Όλα δείχνουν ότι το Ταμείο Ανάκαμψης μπορεί στο τέλος να αποδειχθεί μεγάλο πολύ-εργαλείο. Και πολιτικό, ειδικά σε ό,τι έχει να κάνει στις σχέσεις της Αθήνας με τις Βρυξέλλες, δηλαδή, με το Βερολίνο, όπως διευκρινίζουν όσοι ξέρουν. Γιατί; Διότι, πέραν όλων των άλλων θα καμουφλάρει κι ορισμένους βασικούς δείκτες της ελληνικής οικονομίας. Τουλάχιστον, μέχρι να ξαναβρούν τον βηματισμό τους. Παράδειγμα; Το επενδυτικό έλλειμμα της χώρα. Το τελευταίο, ως το 2019, υπολογίζονταν σε περίπου 9,5 δις ευρώ. Υπό «κανονικές» συνθήκες, εν μέσω πανδημίας, θα διευρύνονταν έτι περαιτέρω, άγνωστο πόσο. Τώρα, όμως, εξαιτίας των ροών από το Ταμείο, η ίδια η ΕΕ υπολογίζει ότι η χώρα για τη διετία 2021 – 2022 θα εμφανίσει... πλεόνασμα ύψους 5,5 δις ευρώ. Αυτή κι αν είναι ανάσα. Και ταυτόχρονα απάντηση στην πολυεπίπεδη γερμανική γκρίνια.
Η οποία, το τελευταίο διάστημα, αυξάνει επικίνδυνα. Το πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας έχει ήδη μπει στο στόχαστρο της Μπούντεσμπανκ. Ζητά την άμεση κατάργησή του, εξαιτίας των πληθωριστικών πιέσεων, που αποτελούν το μόνιμο φάντασμα που πλανάται πάνω απ΄ το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών, εδώ και χρόνια. Στην Αθήνα, την ίδια ώρα, ακούγεται τρομακτική η επωδός του γερμανού κεντρικού τραπεζίτη, σε πρόσφατη παρέμβαση του, που υποστήριξε ότι «δεν μπορεί η ΕΚΤ να σώζει από χρεωκοπία διάφορους ευρωπαϊκούς προϋπολογισμούς...». Και ο νοών, νοήτω. Γιατί, αν η ΕΚΤ αποφασίσει, για τον οποιονδήποτε λόγο, να σταματήσει το συγκεκριμένο πρόγραμμα, τότε θα είναι σαν να βγάζει τον αναπνευστήρα από την ελληνική οικονομία. Με τις ευνόητες επιπτώσεις μιας τέτοιας εξέλιξης.