Για τη διοίκηση Ζέρβα, «διπλωματία των πόλεων» είναι να κάνουμε τον βαστάζο στη γερμανική Soft Power, υποστηρίζει η δημοτική παράταξη Μένουμε Θεσσαλονίκη, αφήνοντας αιχμές κατά του δημάρχου Θεσσαλονίκης για την «επιμένουμε γερμανικά», όπως τη χαρακτηρίζει, προσέγγισή του, σχολιάζοντας την επισκεψή του στη Λειψία για την επιθεώρηση της νέας παρτίδας λεωφορείων που προορίζονται για τον ΟΑΣΘ, αλλά και τη δημιουργία του Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας.
«Η Θεσσαλονίκη είναι πόλη αδελφοποιημένη με την Νίκαια και την Μασσαλία της Γαλλίας, το Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ, την Μπολόνια της Ιταλίας, ακόμα την Μπρατισλάβα της Σλοβακίας, την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, την Καλκούτα της Ινδίας, το Μπουσάν της Κορέας κ.ά. Ωστόσο, έπειτα από την υπογραφή της ελληνογερμανικής συνεργασίας για τους Δήμους έχουμε επί της ουσίας εγκαταλείψει την ανάπτυξη σχέσεων με τις υπόλοιπες πόλεις της Ευρώπης, και εν γένει του κόσμου», αναφέρει, μεταξύ άλλων, η παράταξη.
Κατηγορεί, δε, τον Κ. Ζέρβας ότι το υποτιθέμενο «εθνικό πρόσημο» της πολιτικής του «είναι όψιμο, επιδερμικό και πολλές φορές λειτουργεί απλά ως πρόφαση για τη συνέχιση της πολιτικής του προκατόχου του», αναφερόμενη στον Γ. Μπουτάρη.
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
«Πανηγυρίζουν στην διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης για την επίσκεψη του Δημάρχου στην Λειψία, την επιθεώρηση της νέας παρτίδας λεωφορείων που προορίζονται για την πόλη μας, καθώς και την υπογραφή του μνημονίου συνεργασίας για την δημιουργία του Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας. Απέναντι, όμως, στην διακίνηση δελτίων τύπων ευφορίας και αυτοδικαίωσης που αποτελεί ένα δείγμα του καθεστωτισμού που αρχίζει και καταλαμβάνει την όχι και τόσο νέα πια διοίκηση Ζέρβα έχουμε να επισημάνουμε τα ακόλουθα:
1ον. Η ελληνογερμανική συνεργασία στους Δήμους, δεν είναι επίτευγμα της τωρινής διοίκησης του Δήμου Θεσσαλονίκης, αλλά προϊόν διακρατικής απόφασης που ισχύει ήδη από το 2010, και την οποία στήριξε ενθέρμως και η προηγούμενη Διοίκηση Μπουτάρη. Ο Κωνσταντίνος Ζέρβας συνεχίζει, δηλαδή, την πολιτική του προκατόχου του, εκείνην που εισηγήθηκε η κεντρική κυβέρνηση στους Δήμους κατά τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, σε μια εποχή που ο γερμανικός παράγοντας είχε ιδιαίτερη ανάμειξη στα ελληνικά πράγματα. Ωστόσο, η τωρινή διοίκηση του Δήμου, προτιμάει να προβάλει τις δράσεις αυτές σαν να είναι δική της επιτυχία.
2ον. Η διοίκηση Ζέρβα επανέρχεται διαρκώς στην συμφέρουσα συμφωνία για τα λεωφορεία για να επικαλεστεί την ωφέλεια της ειδικής σχέσης με τον γερμανικό παράγοντα. Πέραν των οχημάτων όμως, που θα κυκλοφορήσουν στην Θεσσαλονίκη με τα σήματα της Λειψίας, διαφημίζοντας άκομψα και με μια νοοτροπία αποικιοκρατική την υποτιθέμενη γερμανική γαλαντομία, η ειδική σχέση δεσμεύει την Θεσσαλονίκη σε μια αποκλειστικότητα που περιορίζει τους διεθνείς ορίζοντές της.
Μεταξύ όλων των άλλων, η Θεσσαλονίκη είναι πόλη αδελφοποιημένη με την Νίκαια και την Μασσαλία της Γαλλίας, το Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ, την Μπολόνια της Ιταλίας, ακόμα την Μπρατισλάβα της Σλοβακίας, την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, την Καλκούτα της Ινδίας, το Μπουσάν της Κορέας κ.ά. Ωστόσο, έπειτα από την υπογραφή της ελληνογερμανικής συνεργασίας για τους Δήμους έχουμε επί της ουσίας εγκαταλείψει την ανάπτυξη σχέσεων με τις υπόλοιπες πόλεις της Ευρώπης, και εν γένει του κόσμου.
Παρ’ όλο που πολλές από αυτές είναι σημαντικές, και υπάρχει προοπτική πολύμορφης συνεργασίας με την Θεσσαλονίκη, εμείς «επιμένουμε γερμανικά» καταλήγοντας να υπηρετούμε την γερμανική εξωτερική πολιτική: Το Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας, η κορωνίδα υποτίθεται της συνεργασίας της Θεσσαλονίκης και της Λειψίας, έχει ως σκοπό «να βελτιώσει την εικόνα της Γερμανίας μέσα στην ελληνική κοινωνία». Για την διοίκηση Ζέρβα, δηλαδή, «διπλωματία των πόλεων» είναι να κάνουμε τον βαστάζο στην γερμανική Soft Power.
3ον. Την στιγμή που ο δήμαρχος της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της Ελλάδας επισκεπτόταν την Λειψία και έδινε όρκους αμέριστης αφοσίωσης στην ελληνογερμανική φιλία, η γερμανική κυβέρνηση αρνούνταν σθεναρά να υλοποιήσει τα υπεσχημένα στην τελευταία σύνοδο κορυφής και να βάλει στο τραπέζι το ζήτημα των κυρώσεων, ώστε να απαντήσει η Ε.Ε. στον νέο γύρο στρατιωτικών προκλήσεων που απευθύνει ο Ερντογάν εναντίον των Ελλήνων. Σαν να μην έφτανε αυτό, συνεχίζει τις πωλήσεις οπλικών συστημάτων στην Τουρκία, παρ’ όλο που η τελευταία συντηρεί… 3 πολεμικά μέτωπα, Συρία, Λιβύη, Αρτσάχ (Ναγκόρνο Καραμπάχ), και κλιμακώνει διαρκώς την στρατιωτική ένταση εναντίον της Ελλάδας.
Μέσα σε αυτήν την κατάσταση, δουλειά της ελληνικής τοπικής αυτοδιοίκησης δεν είναι να κάνει τον Πόντιο Πιλάτο. Εδώ ο Κωνσταντίνος Ζέρβας συνεχίζει επί της ουσίας την κακή παράδοση του προκατόχου του, που πολιτευόταν στην «διπλωματία των πόλεων», λες και δεν υπάρχουν ελληνικά συμφέροντα που σύσσωμη η χώρα οφείλει να υπηρετεί, από κάθε επίπεδο διακυβέρνησης. Έτσι και με την τωρινή εμβάθυνση των σχέσεων με τους γερμανικούς Δήμους, που προχωρά με ιδιαίτερη αποφασιστικότητα ο Κωνσταντίνος Ζέρβας. Αντί να ζητήσει από τους ομολόγους του να πιέσουν για την διακοπή πωλήσεων όπλων στην Τουρκία, κάτι που στο κάτω κάτω οι ΗΠΑ έχουν ήδη αποφασίσει, κάνει σαν να μην τον αφορά όλη αυτή η πραγματικότητα. Μέγα σφάλμα που αποδεικνύει εξ άλλου ότι το υποτιθέμενο «εθνικό πρόσημο» της πολιτικής Ζέρβα είναι όψιμο, επιδερμικό και πολλές φορές λειτουργεί απλά ως πρόφαση για την συνέχιση της πολιτικής του προκατόχου του».