Μια παραγωγική… πολιτεία λευκών μανιταριών σχεδιάζει στην Πέρινθο του Κιλκίς η leader στην αγορά «Μανιτάρια Κεχαγιά» στο πλαίσιο επένδυσης που θα ανέλθει σε 16 εκατ. ευρώ στην τριετία και θα αναπτυχθεί σε δύο φάσεις.
Στην πρώτη φάση η εταιρεία θα δημιουργήσει μονάδα λευκών μανιταριών, προϋπολογισμού επένδυσης 8 εκατ. ευρώ, η οποία θα παράγει 160 τόνους λευκών μανιταριών τον μήνα. Στη δεύτερη φάση, έναν χρόνο μετά την ολοκλήρωση της πρώτης, θα υλοποιήσει ανάλογου ύψους επένδυση που θα διπλασιάσει την παραγωγική δυναμικότητα της νέας μονάδας, εκτινάσσοντάς την στους 320 τόνους τον μήνα. Μάλιστα, άμεσα θα δημιουργηθούν 60 νέες θέσεις εργασίας, ενώ στην πλήρη της ανάπτυξη η μονάδα θα απασχολεί 120 άτομα.
Οι παραγωγικές εγκαταστάσεις θα καλύψουν στο τέλος της τριετίας 30 στρέμματα σε μια συνολική επιφάνεια 70 στρεμμάτων στην Πέρινθο. Ήδη μάλιστα οι μπουλντόζες έχουν ξεκινήσει δουλειά. Η επένδυση έχει ενταχθεί στον επενδυτικό νόμο, αξιοποιώντας το εργαλείο των φοροαπαλλαγών, οπότε ουσιαστικά θα καλυφθεί από ίδια κεφάλαια και δανεισμό.
«Υπάρχει μεγάλη ζήτηση για τα λευκά μανιτάρια, την οποία αφουγκραστήκαμε. Σχεδιάζουμε αυτή την επένδυση την τελευταία διετία. Παρόμοιά της δεν έχει υλοποιηθεί ποτέ στη χώρα» λέει στη Voria ο Χρόνης Κεχαγιάς, ο ένας εκ των δύο αδερφών Κεχαγιά που βρίσκονται στο τιμόνι της εταιρείας. Σήμερα η «Μανιτάρια Κεχαγιά» εισάγει 1.000 τόνους λευκών μανιταριών τον μήνα από την Πολωνία για τις ανάγκες της εσωτερικής αγοράς.
Η «Μανιτάρια Κεχαγιά» έχει την έδρα της στο Καλοχώρι, από όπου γίνεται η διακίνηση των μανιταριών της μέχρι τη Λάρισα, διαθέτει παραγωγική μονάδα πλευρώτους στο Πεδινό Κιλκίς, που θεωρείται κορυφαία για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, και μονάδα παραγωγής υποστρώματος στην Πέρινθο, ενώ έχει δημιουργήσει βάση στην Αθήνα από όπου γίνεται η διακίνηση των μανιταριών από τη Λάρισα και κάτω και στη νησιωτική Ελλάδα, αλλά και ένα κατάστημα λιανικής στη λαχαναγορά της πρωτεύουσας.
Η μονάδα της στο Πεδινό, καλυμμένης επιφάνειας 25 στρεμμάτων σε συνολική έκταση 50 στρεμμάτων, παράγει 130 τόνους πλευρώτους τον μήνα και υλοποιεί αυτόν τον καιρό επένδυση 1 εκατ. ευρώ για την παραγωγική της επέκταση και τη δημιουργία ενός σύγχρονου συσκευαστηρίου. Με τη νέα επένδυση η καλυμμένη επιφάνεια της μονάδας θα φτάσει τα 30 στρέμματα και η μηνιαία παραγωγική της δυναμικότητα τους 150 τόνους. Συνολικά, οι επενδύσεις που έχει υλοποιήσει η εταιρεία στη μονάδα του Πεδινού ανήλθαν την τελευταία δεκαετία σε 7 εκατ. ευρώ.
Ο πατέρας που έβλεπε μπροστά και οι τολμηροί γιοι
Η ιστορία των μανιταριών της οικογένειας Κεχαγιά ξεκίνησε το 1988 από τον πατέρα των δύο αδερφών, Θανάση Κεχαγιά. Σε μια εποχή που ο όρος «φρέσκα μανιτάρια» ήταν άγνωστος, αφού ο κόσμος γνώριζε και χρησιμοποιούσε μόνο κονσέρβες μανιταριών και δη σε πολύ μικρές ποσότητες, εκείνος τόλμησε να μπει στην εμπορία τους, αρχίζοντας να χτίζει το οικογενειακό επιχειρηματικό οικοδόμημα. Μάλιστα, ήδη από το 1989 έφτασε να πουλά 400 κιλά μανιταριών την εβδομάδα. Η εταιρεία ήταν εμπορική μέχρι το 2012, οπότε έκανε την κάθοδό της στην Αθήνα και έναν χρόνο αργότερα δημιούργησε μονάδα παραγωγής πλευρώτους στο Πεδινό Κιλκίς. Το αναπτυξιακό άλμα, αλλά και το παραγωγικό κεφάλαιο της εταιρείας ήταν αποτέλεσμα της δυναμικής εισόδου της δεύτερης γενιάς, των αδερφών Χρόνη και Αναστάσιου Κεχαγιά. Είναι ενδεικτικό ότι μέχρι το 2010 η εταιρεία απασχολούσε μόλις 7 άτομα και σήμερα έχει 107 εργαζομένους. Μάλιστα, το 2013 η παραγωγική μονάδα στο Πεδινό είχε μόλις 10 θαλάμους για την παραγωγή 20 τόνων μανιταριών τον μήνα και έφτασε σε μερικά χρόνια τους 100 θαλάμους και τους 150 τόνους.
Με σπουδές οικονομικών ο Χρόνης Κεχαγιάς μπήκε στην εταιρεία το 2006 και κάποια χρόνια αργότερα έκανε την είσοδό του και ο αδερφός του Αναστάσιος, αφού είχε ολοκληρώσει σπουδές αρχιτεκτονικής στην Ιταλία. «Η ενασχόληση με την παραγωγή ήταν μια πολύ τολμηρή απόφαση που τελικά απέδωσε καρπούς. Όταν ξεκινούσαμε, όλοι έβαζαν στοίχημα πως θα κλείναμε σύντομα» λέει ο Χρόνης Κεχαγιάς που από παιδί με τον αδερφό του ζούσε τον καθημερινό μόχθο του πατέρα του. Θυμάται μάλιστα από 4 χρονών να τον παίρνει ο πατέρας του κάθε απόγευμα στις παραδόσεις, να πηγαίνουν από πόρτα σε πόρτα στις πιτσαρίες και να παραδίδουν μανιτάρια. «Όλη η ζωή μας είχε να κάνει με το μανιτάρι και ακόμα και σε περιόδους που ασχοληθήκαμε με διαφορετικά πράγματα, πάντα πρωταγωνιστούσε» εξηγεί.
