις ελληνικού και ρώσικου λαού: η πολιτική προσφυγιά, ως ιστορικό γεγονός, όπου χιλιάδες κυνηγημένοι αγωνιστές και οικογένειες βρήκαν την αλληλεγγύη από το ρωσικό και το σοβιετικό λαό, μορφώθηκαν, χτίσαν τη ζωή τους στην ΕΣΣΔ πολλοί δε μεγαλούργησαν. Ή ο κορυφαίος ποιητής Αλέξανδρος Πούσκιν για παράδειγμα, ο «ήλιος της ρώσικης ποίησης», όπως λέγεται. που εμπνεύστηκε στο έργο του από την επανάσταση του ’21 και έγραψε ένθερμα ποιήματα υπέρ του απελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων (και άλλα εναντίον των τσάρων…). Η δε τιμώμενη βασίλισσα αφορά σ’ ένα θεσμό ξενόφερτο που επιβλήθηκε με το στανιό στη χώρα μας, χωρίς κανένα πραγματικό έρεισμα στον ελληνικό λαό μας μέσα στις δεκαετίες ύπαρξής του, συνυφασμένο με αντιλαϊκά εγκλήματα, καταδικασμένο με κάθε τρόπο στη λαϊκή συνείδηση.

»Οι δημοτικοί σύμβουλοι που στήριξαν το αίτημα επιδόθηκαν σε μία, στα όρια του δακρύβρεχτου και κωμικού προσπάθεια να «δικαιώσουν ιστορικά» τη συγκεκριμένη "βασίλισσα". Δεν έλειψε και ο χοντροκομμένος αντικομμουνισμός από κάποιους - κάτι που πάντα ευχαριστεί το «φιλοβασιλικό» κοινό και την ακροδεξιά του οποίου τα χειροκροτήματα μάλλον επιδιώκουν.

»Ακριβώς αυτού του είδους οι αντιδράσεις όμως είναι που φανερώνουν τελικά το συμβολισμό που επιδιώκεται με το συγκεκριμένο άγαλμα αλλά και την «ποιότητα» των σχέσεων «φιλίας» που γυρεύουν να οικοδομήσουν: Εφ’ όσον οι «επενδυτές» θέλουν να τιμούν τους… τσάρους η επιθυμία του είναι γι’ αυτούς διαταγή. Αν αύριο θελήσουν να τιμήσουν τη Φρειδερίκη, ή τους στρατιώτες του Χίτλερ, μάλλον την ίδια στάση θα πρέπει να αναμένουμε…

»Η ουσία της πολιτικής της διοίκησης Μπουτάρη όλ’ αυτά τα χρόνια, αλλά και της παράταξης Καλαφάτη συνίσταται στο «όλα για την κερδοφορία του κεφαλαίου». Οι εργαζόμενοι της πόλης, η λαϊκή πλειοψηφία γνωρίζει ότι η διοίκηση Μπουτάρη βρίσκεται απέναντι από τα δικά της συμφέροντα, είναι χέρι  - χέρι με τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις που χαντακώνουν τη ζωή του κάθε μέρα με τη βάρβαρη πολιτική τους. Τώρα επιπλέον μαθαίνει ότι αυτή η πολιτική επιλέγει να έχει για «σύμβολά» της, εκπροσώπους των ματωμένων θρόνων και της πιο μαύρης αντίδρασης του 19ου αιώνα» καταλήγει η ανακοίνωσή τους.