Skip to main content

Μυλοπόταμος: «Με σημάδευε ο αδερφός του με όπλο» – Συγκλονίζει η σύζυγος του θύματος

Η σύζυγος του 22χρονου που βρήκε τραγικό θάνατο δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμα την τραγωδία που χτύπησε το σπιτικό της.

Λίγες στιγμές μόνο ήταν αρκετές για να γίνει το κακό στον Αργουλιό Μυλοποτάμου στο Ρέθυμνο με έναν 22χρονο να πέφτει νεκρός από τέσσερις σφαίρες.

Ένας 44χρονος συγχωριανός του, πήρε ένα όπλο, πυροβόλησε τον 22χρονο πατέρα ενός βρέφους και τον σκότωσε. Και όλα αυτά μπροστά στα μάτια του πατέρα, του αδελφού και της αδελφής του.

Η σύζυγος του 22χρονου, συντετριμμένη μίλησε στο Live News και δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμα την τραγωδία που χτύπησε το σπιτικό της.

«Δεν ήταν για κτηματικά, όχι, όχι. Τον ζήλευαν επειδή ήταν δυνατός. Κι ο αδελφός του (σ.σ. του δράστη) είχε σηκώσει όπλο και σημάδευε εμένα μια φορά και ήμασταν στα δικαστήρια. Κι ήμουν έγκυος τότε. Γιατί είναι “άρρωστοι”. Είναι από τα Χριστούγεννα. Όλες αυτές οι φασαρίες και τις δημιούργησαν αυτοί. Πηγαίναμε στα δικαστήρια. Δίπλα ήταν τα σπίτια…» σημείωσε η σύζυγος του θύματος.

«Έχει ξυπνήσει ο γιος σου και σε περιμένει να του μιλήσεις»

Τα λόγια που έγραψε στο διαδίκτυο η σύζυγός του, λίγες ώρες μετά τη δολοφονία του άντρα της, είναι σπαρακτικά.

«Πού είσαι καρδιά μου;… Ακόμη δεν ήρθες… Έχει ξυπνήσει ο γιος σου και σε περιμένει να του μιλήσεις… Γιατί δεν έχεις έρθει ακόμα καρδιά;… Τέτοια ώρα ήσουν δίπλα του και τον τάιζες… δεν ήθελες να κλαίει ο πιπίκος σου… ο πασάς σου που έλεγες… και τον είχες δίπλα σου συνεχώς… Τώρα πού είσαι; Δεν σε άφησαν να γυρίσεις πίσω στο παιδί σου οι καταραμένοι. Σε ζήλευαν καρδιά μου επειδή ήσουν δυνατός και δε σήκωνες μύγα στο σπαθί σου… επειδή ήσουν τόσο καλός και άξιος πατέρας σε ζήλευαν καρδιά μου… τι θα κάνουμε χωρίς εσένα ψυχή μου;… Ήσουν το στήριγμα μου…».

Νωρίτερα είχε γράψει… «Έφυγες και δεν χάρηκες καθόλου το παιδί σου… Που έλεγες πως θα είσαι δίπλα του… Έκανες τα πάντα για εκείνο… Ήσουν ο καλύτερος πατέρας του κόσμου… Τι θα πω στο παιδί σου που σε περιμένει να το πάρεις αγκαλιά, να το κοιμήσεις όπως κάθε βράδυ;… Να το προσέχεις τόσο καλά… καλύτερα κι από εμένα καρδιά μου… Πού είσαι τώρα που σε ζητάμε και οι δυο; Μας άφησες ψυχή μου. Δεν προλάβαμε να χαρούμε τίποτα. Ούτε τον γάμο μας, ούτε το παιδί μας. Σ’ αγαπώ καρδιά μου και δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ. Πάντα θα ζεις στη καρδιά μας!»